Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: moonflier στις 01/02/06, 18:03
-
Καράβι είναι η ζωή μου…
Τρικυμία στ’ ανοιχτά…
Κι είναι αέρας η φωνή μου.
Τα βουνά παρακαλά…
…’Ετσι πάει το σκαρί μου
Με πυξίδα την καρδιά…
Γλάροι ολόλευκοι από πάνω
Τα όνειρά μου τα τρελλά…
Κι όλο έρχεται και φεύγει
Και βουλιάζει η στεριά που φέγγει
Μακριά…
Κι η ψυχούλα μένει μόνη,
Μια βαρκούλα, πάει χωρίς τιμόνι
Στα βαθειά….
-
Ωραίοι οι στίχοι σου αδερφέ.Οι λέξεις που χρησιμοποιείς ακούγονται πολύ δυνατα στην ψυχή όποιου το διαβάζει.
Οι τελευταίοι σου στίχοι ειδικά είναι το αποτελείωμα!!!
Κι η ψυχούλα μένει μόνη,
Μια βαρκούλα, πάει χωρίς τιμόνι
Στα βαθειά….
-
Να σαι καλα Παναγιωτη...
Σε ευχαριστω για το χρονο σου και τα ομορφα λογια σου....