Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Stergios Kourou στις 28/02/06, 16:28
-
Πες πως δεν είναι παρά μόνο ένα φιλί
όταν τα χείλη μου στα μάτια σου ακουμπήσουν
Κι άσε με εμένα στην ανάγκη τη θολή
που σε ένα δάκρυ σου τα θέλει να αλμυρίσουν
Πες πως δεν είναι παρά μόνο μια βροχή
όταν και τα δικά μου μάγουλα μουσκέψουν
και άφησε με να ζητώ σαν προσευχή
μια συγνώμη οι λυγμοί σου να μου πλέξουν
Πες πως δεν είναι παρά μόνο ένα βιολί
που χει ξεμείνει στο φινάλε μιας ταινίας
κι άσε με εμένα σε μια σύγχυση τρελή
να καταπίνω επιφωνήματα αγωνίας
Πες πως δεν είμαι παρά μόνο ένα παιδί
όταν στα αυτιά σου την απόγνωση μου λάβεις
κι άσε με εμένα σε μια λέξη αναιδή
να κρύψω αγάπη που δεν λες να καταλάβεις
-
Πες πως δεν είναι υπέροχο αυτό που έγραψες για να με δεις να θυμώνω! ::)
-
Πες πως δεν είναι παρά μόνο ένα φιλί
όταν τα χείλη μου στα μάτια σου ακουμπήσουν
Πες πως δεν είναι παρά μόνο μια βροχή
όταν και τα δικά μου μάγουλα μουσκέψουν
Πες πως δεν είναι παρά μόνο ένα βιολί
που χει ξεμείνει στο φινάλε μιας ταινίας
Υπέροχα λόγια...Μια παράξενη αλλοτριωμένη τρυφερότητα ξεχειλίζει...
Κι αν δεν είσαι άλλο παρά μόνο ένα παιδί...
άσε να κλεψω απ' την ομορφιά σου..
μη κρύψεις την αγάπη σου
τύλιξέ με με την αθωότητα σου...
Ευχαριστώ ποιητά μου...
-
ωραιος συνεχιζεις να γραφεις σαν ποταμος
μονο αυτο φιλι στα ματια λενε πως ειναι χωρισμος να το προσεξεις ;D
-
Και πολύ ωραία νοήματα και αυτή η ομοικαταληξία σε όλους τους πρώτους και τρίτους στίχους πολύ πετυχημένη. Δεν δείχνει ότι την επιδίωξες, δε μοιάζει βεβιασμένη.
-
...να κρύψω αγάπη που δεν λες να καταλάβεις...
....και πώς αλλιώς...αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι....
...την καλημέρα μου κι ένα χαμόγελο...
:)
-
Πες πως δεν είσαι πάρα μόνο ένα παιδί
Που τα ματάκια μας τρέφεις με πανδαισία
Στίχων και λέξεων και την λάμψη σου αυτή
Που κρύβει όλη....της αγάπης την ουσία
αχχχ! μαστιχοπαγωτοσιροπάκι.....
-
φαίνεται πως ρουφάς σαν σφουγγάρι όσα γίνονται δίπλα σου κι όσα δεν γίνονται...
σε συνδυασμό με το αναμφισβήτητο χάρισμά σου γεννιούνται αυτά που διαβάζουμε!
Στέργιο το χω ξαναπεί... μου είναι πολύ οικεία αυτά που γράφεις! Τα σέβη μου!
-
Μαργαρίτα, μόνο μην μου θυμώσεις...
Γιώτα, σ' ευχαριστώ, αλλά να ξέρεις...δεν είμαι πια αθώος...
pascal, σ' ευχαριστώ για το χρόνο και τα καλά σου λόγια...
Ευτυχία, φεγγε μου να περπατω... ;) :-*
Αχμωρετιπαιδιειναυτοκουκλίτσα μου, αφωνοβουλωμένος... ;D :-* :-* :-*
Δημοσθένη, νομίζω πως με έστιψες με λόγια... σ' ευχαριστώ
-
πολυ τρυφερο.. πολυ αληθινο..
βγαλμενο βαθια απ την ψυχη σου..
αυτη την εντυπωση μου αφησε, και χιλια δυο συναισθηματα..
Απ τα καλυτερα σου Στεργιο μου...
ΜΠΡΑΒΟ!!!!
-
Χαίρομαι τη ροή, το ρυθμό και το μέτρο του πηγαίου σου ταλέντου ! Προσδοκώ τ αυριανά σου ξεπετάγματα, πιστεύοντας σ αυτά !
-
κι άσε με εμένα σε μια λέξη αναιδή
να κρύψω αγάπη που δεν λες να καταλάβεις
Εξαιρετικό φίλε μου!
Η παράθεση δικών μου βιωμάτων αντικατοπτρισμός 8)
-
Βάλια, σ' ευχαριστώ αγκαλίστρα μου
Σπήλιο, σ' ευχαριστώ πολύ για την προσδοκία και την πίστη...
Ektor_S, σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και το σχόλιο φίλε μου...