Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: eleos* (Βάλια πια....) στις 10/03/06, 22:25
-
Σκέψεις αναδύονται στου μυαλου την κραυγή
Σκόρπια λόγια, τώρα γραμμένα σε χαρτί..
Φωνές δυνατές αντηχούν από παντού
Ενοχές προδίδει η βουή του ουρλιαχτού..
Τρέλα σε πιάνει, συνάμα και θλίψη
Ασφυκτυάς που η καρδιά σου δε μπορεί πια ν'ανοίξει
Οι πύλες της λογικής ερμητικά κλεισμένες
Αγάπη και αγαλίαση είναι αλλού απόψε στραμμένες..
Παραδομένα όλα στης παράνοιας την τέρψη
Αποφασισμένη τη γαλήνη η νύχτα να μην επιτρέψει
Ως το ξημέρωμα τα βάσανα θα χουν σκορπίσει
Κ η λάμψη του ήλιου όλα πίσω θα τα 'χει αφήσει..
-
Το πιο βαθυ σκοταδι ειναι πριν την αυγη που λεει κ ενα τραγουδι...
Φευγει η μαυριλα κ δινει τη θεση της στο φως..
Αυτο μου θυμισες,αυτο ενοιωσα...
-
KOYPEAS εεπ! να :) να σαι καλα που το διαβασες!
ευχαριστω για την απαντηση σου!