Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: martinos στις 13/01/06, 13:32
-
Φεύγει η μερα κι η βροχή
πού σέ μουσκεύει ως τήν ψυχή
πήρε νά δυναμώνει
της προδοσίας το φιλί
κόβει τα χείλη σα γιαλί
και την καρδιά ματώνει
Αδιάφοροι περαστικοί
σε προσπερνάνε βιαστικοί
με βλέμμα παγωμένο
πού νάβρεις λίγη ζεστασιά
μέσα στην κοσμοχαλασιά
αγόρι πικραμένο
Εφυγ΄η μέρα κι η βροχή
που σε μουσκεύει ως την ψυχή
πέφτει βαριά ακόμα
εσύ πονάς κι αυτή γελά
και κάποιου άλλου τα τρελλά
φιλιά έχει στο στόμα
Αδιάφοροι περαστικοί
σε προσπερνάνε βιαστικοί
με βλέμμα παγωμένο
πού νάβρεις λίγη ζεστασιά
μέσα στην κοσμοχαλασιά
αγόρι προδομένο
Έφυγ΄η μέρα κι η βροχή
πού σε μουσκεύει ως την ψυχή
δε λέει να σταματήσει
μα κάτι λέει στην καρδιά
πως ξαφνικά κάποια βραδιά
κοντά σου θα γυρίσει
-
πολύ όμορφο και θα γινότανε νομίζω πολύ ωραίο τραγούδι...
μπράβο σου και καλωσόρισες στην παρέα μας.....
-
πολύ όμορφο και θα γινότανε νομίζω πολύ ωραίο τραγούδι...
μπράβο σου και καλωσόρισες στην παρέα μας.....
Ευχαριστω πολύ.
Καλή χρονιά και καλές επιτυχίες σε ολα τα παιδιά
-
Κάθε μουσική ιδέα και πρόταση είναι ευπρόσδεκτη. ΜΑΖΙ μπορούμε....
-
Εύχομαι σύντομα να γίνει τραγούδι! ::)
-
Πολύ ωραία προδοσία!
Μπράβο σου!