Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: DEROS στις 02/03/06, 00:39
-
Ξεθωριασμένο αστέρι εγώ,
και εσύ ζητάς να πέσω,
με μια ευχή σου να χαθώ,
τι κι αν ξανά πονέσω.
Ξεθωριασμένο αστέρι εγώ,
με μια καρδιά να σβήνει,
κι όση αγάπη χάρισα,
στα χέρια σου έχει μείνει.
Όνειρο είναι τελικά,
η αγάπη πως υπάρχει,
για μια στιγμή μια αγκαλιά,
αστέρι για ένα βράδυ.
Ψέμα είναι απλά ότι πότε,
η αγάπη δεν πεθαίνει,
κοίτα ψηλά στον ουρανό,
θα δεις κι άλλη να πέφτει.
Ξεθωριασμένο αστέρι εγώ
και εσύ ζητάς να πέσω,
με τον δικό μου θάνατο,
αγάπη να σου φέρω.
Ξεθωριασμένο αστέρι εγώ,
με μια καρδιά που σβήνει,
και εσύ ζητάς με μια ευχή,
μακριά σου να είχα μείνει.
-
Τα ξεθωριασμένα αστέρια να είστε σίγουρος κ. Ντέρο πως θα καταλάβουν απόλυτα αυτό το πανέμορφο τραγούδι σας....
Μ' άρεσε πάρα πολύ το νόημα του και η απλότητα του λόγου σας...... για μια ακόμα φορά..... να ' στε καλά......
-
η μαγεια της απλοτητας...
ευχαριστω !
-
Άλλο ένα γνήσιο δείγμα της καλής σου πένας...
Μπράβο σου λοιπόν και πάλι...
-
Ξεθωριασμένο αστέρι εγώ,
με μια καρδιά που σβήνει,
και εσύ ζητάς με μια ευχή,
μακριά σου να είχα μείνει.
Me aggizete alithina messie
-
απλο και ωραιο.