Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: DEROS στις 05/02/06, 16:25
-
Φέρτε μου απόψε,
λίγο θάνατο να πιω,
να διαγράψω της ζωής,
το Βατερλό.
Φέρτε μου σκόνη,
άσπρη μάγκες διαλεχτή,
να διαγράψει η ψυχή,
κάθε πληγή.
Πάρε με χάρε,
απόψε αγκαλιά,
κι ως τα χαράματα,
να μην υπάρχω πια.
Στο παραλήρημα,
στον πόνο της καρδιάς,
πες μου ένα ψέμα,
πως εσύ μ’ αγαπάς.
Φέρτε μου απόψε,
λίγο θάνατο αργό,
πάνω στην φλέβα μου,
να γράψω σας μισώ.
Φέρτε μου σκόνη,
να ποτίσω την καρδιά,
κι ό,τι την πλήγωσε,
να μην θυμάται πια.
-
Κατ' αρχάς καλησπέρα...
Νομίζω πρώτον ότι είναι πολύ αυθόρμητο, αληθινό κι ίσως λόγω αυτού και σκληρό...
Επίσης νομίζω ότι έχει ένα παράξενο πνεύμα...μου αφήνει μία πέρα για πέρα "αντρική" αίσθηση...δε θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι το 'χει γράψει γυναίκα...
είναι πολύ κάλο απο τις ελάχιστες γνώσεις μου και για τραγούδι...έχει ρυθμό, ρέει και συνάμα χωρίς να χάνει το νόημά του...
ευχαριστώ...
-
Κυρια μου ενα χαμογελο και ενα ευχαριστω ειναι πολυ λιγα για τα ομορφα λογια σας.
Τιμη μου !!!! Τα σεβη μου !!!!!