Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Γηγενής στις 04/01/06, 13:29
-
Μου 'χεις ζητήσει να σου δώσω λίγο χρόνο
Κι εγώ το δέχτηκα χωρίς να το σκεφτώ
Αλλά μαζί μου συνεχώς τώρα θυμώνω
Γιατί δεν τόλμησα να πω πως δεν μπορώ
Κι όλο τρομάζω πως θ' αλλάξει η καρδιά σου
Πως θα ξεχάσει το κορμί σου τα φιλιά
Και πως θα πρέπει όσο θα 'μαι μακριά σου
Να γίνω φίλος πάλι με την μοναξιά
Αν μ’ αγαπάς μη με πονάς
Μη μου μιλάς για χωρισμό
Αν μ’ αγαπάς να με κρατάς
Να με φιλάς όπως κι εγώ
Ως το πρωί με τα ανόητα στιχάκια
Θα προσπαθήσω να κρατήσω επαφή
Δεν θα αφήσω τα γλύκα σου τα ματάκια
Να ταξιδέψουν στου Μορφέα την αυλή
Γιατί φοβάμαι πως εκεί θα αντικρύσουν
Μορφές που βλέπαν στην παλιά σου την ζωή
Και θα θελήσουν και απόψε να σε πείσουν
Ότι δεν πρέπει πια να είμαστε μαζί
-
Μου άρεσε! ::)
-
πολύ τρυφερο...
μας δείχνεις πως με απλες λεξούλες εκράζεις τόσα όμορφα συναισθήματα...
συγχαρητήρια..
-
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
-
Πολύ καλό τραγούδι!
-
μελωδικο και ομορφο
μ αρεσε
-
Μου άρεσε απίστευτα. Τόσο απλό αλλά εκφράζει συναισθήματα. Γηγενή έχεις στείλει στίχους σου σε κάποια δισκογραφική; Νομίζω ότι μπορείς να τα καταφέρεις :)
-
Σας ευχαριστώ!!
Φίλε masterpiece αυτά δεν είναι στίχοι για τραγούδια... απλά στιχάκια είναι που γράφτηκαν στο κινητό ως μηνύματα.
-
.....τρυφερό......
....μελωδικό.....
μπράβο...... :)