Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Gregori στις 08/03/06, 20:21
-
Ελπίδας
σαλπισμα
Ε χεις μιάν Άνοιξη στην αγκαλιά σου
λ ουλούδια αρώματα κι άσπρα πουλιά'
σ τέλνουν μηνύματα τα όνειρά σου
α νθεί στα χέρια σου, η πασχαλιά.
Θα πάει καιρός μέχρι ο θεός
το χέρι του ν' απλώσει
να σε καλέσει δίπλα του
γιαγιά μ'άσπρα μαλλιά'
κάνε μιά αγάπης προσευχή,
δύναμη θα σου δώσει
κι ευλαβικά να προσκυνάς
τη μάνα Παναγιά.
Δε σταματάω να κάνω όνειρα για τη ζωή' θα συνεχίσω
είναι ζωή γεμάτη όνειρα από παιδί' θα τα κρατήσω
την αγαπάω όπως τον ήλιο μιά χρυσαυγή' θα τη φωτίσω
Δέκα οχτώ τα νοιώθω μόνο σα μιά στιγμή' θα ξαναρχίσω
είμαι λουλούδι που λαχταράει νερό να πιεί' θα με ποτίσω
Χαμογελάω το γέλιο βγαίνει απ' την ψυχή' θα το χαρίσω
τα όνειρά μου,
δε θα τα σβήσω' θα προσπαθήσω!
Και θα δωρίσω στο θάνατό μου
πούχει φωλιάσει μέσ' το κορμί,
τόση πνοή,
όση χρειάζεται
το σάβανό μου για να καεί'
θα αναστήσω, σαν το θεό μου πού προσκυνώ,
τον εαυτό μου'
θα τραγουδήσω τον ερχομό μου!
Ζώ ! τη ζωή να τραγουδώ' ζωή γλυκειά.
Ζώ ! γιά να της χαμογελώ' και με φιλιά, όπως παλιά.
Ζώ ! να της λέω σ'αγαπώ' με μιά αγκαλιά
Ζώ ! κι είμαι δώ για να σας πώ, νοιώθω καλά
Ζώ γιά ... με σας να ζήσω.
σάς αγαπώ!
-
Και θα δωρίσω στο θάνατό μου
πούχει φωλιάσει μέσ' το κορμί,
τόση πνοή,
όση χρειάζεται
το σάβανό μου για να καεί'
Καταρχήν, Καλώς όρισες. :)
Άρχισα να διαβάζω το ποίημά σου και δεν ξέρω γιατί, μου θύμισε κάπως το Άξιον Εστί του Ελύτη. Πιο πολύ μου άρεσε η παραπάνω σου στροφή. Το τέλος, ας μου επιτραπεί να το πω, με απογοήτευσε λίγο..
Συνέχισε να γράφεις!
-
Γειά σου Σαπφώ
το κομάτι αυτό είναι γραμμένο
ειδικά γιά κάποια κοπέλα 20 χρονών
η οποία απο τα 15 της ξέρει ότι
πάσχει από καρκίνο
και παρ' όλα αυτά
έχει περάσει στο Πανεπιστήμιο
και συνεχίζει τη ζωή της κανονικά.
Οπως καταλαβαίνεις τα τελευταία λόγια
έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Σ' ευχαριστώ.