Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Spilios στις 10/12/05, 20:03
-
ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...
Σε χρεώνω ένα τραγούδι θλιβερό ,
πού αργολυώνω σ ένα αποσταμένο δείλι .
Πάω στά βάθη σου με κόντρα τον καιρό ,
χτυπημένος από νάρκη καί τορπίλη .
Σε χρεώνω στίχους μελαγχολικούς ,
την αυγή πού συνταιριάζουν με τη δύση .
Ζώ ανύποπτος σ εξωπραγματικούς
κόσμους βίαιους , πού μ έχουν αφανίσει .
Σε χρεώνω δυό στιγμές μου σιωπηλές
πού αντιμάχεται η κραυγή με το ουρλιαχτό μου .
Σ ανισόπεδες τού νού μου υπερβολές
ξεστρατίζω , στα τυφλά , απ τον εαυτό μου .
Σε χρεώνω μιάν ανάσα ερωτική ,
ένα ρίγος μέχρι τα συνθέμελά μου .
Γιά τη σχέση με το χάος τη μυστική ,
πού με αίμα έχω υπογράψει κι άθελά μου .
Σε χρεώνω μ όσα μούπες "σ αγαπώ"
κι όσα , ως τώρα , έχεις σκόρπια σπαταλήσει .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό .
Σπήλιος
-
καλέ μου σπήλιο, θα σου ζητήσω να μου στείλεις μια ποιητική σου συλλογή, να μη χρειάζεται να ανοίγω κάθε φορά που θα αποζητώ τα ποιήματά σου... :-[
ακόμα ένα μικρό θαύμα εκ μέρους σου....
επέτρεψέ μου αυτή τη φορά να ξεχωρίσω τι μου άρεσε από του θησαυρό σου..
ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...
Σε χρεώνω ένα τραγούδι θλιβερό ,
πού αργολυώνω σ ένα αποσταμένο δείλι .
Πάω στά βάθη σου με κόντρα τον καιρό ,
έχεις τις ευχές μου και τα συγχαρητήριά μου...
-
Μπράβο σου αδερφέ!
Κάθε σου ποίημα επιβεβαιώνει το πηγαίο και αστείρευτο ταλέντο που διαθέτεις.
-
ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...
Σε χρεώνω ένα τραγούδι θλιβερό ,
πού αργολυώνω σ ένα αποσταμένο δείλι .
Πάω στά βάθη σου με κόντρα τον καιρό ,
χτυπημένος από νάρκη καί τορπίλη .
Σε χρεώνω στίχους μελαγχολικούς ,
την αυγή πού συνταιριάζουν με τη δύση .
Ζώ ανύποπτος σ εξωπραγματικούς
κόσμους βίαιους , πού μ έχουν αφανίσει .
Σε χρεώνω δυό στιγμές μου σιωπηλές
πού αντιμάχεται η κραυγή με το ουρλιαχτό μου .
Σ ανισόπεδες τού νού μου υπερβολές
ξεστρατίζω , στα τυφλά , απ τον εαυτό μου .
Σε χρεώνω μιάν ανάσα ερωτική ,
ένα ρίγος μέχρι τα συνθέμελά μου .
Γιά τη σχέση με το χάος τη μυστική ,
πού με αίμα έχω υπογράψει κι άθελά μου .
Σε χρεώνω μ όσα μούπες "σ αγαπώ"
κι όσα , ως τώρα , έχεις σκόρπια σπαταλήσει .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό .
Σπήλιος
υποκλινομαι σε αυτό που λεγεται "αστειρευτο ταλεντο" και αγγιζει με καθε λεξη , με καθε γραμμη , με καθε στιχο ευαισθητες χορδες...να σαι καλά...
-
Το θαύμασα το λόγο σου γι άλλη μια φορά αλλά θα ξεχωρίσω τη δεύτερη στροφή γιατί λες και είναι βγαλμένη από το δικό μου το κεφάλι.
-
Σπηλιε,
Εισαι απο τους ελαχιστους στιχοπλοκους σε αυτον τον κοσμο που γράφουν εμμετρα και παραδοξως μου αρεσουν.
Και κατα την παγια τακτικη μου
Σε χρεώνω μιάν ανάσα ερωτική ,
ένα ρίγος μέχρι τα συνθέμελά μου .
Γιά τη σχέση με το χάος τη μυστική ,
πού με αίμα έχω υπογράψει κι άθελά μου .
:o :o :o
-
ότι και να πω θα χαρακτηριστεί χιλιοειπωμένο για τα γραφόμενα σου........
απλα υπέροχο θα πω κι ας είναι τόσο λίγο............
-
ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...
Σε χρεώνω μ όσα μούπες "σ αγαπώ"
κι όσα , ως τώρα , έχεις σκόρπια σπαταλήσει .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό .
Σπήλιος
Σπηλιο μου τα γραφεις ολα
εμεις τ ακουμε σαν ηχω ξεχαρβαλωμενη που βρηκε στη γκελα τη δικη σου αρθρωση και συλλαβισμο
-
Αγαπητοί μου φίλοι, γι άλλη μιά φορά δε βρίσκω λόγια...Νάσαστε σίγουροι πως και μόνο η επικοινωνία μαζί σας μου παρέχει την ίδια-αν όχι μεγαλύτερη ευχαρίστηση- απο τα ευμενή σας σχόλια ! Ας είσαστε καλά !
-
Σε χρεώνω μιάν ανάσα ερωτική ,
ένα ρίγος μέχρι τα συνθέμελά μου .
Γιά τη σχέση με το χάος τη μυστική ,
πού με αίμα έχω υπογράψει κι άθελά μου .
... ειναι απο τα πιο αληθινα ποιηματα που εχω διαβασει. εκτυπωση απ ευθειας....και με πετυχαινει σε μια μερα με απολυτη συναφεια μ αυτα που γραφεις.Ακουω καποιον να μιλαει στο μυαλο μου. Για ενα κεφαλαιο που κλεινει και αχνιζει το μελανι του νωπο.
Ας εισαι καλα!.
-
Σε χρεώνω στίχους μελαγχολικούς ,
την αυγή πού συνταιριάζουν με τη δύση .
Ζώ ανύποπτος σ εξωπραγματικούς
κόσμους βίαιους , πού μ έχουν αφανίσει.
Καλησπέρα!Αφού πω για άλλη μια φόρα ευχαριστώ μια που οποιαδήποτε άλλη εκφραση θαυμασμού είναι πλέον περιττή νομίζω θέλω να ρωτήσω (αν και ο καθένας έχει το δικαίωμα θαρρώ να το ερμηνέυσει όπως θέλει και μπορεί..) για ποιους κόσμους μιλάς;Οι εξωπραγματικοί κόσμοι είναι ισως οι γαλαξιές της ποιήσης ή ο όντως βίαιος κόσμος της καθημερινότητας των περισσοτέρων;Αν μιλάς πάντως για το κόσμο της ποιήσης όχι απλά δε σ' έχει αφανίσει μα νομίζω πως χαρίζει παράξενη λύτρωση και ομορφιά σε σένα και στους αναγνώστες σου και ακόμα δύναμη αντίστασης στον "αδιόρατο" αφανισμό...
Και δίνω κι άλλες ερμηνείες σ' αυτό το στίχο, χιλιάδες μπορώ κι αυτό ακριβώς είναι το πιο όμορφο,να μπορείς να κάνεις τον στίχο του άλλου δικό σου και να ζεις μέσα απο αυτον..Τότε ο κόσμος φαντάζει λιγότερο άσχημος κι ανυπόφορος...Τότε νιώθεις πως δε λείπεις...πως δε σ' αφάνισαν ακόμα...
Σε χρεώνω μ όσα μούπες "σ αγαπώ"
κι όσα , ως τώρα , έχεις σκόρπια σπαταλήσει .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό .
Πάντα νωπό δε θα μένει;
Ευχαριστώ.
-
Πολύ ωραίο, Σπήλιο! ::)
-
Κάθε ποίημά σου ανοίγει εύκολα τον δρόμο στα ''εσώτερα'' όπου βρίσκει και τη θέση του μόνιμα.
ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...
Πάω στά βάθη σου με κόντρα τον καιρό ,
χτυπημένος από νάρκη καί τορπίλη .
Ζώ ανύποπτος σ εξωπραγματικούς
κόσμους βίαιους , πού μ έχουν αφανίσει .
Σε χρεώνω δυό στιγμές μου σιωπηλές
πού αντιμάχεται η κραυγή με το ουρλιαχτό μου .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό .
-
"...Σε χρεώνω με όσα μού είπες "σ ' αγαπώ"
κι όσα , ως τώρα , έχεις σκόρπια σπαταλήσει .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό ..."
Φτάνουν αυτά για να εκφράσουν αυτό που αληθινά θέλεις να πεις Σπήλιο .
Και βέβαια έχεις όλα τα μπράβο μου .