Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Stergios Kourou στις 29/12/05, 15:25

Τίτλος: Εκεί έχτισα και εγώ την άρρωστη φωλιά μου
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 29/12/05, 15:25

Μάτια μεγάλα, σαν φύλλα καρυδιάς
Ρίχνουνε πέτρες στα νερά της απάτης
και στέλνουν κύματα σε σχήμα καρδιάς
Δύο αμύγδαλα με γεύση αγάπης

Στόμα ζεστό, ακριβό καλοκαίρι
Μες του χειμώνα τη γκριζόφορη ρέκλα
Ανοίγει και με στοργή μου προσφέρει
κάθε της λέξη σαν άδεια καρέκλα

Κι ένα φιλί που υπόσχεται τόσα
Συνθέτει ύμνους αισχάτης μοιχείας
Μια μελωδία που παίζει η γλώσσα
στα πλήκτρα της οδοντοστοιχίας

Μα αν την πιστέψω μπορεί να χαθώ
είναι η αγάπη χελιδόνι φευγάτο
Μια σκέψη υψώνεται σαν πανό
«Το ξέρεις φίλε, δεν πάει πιο κάτω»

Τίτλος: Απ: Εκεί έχτισα και εγώ την άρρωστη φωλιά μου
Αποστολή από: Unknown Artist στις 29/12/05, 17:24

Ωραίο! Πολλές εικόνες και αντικρουόμενα συναισθήματα!

Παράθεση από: qrusticks στις 29/12/05, 15:25

Μια σκέψη υψώνεται σαν πανό

Ίσως να πρέπει να τροποποιήσεις λίιιγο τον στίχο αυτό, για να δένει με το ρυθμό του τραγουδιού ("...σαν ένα/κάποιο πανό" ίσως είναι καλύτερα- γνώμη μου!).
Α, και ευχαριστώ για την απάντηση στους δικούς μου στίχους, δεν σε είχα ευχαριστήσει τότε! :)

Τίτλος: Απ: Εκεί έχτισα και εγώ την άρρωστη φωλιά μου
Αποστολή από: monalizagreen στις 29/12/05, 22:23

πολυ καλο! μου αρεσαν παλι οι εικονες σου...  :)

Τίτλος: Απ: Εκεί έχτισα και εγώ την άρρωστη φωλιά μου
Αποστολή από: Μαργαρίτα Π. στις 30/12/05, 20:06

Καλό! Καλή σου χρονιά!  ::)

Τίτλος: Απ: Εκεί έχτισα και εγώ την άρρωστη φωλιά μου
Αποστολή από: pinelopi στις 30/12/05, 20:11

Παράθεση από: qrusticks στις 29/12/05, 15:25

Ανοίγει και με στοργή μου προσφέρει
κάθε της λέξη σαν άδεια καρέκλα

Πολύ ''ιδιαίτερες'' οι παρομοιώσεις σου...
Μου άρεσε πολύ, ειδικά το δίστιχο που παραθέτω πιο πάνω.