Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pinelopi στις 01/02/06, 00:09
-
Μιας μακρινής κραυγής η ηχώ
μου ράγισε το χρόνο
κι όλο στο πριν ξυπνάω
και μες τον ύπνο τον απ’ όνειρα ρηχό
δυο χούφτες φως
να μου δανείσει το μετά, ζητάω
Αφτέρουγο, η ελπίδα μου, πουλί
τρελλά παλεύει
να πετάξει στον αέρα
Κι ένα σπασμένο απ’ τον έρωτα, φιλί
έλα, μου γνέφει
παρ’ την ανάσα μου και πάμε παραπέρα
Σπαθί που απ’ το ταβάνι κρέμεται
-αλύτρωτη ψυχή -
καιρό απειλεί να με καρφώσει
Κι όταν το βλέμμα μου, κοιτώντας, καίγεται
γεννάω σιωπή
εκλιπαρώντας το βουβά να με λυτρώσει
-
Είναι πολύ όμορφο και μελαχολικό μαζί, έτσι μου φάνηκε! Ξεχώρησα τη δεύτερη στροφή! Συγχαρητήρια για το πολύ όμρφο αυτό αποτέλεσμα!
-
Είναι πολύ όμορφο και μελαχολικό μαζί, έτσι μου φάνηκε! Ξεχώρησα τη δεύτερη στροφή! Συγχαρητήρια για το πολύ όμρφο αυτό αποτέλεσμα!
Ξεχώρισες τη δεύτερη στροφή ίσως γιατί είναι
η πιο βαθιά μελαγχολική.
Σ' ευχαριστώ και που το ένιωσες και για τα λόγια σου :)
-
Η τελευταία στροφή σε μένα τυπώθηκε εντονότερα.
Είναι πως και τι μιλάει σε καθέναν μας . Η εικόνα ενός σπαθιού που κρέμεται από το
ταβάνι μου έφερε μια ανατριχίλα... , ''όταν το βλέμμα μου κοιτώντας καίγεται'' (αυτό μου άρεσε πολύ)
και όλο μαζί μου έδωσε μια απόκοσμη αίσθηση.
Κάτι που υπάρχει και δεν υπάρχει, κάτι που είναι όνειρο ή μήπως αλήθεια;
Σε διαβάζω με ενδιαφέρον :)
-
υπνος διχως ονειρα ....καφες χωρις τσιγαρο....
τωρα για τους μη καπνιστες...αστο...
ξεχωριζει η τελευταια στροφή....δημιουργει εικονα κι ας μην ειναι αληθινη....
-
....δημιουργει εικονα κι ας μην ειναι αληθινη....
κι ομως, πιστευω οτι γι αυτον που το ζει , εντος του , ειναι παραπανω απο αληθινο
γιατι ειναι ζωντανο... ;D
hello dear pine-lo-pi :)
-
Κατερίνα, σ' ευχαριστώ πολύ :)
Porky, ;) :-*
alex68, ε...πως μπορώ να διαφωνήσω...αφού έτσι είναι!! :)
-
Δραματικό, με μια υποψία απειλής.
Ταιριάζει στο βράδυ μου Πηνελόπη.
Ευχαριστώ!
-
[quote author=pinelopi link=topic=25753.msg245923#msg245923 date=1138745356
Σπαθί που απ’ το ταβάνι κρέμεται
-αλύτρωτη ψυχή -
καιρό απειλεί να με καρφώσει
Κι όταν το βλέμμα μου, κοιτώντας, καίγεται
γεννάω σιωπή
εκλιπαρώντας το βουβά να με λυτρώσει
Δε ξέρω για 'σένα΄πάντως εγώ πήρα μια γεύση ψυχικής λύτρωσης, λίγη αλλά πολύτιμη ομορφιά κι ίσως και λίγη θλίψη αλλά αυτή είναι η πιο γλυκιά...ευχαριστώ
-
Πολυ καλο!!!!....Κι αλλαξε δωματιο....Ετσι και να πεσει το σπαθι δε θα σε καρφωσει... ;)
-
pinelopi, πολύ ωραίο....οι εικόνες που δίνεις είναι καταπληκτικές..... κάθε στροφή εξίσου δυνατή.....
Θα επαναλάβω τον εαυτό μου για μια ακόμα φορά ...λέγοντας σου οτι ειναι.... υπέροχο!!!!.....
-
anthrakoryxos, εγώ σ' ευχαριστώ :)
Fusalida, πάντα το υποψιαζόμουν πως δεν ήμουν η μόνη που έβρισκα μια παράξενη "γλύκα" στη θλίψη....να 'σαι καλά! :)
Έρεβος, εσένα τώρα τι να σου πω; Λες και δεν ξέρεις από σπαθιά και πως δεν τους ξεφεύγεις έτσι απλά με μια αλλαγή δωματίου....(λες να αλλάξω χώρα; :P )
Twix, οι επαναλήψεις σου εξακολουθούν να με τιμούν , σ' ευχαριστώ πολύ :)
-
Κλασσική αξία.... ;)
Έχεις αυτό το κατιτίς μέσα στα λόγια σου διαφορετικά δεν μπορώ να το εκφράσω :-[
;)
-
Να είσαι καλά Ektor s, σ' ευχαριστώ και για τον χρόνο σου και για τα λόγια σου :)
-
Ο λόγος σου είναι διαμαντάκι!
και η ψυχούλα σου πουλάκι
Όχι όμως αφτέρουγο.....
Μπράβο και...
Φιλιά
-
Κι ένα σπασμένο απ’ τον έρωτα, φιλί
αγαπητή μου, τούτη η φράση με πάγωσε για λίγο! ο λόγος σου πάντοτε με προσκαλεί και με προκαλεί!
Υ.Γ. και αυτό το κρεμάμενο σπαθί μου θύμισε έναν κρεμάμενο πέλεκυ...
-
Μιας μακρινής κραυγής η ηχώ
μου ράγισε το χρόνο
κι όλο στο πριν ξυπνάω
Κι όταν το βλέμμα μου, κοιτώντας, καίγεται
γεννάω σιωπή
εκλιπαρώντας το βουβά να με λυτρώσει
σιωπή... πανέμορφο...
-
Αναδύεις κι αναδύεσαι απο την πάχνη σφριγηλού ταλέντου ! Τόλμησε !!!
-
qrusticks, σ' ευχαριστώ πολύ για το ελπιδοφόρο και τρυφερό σου τρίστιχο :) :)
pimami, τιμή για το λόγο μου μεγάλη το σχόλιό σου.
(ναι, το σπαθί κι ο πέλεκυς, τόση ομοιότητα...)
Σαπφώ, οι στίχοι αυτοί που ξεχώρισες τρέφονται από τη σιωπή ;)
Σπήλιο, σ΄ευχαριστώ πολύ :)
-
μπορει να αργησα εναν ολοκληρο χρονο-ισως και παραπανω..
αλλα το ανακαλυψα το διαμαντακι.. ;)
μου εκανε κλικ τοσο στιχουργικα, οσο νοηματικα
και μουσικα..
διαβαζοντας το εκεινο το πρωινο..ηρθε πακετο και η μουσικη που απλα πλεον χαιδευει τους στιχους..
να το πω μοναχα ωραιο δεν μου φτανει..
θα αρκεστω να πω οτι ανηκει σε εκεινα που γουσταρω
ομορφο ειναι pinelopi :)
-
''...και μες τον ύπνο τον απ’ όνειρα ρηχό...''
και ποιός σου είπε Κατερίνα μου πως είναι ''ρηχός''; βαθύς είναι. κι απ' όνειρα κι από ελπίδες...
γεμάτος από όλα εκείνα που καθένας κλειδαμπαρώνει στα κατάβαθα της ψυχής του με την ''ρηχή'' ελπίδα πως δεν θα βγουν ποτέ στο φως.
μα τα όνειρα είναι λουσμένα στο φως. άπλετο φως. δυο χούφτες δεν φτάνουν.
να 'σαι καλά και να συνεχίζεις να μας βάζεις δουλειά για το σπίτι. :)
-
κι όλο στο πριν ξυπνάω
και μες τον ύπνο τον απ’ όνειρα ρηχό
δυο χούφτες φως
να μου δανείσει το μετά, ζητάω
ξεχωρίζω αυτό, γιατί είναι σύνηθες να ξυπνάμε καμιά φορά σε σε λάθος όνειρα... καμιά φορά και σε όνειρα αλλονών...
νασαι καλά... το ξέρεις ότι γράφεις πολύ ωραία, έτσι; :D
:) :)
-
Ρηνιώ , άργησες μεν να το ανακαλύψεις αλλά του χάρισες μια μουσική ιδανική.
Σ' ευχαριστώ διπλά γι αυτό αλλά μην ξεχνιόμαστε...περιμένω την ηχογράφηση και την αποστολή για να το απολαμβάνω συχνά :)
Ευτυχία, ο ρηχός ύπνος είναι ο ανώδυνος...τελικά. Στα βαθιά του νερά μας παίρνει η μπόρα κι όταν ξυπνάμε...και είμαστε για τέτοια; Δεν είμαστε!! Ουχί.
-
trivial, σίγουρα να ξυπνάω σε λάθος όνειρο εμένα μου συμβαίνει συχνότατα... ;)
Σε όνειρα άλλων; Αν είναι φιλόξενα αποκοιμιέμαι ξανά...δεν έχω πρόβλημα με τις ιδιοκτησίες ονείρων :)
Να είσαι καλά κι εσύ, σ' ευχαριστώ ειλικρινά.
-
Φαίνεται Πηνελόπη ο Μορφέας να σε ξέχασε !
Και κάτι άλλο ! Τρελλά δεν είναι σωστότερο να γραφεί με ένα λάμδα ;
Καλή σου νύχτα !
-
Ilianthe, ο Μορφέας ποιεί ανάλογα με τα κέφια του κι άντε να τα βάλεις μαζί του.
Και οι δυο ορθογραφίες της λέξης τρέλλα - τρέλα και τρελλός - τρελός θεωρούνται σωστές. Απλά, αυτή των δύο λάμδα ήταν ή παλαιότερη χωρίς να έχει καταργηθεί.