Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: moonflier στις 06/02/06, 17:28
-
Γυρίζω πάλι
στα χαμένα, τα παλιά,
Σε θύμησες θολές, κιτρινισμένες…
Για να κοιτάξω το αύριο καθαρά,
Φεύγει ο νους
για πολιτείες ξεχασμένες…
Γυρίζω πάλι
στα ειπωμένα, τα γνωστά…
Σ’ αισθήματα και τρόπους μαθημένους…
Για να κερδίσω στης ζωής τη μοιρασιά,
Σαλπάρει ο νους
για ωκεανούς λησμονημένους…
Νύχτα επιστρέφω…
στα σοκάκια τα γνωστά…
Μες στα σκοτάδια ξαναφέρνω τη μορφή σου…
Κι έτσι… σε αγγίζω κάθε βράδι μυστικά…
Και τρέχει ο νους μου…
στις αυλές του παραδείσου…
-
Καλημερα ! Παρα πολυ καλο τραγουδι το μονο που θελει πλεον ειναι μελωδια !!!
Μου αρεσε παρα πολυ η απλοτητα και το ποσο ευκολα με αγγιξε !!! Τα σεβη μου !!!
-
απ'τα ελάχιστα που ξέρω συμφωνώ με τον κ. Γιώργο από πάνω...έχει ρυθμό γρήγορο και ήδη φαντάζομαι μελωδία..άνετα θα γινόταν ένα όμοφρο απαλό νομίζω τραγουδάκι...
μπερδεύομαι λίγο (αν και μ' αρέσει) η μνήμη που γίνεται αφορμη για αυτό το ταξίδι στα παλιά και τα περασμένα είναι ουσιαστικά η θύμιση ενός ανθρώπου που όμως συγκεντρώνει μέσα της μια ολόκληρη εποχή..."πολιτείες ξεχασμένες"...."αισθήματα και τρόπους μαθημένους"..."ωκεανούς λησμονιμένους"..."σοκάκια γνωστά"... σωστά;; ρωτάω γιατί μου φαίνεται ότι οι δύο πρώτες στροφές διαφέρουν αρκετά νοηματικά με τη τελευταία...
τέλος πάντων όπως κι αν το εννοείς είναι πολύ όμορφο με ενδιαφέροντα και έξυπνα διατυπωμένα νοήματα..
ευχαριστώ...
-
Πολύ καλό, μπράβο!
-
ο τρόπος έκφρασής σου είναι απλός, λιτός, ουσιώδης και ρυθμικός απ' την φύση του...
φαίνεται πως είσαι μουσικός και γράφεις με την μελωδία της ψυχούλας σου.....