Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Vern στις 03/02/06, 02:37
-
Χωρίς να καταλάβω πως περάσαν
τα χρόνια με βαρύναν με γεράσαν
δε με αλλοιώσανε σωματικά
σιγά σιγά με λιώνουνε ψυχολογικά
Γεμίζει το μυαλό μου με ευθύνες
κούραση πνευματική για μήνες
και τις νύχτες κατάθλιψη με πιάνει
στη τρέλα μερικές φορες με φτάνει
Στο σπίτι τριγυρνώ παραμιλάω
στέκομαι για λίγο κι απ' το παράθυρο κοιτάω
στέκομαι και χάνομαι για μερικά λεπτά
τη ζωή μου σκέφτομαι πραγματικά
Φοβάμαι μήπως κάνω κακό στον εαυτό μου
ας περάσει μια φορά και το δικό μου...
-
Αν και η γλωσσα και το μετρο δεν με ενθουσιασε, το γενικο νοημα αλλα και το υφος μου αρεσε...