Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Stergios Kourou στις 12/01/06, 09:20
-
Κύματα ποιήματα, τα όνειρα που σβήνουν
Καλλιτεχνήματα στο φως του αποσπερίτη
Με το κουράγιο της ψυχούλας που αφήνουν
στο μέλλον άνοιξα έναν μικρό φεγγίτη
Κύματα έρωτες, κι εμείς θαλασσοπόροι
Σκυφτά ανδρείκελα που ψάχνουν τη μιλιά τους
Ελπίδας νούφαρα, τυφλοί σημαιοφόροι
που ξεπροβάλουν ρυθμικά απ’ τη φωλιά τους
Κύματα άρρωστα, και οι πόθοι των γονιών
Φτερά αταίριαστα αρπακτικών μας ντύνουν
Μια χούφτα όνειρα στην πλάτη των παιδιών
Άδικα προσπαθώ να θυμηθώ ποιος ήμουν
Κύματα λύματα, θλιμμένοι πιερότοι
Και γω ένα βολάν που ξέμαθε να στρίβει
Απ’ τις ανάγκες μου δεν ξέρω ποια είναι πρώτη
Η αφοσίωση που σου’ χω μου το κρύβει
-
πολύ όμορφο... τουλάχιστον με την ερμηνεία που του δωσα εγώ, με άγγιξε! ;)
-
επέτρεψέ μου να πω ότι κάτι από τους στίχους σου μου έφερε στο νου καρυωτάκη...
ίσως η λέξη "ανδρείκελα"..
είναι πολύ όμορφο και μου μίλησε πολύ, ειδικά η τρίτη στροφή και δη ο τελευταίος της στίχος..
-
............
Με το κουράγιο της ψυχούλας που αφήνουν
στο μέλλον άνοιξα έναν μικρό φεγγίτη
......................
Κύματα λύματα, θλιμμένοι πιερότοι
Και γω ένα βολάν που ξέμαθε να στρίβει
Απ’ τις ανάγκες μου δεν ξέρω ποια είναι πρώτη
Η αφοσίωση που σου’ χω μου το κρύβει
μου άρεσε πολύ... πολύ όμως..... :)
-
Πολύ καλό! ::)
-
Μπράβο σου βρε qrusticks.
Τα ποιήματά σου είναι το ένα καλύτερο από τ' άλλο!
Άσε που "τραγουδάνε" απ' την πρώτη στροφή!
Μπράβο και πάλι μπράβο!!!
-
Kαλό. Μπραβο
-
μετά θα έχω άδικο εγώ να πω.... ότι είσαι ξεχωριστό διαμαντάκι;;;; :o
μπαρμπαδελοφουντουκομαρμελαδάκι........ :-*
-
Κύματα λύματα, θλιμμένοι πιερότοι
Και γω ένα βολάν που ξέμαθε να στρίβει
Ολα τα ευρω....Ζωγραφια...
-
trivial, Σ, ευχαριστώ. Η ομορφιά πάντα κρύβεται στη δική μας ερμηνεία...
Σαπφώ, ίσως έχεις δίκιο. κάποτε του είχα τρελή αδυναμία...
Ευτυχία μου, χαίρομαι που σου άρεσε... ευχαριστώ που μου το'πες! :-*
margarita, ευχαριστώ από έναν φαν σου!
Ιανός, Ευχαριστώ καί πάλι ευχαριστώ! και για το σχόλιο,..και για το φιλικό ύφος του!
martinos, ευχαριστώ, cheers!
Twix, εσύ τι είσαι? Εγώ τι να πω, ρουμπινάκι?...κατσιβελοφουσκομαγουλίτσα..... :-*
έρεβος, Τα σέβη μου...πενοφόρε εξαχορδορυφόρε!
-
Αγαπητέ μου Στέργιο
πολύ καλό κι'αυτό
η τελευταία στροφή ένα καινούργιο
ποιητικό έργο ξεκίνα το.
ΥΓ. στο δικό μου ποίημα (ο δρόμος) σου άφησα μήνημα
θα σε θυμάμαι.
-
Απ’ τις ανάγκες μου δεν ξέρω ποια είναι πρώτη
Η αφοσίωση που σου’ χω μου το κρύβει
Εξαιρετικά όμορφο το δίστιχο αυτό, αληθινό και δυνατό!