Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ερεβος στις 24/01/06, 01:01
-
Τα όνειρα μου φύτεψα στη Γη του Πύρος
Και μια σφαίρα στης καρδιάς μου τα πιο μέσα
Με βρήκε η νυχτιά σε πένθιμο κλοιό
Ξημέρωσα μεσ’ των ιθαγενών τις πλάβες
Ανέτειλαν τα μάτια σου και δώσαν χρώμα
Στην παγωμένη τούτη γη∙
Μια μια τις ανάσες μου μετρήσαν
Που πάσχιζαν το στέρνο μου ν αφήσουν
Κι αν είναι θέλημα Του απόψε να νικήσουν
Την πιο μεγάλη κράτησε, εκείνη την στερνή
Βάλτην σε καράβι χάρτινο
Και φύσα το μαύρο του πανί
Το δρόμο ξέρει αυτό
για τη γη των Παταγόνων…
-
Πως κι έτσι απο τα μερη μας σκοτεινιάρη? Μ'άρεσε πάντως πολύ πολυ πολύ..όπως όλα ας μην επεναλαμβάνομαι
-
Ε να κανουμε και κανα ταξιδακι....Εχει και κρυο η Θεσσαλονικη αυτες τις μερες... :P
-
Ωραίο το ταξιδάκι σου, αλλά ωραία και η Θεσσαλονίκη παρά το κρύο! ::)
-
Ο τιτλος ειναι εμπνευσμενος ;D :P
κατα αλλα απο τα πιο κατανοητα σουρεαλ που εχεις ανεβασει!
-
Μιά αναπνοή απο την ψίχα του ερέβους..! Θαυμάσια περιγραφή του απερίγραπτου !!!