Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Κατια στις 02/03/06, 18:18

Τίτλος: Ο μεγάλος χειμώνας
Αποστολή από: Κατια στις 02/03/06, 18:18

Μου πήρε χρόνια πολλά
έναν χειμώνα να διώξω
κι είχα κλειστά τα ρολά
τη παγωνιά του μη νιώσω.

Μόνιμα μ’ ένα παλτό
βαρύ στη πλάτη ριγμένο
κι έναν παλιό μου καημό
μες την καρδιά καρφωμένο.

Κι  ήρθες σαν ήλιος θεός,
λιώνει στα χείλη σου ο πάγος,
τρύπωσες ξάφνου ζεστός
μες την καρδιά μου ένας μάγος.

Βγαίνω φωνάζω, γελώ
γέμισε αγάπη ο αέρας
βαθιά στη ματιά σου κοιτώ
το θαύμα τούτης της μέρας
 
Μου πήρε χρόνια πολλά
το καλοκαίρι  να  ζήσω
ν’ ανοίξω πάλι ρολά
και το παλτό μου να κρύψω.

Μ’ ένα μαντήλι λεπτό
γύρω  δεμένο απ’ τη μέση
και με τον ήλιο αγκαλιά
να τριγυρνάω μ’ αρέσει.

Κι ήρθες σαν ήλιος θεός,
λιώνει στα χείλη σου ο πάγος,
τρύπωσες ξάφνου ζεστός
μες την καρδιά μου ένας μάγος.

Βγαίνω φωνάζω, γελώ
γέμισε αγάπη ο αέρας
βαθιά στη ματιά σου κοιτώ
το θαύμα τούτης της μέρας

Τίτλος: Απ: Ο μεγάλος χειμώνας
Αποστολή από: Μαργαρίτα Π. στις 02/03/06, 21:39

Καλησπέρα Κάτια! Όμορφο και αισιόδοξο! "Μου πήρε χρόνια πολλά έναν χειμώνα να διώξω". Σημασία έχει ότι ήρθε το καλοκαίρι γι' αυτό πες του χειμώνα "τώρα πια είσαι μια ανάμνηση παλιά κίτρινο γράμμα στο συρτάρι"! Και κλείδωσε και το συρτάρι!  ::)

Τίτλος: Απ: Ο μεγάλος χειμώνας
Αποστολή από: monalizagreen στις 05/03/06, 13:54

Παράθεση από: Κατια στις 02/03/06, 18:18

Μου πήρε χρόνια πολλά
έναν χειμώνα να διώξω
κι είχα κλειστά τα ρολά
τη παγωνιά του μη νιώσω.

Μόνιμα μ’ ένα παλτό
βαρύ στη πλάτη ριγμένο
κι έναν παλιό μου καημό
μες την καρδιά καρφωμένο.
...

   Πολύ δυνατό! Μπράβο!  :) Χτυπάει αλύπητα...

Τίτλος: Απ: Ο μεγάλος χειμώνας
Αποστολή από: Twix στις 05/03/06, 16:10

Τι πιο όμορφο απο το να σηκώνεις τα ρολά και ν' αντικρύζεις τον λαμπερό, ζεστό ήλιο.....

Πανέμορφο κι αυτό Κάτια ....