Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Nef-Eli στις 26/03/06, 19:56
-
Μ'έμαθες βαθιά να αγαπάω
Μ'έμαθες να κλαίω, να πονώ
Μ'έμαθες ποτέ να μη ξεχνάω
Μα τώρα μου ζητάς να σε βγάλω απ' το μυαλό
Μ'έμαθες τα πάντα να αντέχω
στα δύσκολα να είμαι δυνατή
Να ξέρω είτε σ'έχω, είτε δε σ'έχω
πως θα'σαι συνεχώς μεσ' τη ψυχή
Μ'έκανες να μάθω τον εαυτό μου
και έφτασες βαθιά μεσ' την καρδιά
Ήσουν πάντοτε το άλλο το μισό μου
γι' αυτό και πάντοτε εγώ ήμουν καλά
Μ'έμαθες να λέω "σ'αγαπάω"
μα έρχεται η ώρα που θα φύγεις μακριά
Ξέρω πως δε θέλεις να πονάω
μα ο χωρισμός μας μου ραγίζει την καρδιά
Μ'έμαθες την αλήθεια στα μάτια ν'αντικρύζω
να ζω το τελευταίο μας λεπτό
να μη το δείχνω ποτέ όταν δακρύζω
Μ'έμαθες το "τώρα" εγώ να ζω...
-
Παραγωγική σε βρισκω και σε ετουτο σου ...πειστικη. Καλοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!
-
Πολύ τρυφερό, Λία μου! ::)