Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Mithradir White Wizard στις 27/01/06, 16:28
-
Κάτι δεν μαφηνει να ησυχάσω
πίσω με πηγαίνει πιο παλιά
σε νύχτες που φοβάμαι να ξεχάσω
σε σκέψεις που γεννάει η μοναξιά
Μονάχος σε μια θάλασσα που αδειάζει
κι εγώ παγιδευμένος και δειλός
σαν νύχτα που δεν πρόλαβε να έρθει
γιατί ερωτεύτηκε τρελά το φως
Ρ
Κι αν έσβησε αυτό που το λένε αγάπη
εγώ θα σου φωνάξω είμαι εδώ
Κι αν ένιωσες ποτέ λίγο κρύο και δάκρυ
για σένα θα μαι στέγη στον καημό
Τα βήματα σου θα αγγίξω πάλι απόψε
θα τριγυρίσω εκεί στα μέρη τα γνωστά
από τη Ρόδο μέχρι τη Θεσσαλονίκη
που συναντιόμασταν τυχαία βράδυ αργά
Τα όνειρα μας για μια νύχτα θα φωτίσω
κι αφού σταθώ στα βήματα σου πάλι εμπρός
μια διαδρομή να μη ξεχνάς θα σου θυμίσω
πριν δέκα χρόνια ήταν ο δικός μας ο σταθμός
ΥΓ.Αφιερωμενο στην κοπελα μου,που δεν το ξερει ακομα,οτι ειναι κοπελα μου
-
"... Κάτι δεν μαφηνει να ησυχάσω
πίσω με πηγαίνει πιο παλιά
σε νύχτες που φοβάμαι να ξεχάσω
σε σκέψεις που γεννάει η μοναξιά..."
"... Μονάχος σε μια θάλασσα που αδειάζει
κι εγώ παγιδευμένος και δειλός
σαν νύχτα που δεν πρόλαβε να έρθει
γιατί ερωτεύτηκε τρελά το φως..."
ΥΓ.
Αφιερωμενο στην κοπελα μου ,
που δεν το ξερει ακομα
οτι ειναι κοπελα μου
Έλα μωρέ κι εσύ , μη γράφεις τέτοια .
Σκέψου να αρχίζαμε να γράφουμε τέτοια όλοι .
Και βέβαια κατάλαβες ότι αστειεύομαι εδώ .
Όμορφα έγραψες , αληθινά , κι εδώ δεν αστειεύομαι διόλου :)
Η αφιέρωσή σου όλα τα λεφτά !!!
< Μουράτης ? Από Καβάλα ? >
Και αχ , αυτές όλες οι γυναίκες που ποτέ δεν καταλαβαίνουν
το πότε ήδη έγιναν κοπέλλες κάποιου
και όλο ψάχνονται να γίνουν κοπέλλες κάποιου άλλου .
Τι σύγχιση μεγάλη και αυτή .
Σωστά ?