Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Maria_Adouaneta στις 18/04/06, 15:07

Τίτλος: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 18/04/06, 15:07
(http://www.tziganemusic.com/images/karen-legs3.jpg)



Οι πιο μεγάλες διαδρομές είναι εκείνες που γίνονται στα πόδια μου,

κι όχι απ'τα πόδια μου.

Η πιο μεγάλη διαδρομή σε ένα σώμα είναι εκείνη

που ξεκινάει απο το καλώδιο του εγκεφάλου

μέχρι το καλώδιο που συνδέεται με το φύλο.

Είναι άγνωστη και εγκυμονεί κινδύνους.

Ο μεγαλύτερος είναι όταν ένα άγνωστο χέρι κάνει ωτο-στοπ

Είναι τότε που δεν μπορείς ν'αρνηθείς να μεταφέρεις

τον ξένο στον προορισμό του.

Μα δεν του κάνεις χάρη.

Και το σύμπαν γεννοβολάει.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 01:21
Εμενα μ'αρεσουν
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: vert στις 19/04/06, 01:51




Ο μεγαλύτερος ... ( ? ? ? )  είναι όταν ένα άγνωστο χέρι κάνει ωτο-στοπ



     ...λείπει κάτι ? ? ?   
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: mymood στις 19/04/06, 01:52
Να σου πω την αληθεια εμενα μου αρεσει τελικα ολο το ποστ σου. Η κατακοκκινη φωτογραφια, οι στιχοι σου και στο τελος σε βλεπω σκεφτικη και προβληματισμενη και τοσο ομορφα να μονολογεις "εμενα μου αρεσουν"
Καλη μας φίλη, ποιος ο λογος λοιπον εμας να μη μας αρεσουν??
Αλλωστε να θυμασαι και σε κοντρα σε οσα θα διαβαζεις εδω μεσα απο μεγαλους κριτικους και γνωστες του ποιειν Ποιηση, σημασια εχει ο δημιουργος να ειναι ευχαριστημενος. Αλλωστε γι αυτο γραφουμε καλη μου, για να ευφραινεται η ψυχουλα μας.
Κι αν οι σοφοι με ρωτησουν, τοτε γιατι τα δημοσιοποιούμε, θα απαντησω. Απλα πολυ απλα για να ικανοποιησουμε το αισθημα του λαθραναγνωστη, να εισβαλει στα αδυτα και να χαρει, κριτικαροντας καλοπροαιρετα η οχι. Δεν εχει σημασια.
Και βεβαια μας αρεσαν Μαρια Αντουανετα κι ας μην ειναι για πολλους παντεσπανι, ειναι ομως τροφη ψυχης.
Νασαι καλα. Καλη συνεχεια και Καλη Ανασταση σε Ολα οσα μας βασανιζουν!!!!
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: stavros75 στις 19/04/06, 03:18
Δεν μονολογεί απλά είχα γράψει ένα μύνημα οτι το κόκκινο χρώμα δε κάνει καλό στα μάτια όταν το διαβάζει κάποιος. Το οποίο έσβησα μετά.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: master of puppets στις 19/04/06, 04:15
Την άποψη μου για το πως γράφεις...στην έχω πει... ;) την άποψη μου για την "δουλειά" που έχεις κάνει...πάλι στην έχω πει....οτιδήποτε διαβάζω απο σένα μου βγάζει μια τρομαχτική δύναμη...να 'σαι καλά και να γράφεις... ;) :-* :-*
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: pimami στις 19/04/06, 13:27
έχει το -γνώριμο πια- άρωμά σου Λίνα... αλλά ξέρεις κάτι? επειδή έχω συνηθίσει τον λόγο σου σε έμμετρη μορφή, αυτό που διάβασα μου φαίνεται σαν εισαγωγή κάποιας δημιουργίας σου με ρίμα...

Υ.Γ. και προσοχή με τα καλώδια των νευρικών κυττάρων.... είναι πιο ευαίσθητα απ' όσο φανταζόμαστε...
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 16:18
mymood  είπαμε είμαι στον κόσμο μου αλά δε μιλάω και μόνη μου :P
vert δε λειπει καμαρι μου.. ο μεγαλυτερος κινδυνος εννοειται είναι απο πάνω...
μαυρο προβατο μπερδεψες τον κοσμο και νομιζε πως μιλαω μονη μου :P
master, μικρε μου ξερεις εσυ δε χρειαζονται λογια
Δημοσθένη ...( επαναλαμβανομαι το ξερω μα δε γινεται αλλιως)
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 16:25
Ααα και τωρα τελευται με κουρασαν τα έμμετρα, προτιμώ να διαλέγει το ίδιο το γραπτό άν θέλει να'χει ρυθμό. Μερικά είναι ρυθμικά απο μόνα τους , άλλα πάλι δε θένε με τίποτα να μουν σε σειρά.. Εμ τί να τα κανω , να τα πιέσω; Δε θελω
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: FSL στις 19/04/06, 19:10
Όλα μα όλα στο μυαλό είναι.Κι ο δρόμος για την κόλαση κι ο δρόμος για τον παράδεισο.
Ξαφνιάστηκα ομολογώ από τη φωτογραφία και τα κόκκινα γράμματα μα μ άρεσε.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 20:29
Και γω ξαφνιάστηκα μα και μενα μ'αρεσε. Αποφάσισα λοιπόν ν'ανεβάζω γραφτά χρωματιστά συνοδευόμενα απο μια φωτογραφία. Αντουανετιστικες βλακειες... :P
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: vert στις 19/04/06, 20:34
vert δε λειπει καμαρι μου.. ο μεγαλυτερος κινδυνος εννοειται είναι απο πάνω...

   ..ναι σωστά! δικό μου το λάθος που δεν συνέδεσα τους δύο στίχους...
συγνώμη μωρέ που δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω στους νέους δρόμους που οδηγείς την έμπνευσή σου.   
                                  Καλή Ανάσταση !
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 20:38
Με οδηγει Θοδωρη μου , μακαρι να την οδηγούσα. Να περάσεις όμορφα. Πάντα σ'αγαπω.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: FSL στις 19/04/06, 20:44
Λοιπόν αυτές οι αντουανετίστικες βλακείες είναι πολύ καλή ιδέα.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 20:50
Κι εγω έτσι λέω....αν και καποιοι θα διαφωνησουν..Ωραία είναι να ζωντανευουν οι λεξεις με μια εικονα και με χρωματα..Όποιος θέλει να το κάνει μπορει να μου στελνει στον αριθμο λογαριασμου ο,τι προερειται( το σκοτωσα;) για το κλοπιραιτ...
υσ: δεν δεχομαι κατω απο 10 ευρα :P
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 19/04/06, 21:18
"...ο,τι προερειται ( το σκοτωσα;)...

Ναι μωρέ κι εσύ , το σκότωσες , το καταπέθανες .
Αλλά μήπως είναι αυτό το όλο μέλημά σου ?
Περί τα άλλα τυρβάζεις ...

Κι άντε ως απάντησή σου ας πω κι εγώ κάτι , Αντουαννέτα νοτιοαμερικανή .

< Vrazilis ή Βασίλης , ακούς ? >

Το ρήμα είναι : "προαιρείται"  , αλλά μήπως και σε ένοιαξε αυτό ?

Έτσι κουβέντα για την κουβέντα τώρα να γίνεται .
Και παρακαλώ σε ας μη θιχτείς .

Όπως κάποιο μέλος τού Κιθάρα κάποτε είπε  <ήταν ο Casper> 
το πρόβλημα δεν είναι η άγνοια , το πρόβλημα είναι η άγνοια με αυτοπεποίθηση ,
και με πολλή γυναικεία αυταρέσκεια  <συμπληρώνω εγώ> .

Και αχ , αυτή η γυναικεία αυταρέσκεια όλα τα ισοπεδώνει ,
όλα για την όποια χάρη νομίζει ότι έχει κάποια γυναίκα ,
όλα σε αυτήν την υποτιθέμενη χάρη τα θυσιάζει .
Και τι να πεις ?

< και ξανά και πάλι συμπληρώνω εγώ , έτσι ως κουβέντα στην κουβέντα , και τι να βγάλεις ? >
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 19/04/06, 21:35
"... Λοιπόν αυτές οι αντουαννετίστικες βλακείες είναι πολύ καλή ιδέα..."

Γιατί μονάχα "αντουαννετίστικες βλακείες"  Γιάννα μου ?
Γιατί δηλαδή ?
Πουθενά αλλού δεν τις είδες εσύ , μωρέ Γιάννα μου ?

Κακίες ?

Μπα , απλές διαπιστώσεις .

Και πώς να γίνουν τώρα αυτές "ποιήμα" ?

Μονάχα κατά φαντασία .

< άσχετο αλλά τώρα μόλις ακούω αυτό το τραγούδι τής Τανίτα Τίκαραμ >
< για πολλοστή φορά σήμερα >
< παράξενο και άσχετο με το "ποιήμα" σου Μαρία >
< ίσως μονάχα ο Χρήστος θα με καταλάβει >


Κι ως κριτική στο "ποιήμα" σου
θα ήθελα μονάχα να πω ένα :
δε νομίζεις ότι τα πόδια σου και η στάση τους δεν είναι θέμα για ποιήμα ?

Μα έλα που από την άλλη σε προτιμώ έτσι που δεν το κρύβεις το θέμα ,
έτσι που δεν κάνεις το θέμα της στάσης των ποδιών σου
θέμα ωραιοποίησης , θέμα προσποίησης , θέμα υποκρισίας τελικά .

Επιμένω να σού αναγνωρίζω την έλλειψη κάθε προσποίησης και υποκρισίας .
Τόσο πολύ συνηθισμένη ανάμεσα στο γυναικείο φύλο , κι εσύ να ξεχωρίζεις .

Και αντιρρήσεις δε δέχομαι , καμμία , plitz .   ;D




Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 21:54
Δε δεχεστε αντιρρήσεις μα εγώ θα τις πω.
Η έκφραση "το σκότωσα" ήταν μια πιό χαριτωμένη έκδοση της έκφρασης "αν το γράφω λάθος διορθώστε με" που θα μπορόύσα να έχω γράψει.
Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται η άγνοια και που η αυτοπεποίθηση , πόσο μάλλον η γυναικεία αυταρέσκεια, η οποία μάλιστα αν δεν κάνω λάθος αντιφάσκει με την έλλειψη υποκρισίας και προσποίησης που μου αναγνωρίζετε, no?
Δεν διεκδικώ το γνήσιο της ιδέας αυτής, είμαι σίγουρη πως τέτοιες ιδέες και καλύτερα δουλεμένες θα υπάρχουν στα σίγουρα.
Τα πόδια μου και κάθε σημείο του σώματός μου όπως και οποιουδήποτε ανθρωπου μπορούν να αποτελέσουν θέμα για ποίημα, δε νομίζω να υπάρχει περιορισμός σε αυτό.
Δεν θίγομαι ποτέ όταν δε με θίγουν αλλα μ'αρέσει να μου εξηγούν αυτά που δεν καταλαβαίνω.


Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: FSL στις 19/04/06, 22:01
Τον όρο αγαπητό λιοντάρι δεν τον εφήυρα εγώ.Τον δανείστηκα αν πρόσεξες.Και επειδή έχει να κάνει με τη χρήση εικόνας και χρώματος γιατί γι αυτό αστειευόμαστε κατά κάποιο τρόπο όχι δεν το χω ξαναδεί εδώ μέσα τουλάχιστον.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 19/04/06, 23:03
"...Δε δεχεστε αντιρρήσεις μα εγώ θα τις πω..."

Προσωπικά εγώ όχι μονάχα δέχομαι αντιρρήσεις αλλά και συχνά τις απαιτώ .
Σχήμα οξύμωρο αυτό αλλά θέλω να πω ότι επιδιώκω τον διάλογο
ακόμη και όταν φαίνομαι απόλυτος σε κάποια θέση .

Και για να μην έχεις απορίες καλή μου , σού λέγω με κάθε ειλικρίνεια
ότι πάντοτε επιθυμώ να με διαψεύσουν στα όσα λάθη έκαναν τα πρόσωπα
που συμπαθώ ή αγαπώ .
Με άλλα λόγια , αφού αυτά έκαναν το λάθος αυτά ας διορθώσουν και το λάθος τους .
Γνωρίζω ότι συχνά γίνομαι σκωπτικός και αναγνωρίζω ότι αυτό είναι πρόβλημα .
Αναγνωρίζω όμως και απόλυτα επιδέχομαι την όποια αναγνώριση ενός λάθους
αφού γεμάτος λάθη είμαι κι εγώ .

Άρα έχεις όλη τη φιλία μου αφού έγραψες έτσι .

Μένει το θέμα τού εσύ μπορείς να πιστεύεις αυτό που θέλεις εσύ για τα πόδια σου και τον ερωτισμό σου
όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα τέχνη επειδή εσύ έτσι θέλεις να το βλέπεις .
Αλλοίμονο .
Αυτό θα έκανε αυτόματα το κάθε πρόσωπο , ότι κι αν ήταν αυτό , εκφραστή μιας τέχνης .
Αυτό θα μπορούσε να κάνει και την πιο χυδαία πράξη μας αντικείμενο μιας δήθεν τέχνης .

Είπαμε ότι είναι πολύ τρελλή , πολύ νευρωτική , πολύ χυδαία συχνά , η εποχή μας ,
είπαμε ότι είναι πολύ παρανοϊκή και περισσότερο από ποτέ ψεύτικη μέσα στη δήθεν ειλικρίνειά της ,
αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα καταργήσουμε κάθε μέτρο και στάθμη
στο όνομα τής κάθε προσωπικής επιβολής .

Η αναφορά μου στις γυναίκες έγινε επειδή αυτές κατά γενική παραδοχή έχουν χάσει κάθε μέτρο ,
έχουν χάσει αυτό που για εκατοντάδες αιώνες κρατούσε ενωμένο ένα ζευγάρι ,
και όλα αυτά στο όνομα μιας δήθεν ελευθερίας με την οποία τελικά κανείς σύγχρονος άντρας
δε νοιάζεται να ασχοληθεί μιας και τη βρίσκει ιστορία νευρωτική , πράγμα που και είναι .
Και είναι ιστορία εξαιρετικά νευρωτική επειδή αντί να ασχοληθεί με το πως διατηρείται
μια οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα σε ένα ζευγάρι
αχολείται με το εάν κάποιος τής αμφισβητεί το δικαίωμα να σηκώσει ή να ανοίξει
ή να κρατήσει και με τα δυο χέρια της τα πόδια της σε όποια στάση επιθυμεί
για όποιον επιθυμεί , ας είναι και ο τελευταίος Αλβανός στην Ομόνοια .

Όταν φτάνουν τα πράγματα τόσο χαμηλά , κι όταν όλος ο νους μιας γυναίκας
είναι στο να διεκδικήσει το δικαίωμά της να υψώσει ή να χαμηλώσει τα πόδια της
όπου και όπως και όποτε θέλει αυτή ,
τότε είναι εντελώς γελοίο να μιλάμε για σχέσεις φυσιολογικές μεταξύ τών δύο φύλων.
Δεν υπάρχει κάτι αφύσικο με το να κάνεις ό,τι θέλεις τα πόδια σου ,
υπάρχει όμως κάτι πολύ αφύσικο με το να πιστεύεις ότι αυτό δεν αφορά
τον άνθρωπο που σε αγαπάει και νοιάζεται για σένα .

Να το ξαναπώ ?
Εάν όλο το θέμα σου είναι το πώς και πού και πότε θα σηκώσεις τα πόδια σου
τότε είναι εντελώς γελοίο να μιλάμε για τέχνη .

Μπορούμε όμως θαυμάσια να μιλήσουμε για προσποίηση τέχνης
για μια δικαιολογία που ως σκόπο της έχει το ανασήκωμα τών ποδιών .

Και ειλικρινά , πίστεψέ με , δεν υπήρξα ποτέ σεμνότυφος .
Αλλά ας μη χάσουμε και το κάθε μέτρο για χάρη τής όποιας σύγχρονης
γυναικείας απαίτησης .

Έλεος μωρέ κι εσύ .
Αρκετά φάγαμε .


Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: ouzo στις 19/04/06, 23:16
Λοιπόν στα είπα για την φωτό από Pm, δεν σου είπα για τη σύνθεση σου. Μου άρεσε πολύ η εικόνα της νύχτας που δίνεις με τους επιμέρους κινδύνους της. Ακόμα και το κόκκινο χρώμα στη γραμματοσειράς μιλάει και αυτό. Υπάρχουν όμως κάποιες λέξεις που δυσκολεύομαι να τις συνδέσω και να βγάλω ένα ακριβές νόημα. Θέλω να δω κι άλλα παρόμοια πάντως από εσένα!

Στη σύνθεση σου βάζω 7/10
Στην φωτογραφία που επέλεξες 9/10!
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 19/04/06, 23:19
Πρ'ωτον, δε μου απάντησες περι  αυταρέσκειας. Αυτό που περιγράφεις δεν είναι αυταρέσκεια.
Δευτερον, δεν μπορω να καταλαβω τον διαχωρισμο των  δυο φυλων. Δεν διεκδικω κανενα δικαιωμα να ανοιξω η να σηκωσω τα ποδια μου απο κανεναν. Μοναχα απο μενα και τις ορμες μου ζητω εγκριση γι αυτο.
Τριτον ποτε δεν υπηρξα 'σουφραζετα' δεν συμπαθω τις φεμινιστριες.
Εγραψα για το πως το σωμα μας καμια φορα θέλει κατι και δεν εχει και πολυ νοημα να του το αρνηθουμε, διψαει και το ξεδιψαμε.
Δεν ξερω πως λεγεται αυτο ουτε σημαινει πως το κανουμε κατ'εξακολουθηση ανευ κριτηριων κοινως σαβουρογ****στε
Το παραδειγμα με τον τελευταιο Αλβανο της Ομονοιας με ενοχλησε λιγο, αν και καταλαβαινω πως δεν υπηρχε ρατσιστικη διαθεση.
"Κι αν θα σε βαλει σε πειρασμο το κορμι σου, συγχωρεσε το κι ακου τι λεει", αυτος ο στιχος είναι κατι που με εκφράζει πολυ, κάτι τετοιο ήθελα να πω.
Σας μιλάει μια καθόλα μονογ**ικη γυναικα που όταν βρίσκει απαγγιο για τα ποδια της, τα κλεινει ερμητικα σε οποιονδηποτε άσχετο.
Αυτα
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 19/04/06, 23:56
"... Δεν διεκδικω κανενα δικαιωμα να ανοιξω η να σηκωσω τα ποδια μου απο κανεναν.
    Μοναχα απο μενα και τις ορμες μου ζητω εγκριση γι αυτο..."

Άκου καλή μου και δύο κουβέντες από έναν ώριμο άντρα , εάν σε ενδιαφέρουν .

Το ξαναέγραψα αλλά ίσως δεν έγινα αντιληπτός .
Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις τα πόδια σου .
Μπορείς εάν θέλεις να τα σηκώσεις και στον τελευταίο Αλβανό .
Μπορείς να πιστεύεις όσο θέλεις ότι αυτό είναι θέμα τών ορμών σου
ή για να το πούμε και άλλιώς θέμα τού πότε εσύ καυ...εις .

Θα πρέπει όμως να ξεχωρίσουμε κάτι πολύ σημαντικό για σένα .
Μπορείς να κάνεις ό,τι σού έρχεται σύμφωνα με τις ορμές σου ,
αυτό θα σού φέρνει πάντοτε κοντά σου πολλά αρσενικά
τα οποία ολόϊδια σαν εσένα ακολουθούν τις ορμές τους ή την καυ.α τους .

Δε μπορείς όμως με κανέναν τρόπο να εμφυσήσεις αγάπη και συναίσθημα για σένα
απλώς και μόνο επειδή σηκώνεις τα πόδια σου κατά πως θέλεις , όποτε θέλεις ,
σε όποιον εσύ γουστάρεις .
Μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις στην καθιερωμένη βλακεία
τού ότι ένας άντρας σε αγάπησε επειδή τού σήκωσες τα πόδια σου ,
μπορεί να πιστεύεις όσο θέλεις ότι σε αγάπησε για αυτό ,
εξάλλου το ίδιο πιστεύουν και οι περισσότεροι άντρες ,
σαν εσένα πιστεύουν κι αυτοί ότι αγάπησαν επειδή είδαν μια γυναίκα
με σηκωμένα πόδια ,
αλλά όμως σε διαβεβαιώ ότι μόλις χαμηλώσεις τα πόδια σου ,
μόλις τελειώσουν αυτές οι ανταλλαγές υγρών .
καμμία αγάπη δε θα υπάρχει από μέρους τού άντρα .

Φυσικά και θα σού πει ένα σωρό ψέμματα
τα οποία βέβαια κι εσύ θέλεις πάρα πολύ και με όλη την ψυχή σου να ακούσεις
ψέμματα πάρα πολλά περί αγάπης και εκτίμησης
αλλά όλα αυτά θα είναι ελλεεινά ψέμματα
τα οποία ίσως και να μην σου τα έλεγε εάν εσύ δεν τα επιζητούσες .
Ο αλάνθαστος οδηγός σου οφείλει να είναι μονάχα ένας :
εάν και μετά τα πηδ....ά σας ακόμη σε θέλει και το νιώθεις αυτό
τότε στ΄αλήθεια σε αγαπάει .

Σε αγαπάει αληθινά ένας άντρας όταν και μετά τις ορμές σου και τις ορμές του
συνεχίζει να σε θέλει και να σε σκέφτεται .
Όταν θέλει να απομακρυνθεί αμέσως από κοντά σου μετά από "αυτό"
τότε μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρη για ένα πράγμα ,
δεν ήθελε τίποτε παραπάνω από το να σε πηδ..ει .
Το έκανε ?1
Τέλειωσε , μετά θέλει να φύγεις όσο πιο γρήγορα γίνεται .
Φυσικά θα σού πει ένα σωρό ψέμματα , και εάν έχει ευγένεια
θα σε κάνει να νιώσεις ότι κάτι σημαντικό έγινε .
Όλα αυτά αντρικά ψέμματα τα οποία όμως τα επιζητάς κι εσύ .

Φυσικά εσύ μπορείς να θέλεις μονάχα "αυτό" κι άλλο τίποτα .
Φυσικά εσύ μπορείς να έχεις ένα σωρό προβλήματα στο κάνεις μόνιμες
και στενές αισθηματικές σχέσεις .

Φυσικά και μπορείς να θέλεις μονάχα "αυτό" και τίποτε άλλο .
Είτε επειδή δεν πιστεύεις σε κάτι άλλο είτε επειδή έτσι είναι η φύση σου .
Κανένα πρόβλημα άμα έτσι ελεύθερα και όμορφα μιλάς .

Τα προβλήματα όλα έρχονται όταν οι γυναίκες "αυτό" θέλουν και τίποτε άλλο
και όταν ωσάν τους περισσότερους άντρες αρχίζουν και σκεπάζουν με χίλια ψέμματα
τις ορμές τους αυτές κάτω από χίλια-δυο πέπλα δήθεν αγάπης .

Βλέπεις , καλή , αντίθετα με ότι πιστεύεις , υπάρχουν ακόμη άντρες
που αληθινά αγαπούν .
Κάποιος από αυτούς μπορεί να αγαπήσει και σένα .
Κοίταξε να τον κρατήσεις με κάθε θυσία .
Γαμ...ες θα βρεις πάρα πολλούς , εδώ βρίσκουν και οι τραβεστί στη Συγγρού ,
και μάλιστα επί πληρωμή ,
άντρα όμως να σε αγαπάει αληθινά , πίστεψέ με ,
στη ζωή σου ίσως βρεις το πολύ 1-2 ,
ίσως όμως και κανέναν .

Κατά τα άλλα δεν έχω κανένα πρόβλημα να μιλάω ανοιχτά σεξουαλικά .
Απλώς διαχωρίζω την αγάπη από το σεξ .

Εύχομαι να το κάνω πάντοτε .
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 20/04/06, 00:04
Δεν καταλαβαινω πραγματικα...
Προσπαθω αλλα ματαια. Η μόνη εξηγηση που δινω ειναι πως μάλλον έχεις καεί και ΄τωρα φυσάς και τα κακόμοιρα τα γιαουρτάκια.
Δεν μίλησα για την προσωπική μου αναγκη ν'ανοιξω τα πόδια μου, έχω μάθει ν'αγπαάω , να δίνω στους ανθρώπους, δεν είμαι χαζοπιπινάκι που δίνει το αιδοιο του για ν'ακουσει λογια αγάπης.
Και μια ερωτηση: οι τραβεστι στη Συγγρου αποκλειεται να βρουν κάποιον να τις αγαπήσει;
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 20/04/06, 00:22
Δεν καταλαβαινω πραγματικα...
Προσπαθω αλλα ματαια. Η μόνη εξηγηση που δινω ειναι πως μάλλον έχεις καεί και ΄τωρα φυσάς και τα κακόμοιρα τα γιαουρτάκια.
Δεν μίλησα για την προσωπική μου αναγκη ν'ανοιξω τα πόδια μου, έχω μάθει ν'αγπαάω , να δίνω στους ανθρώπους, δεν είμαι χαζοπιπινάκι που δίνει το αιδοιο του για ν'ακουσει λογια αγάπης.
Και μια ερωτηση: οι τραβεστι στη Συγγρου αποκλειεται να βρουν κάποιον να τις αγαπήσει;

Έκανα μια τροποποίση στο κείμενό μου .
Ελπίζω να τη διαβάσεις .
Παραθέτω ολόκληρο το κείμενό σου επειδή ολόκληρο ζητάει απάντηση .
Σε ένα-ένα σού απαντώ .

Στα σίγουρα έχω καεί , και πέρασαν αρκετά χρόνια όπου ζώ , έτσι ?
Για τα "κακόμοιρα τα γιαουρτάκια"  έχω μονάχα να σου πώ ότι έμαθα με τα χρόνια.
πως δεν είναι διόλου "κακόμοιρα γιαουρτάκια" τα περισσότερα ,
η συντριπτική πλειοψηφία τους .
Κάθε , μα κάθε , άλλο .
Στην πράξη αποδεικνύονται πάρα πολύ σύντομα ως ξυνόγαλα και όχι ως "γιαουρτάκια" .  ;D

Δεν αποδέχομαι το ότι δε μίλησες για κάτι ξεκάθαρα σεξουαλικό
επειδή αυτό ξεκάθαρα έκανες .
Τι να λέμε τώρα ?

Αποδέχομαι όμως απόλυτα το γεγονός να μην είσαι ένα χαζοπιπινάκι
το οποίο προσφέρει το αιδείο του στον καθένα που το ζητά
για να ικανοποιήσει τίς προσωρινές του ανάγκες .

Αποδέχομαι απόλυτα και το ότι έμαθες να αγαπάς
και να ξεχωρίζεις τη φαγούρα εκεί κάτω σου από τα αισθήματά σου .

Δεν αποδέχομαι το ότι έμαθες τους άντρες επιδή πήγες με κάποιους ,
δεν ξέρω με πόσους , ίσως λίγους ίσως πολλούς ,
σημασία έχει το ότι για να μάθεις τους άντρες σού πρέπει
πολύ να αγαπήσεις κάποιον από αυτούς και απόλυτα , μονογ**ικά , να τού αφοσιωθείς .
Εάν αυτό δε σου συμβεί δε δικαιούσαι να λες ότι γνωρίζεις τους άντρες .
Κι ας σού συμβεί να πας και με μια μεραρχία .

Μέχρι να αγαπήσω αληθινά 4 γυναίκες δεν ήξερα τι είναι μια γυναίκα
και εννοώ ότι δεν ήξερα τι είναι ώς ανθρώπινο πλάσμα .

Από την πρώτη κιόλας αγάπη μου άρχισα να μαθαίνω .

Μα όμως , και επειδή εκείνη την την πρώτη την πρόδωσα ,
άρχισα να μαθαίνω τις γυναίκες από όταν αφοσιώθηκα στη μία και μοναδική
που αγαπούσα .

Και ποτέ ξανά δεν απίστησα , μήτε ξεγέλασα κάποια .

Αυτά τα λίγα από τις εμπειρίες μου .  :)

Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 20/04/06, 00:36
"... οι τραβεστι στη Συγγρου αποκλειεται να βρουν κάποιον να τις αγαπήσει;...


Ουφ μωρέ κι εσύ .   :)

Ξεχάστηκα και δεν απάντησα στη τελευταία ερώτησή σου .
Οι τραβεστί στη Συγγρού αποκλείεται να βρούν κάποιον να  "τις"  αγαπήσει επειδή , καλή μου ,
δεν είναι  "τις" .

Σού θυμίζω ότι είναι  "τους" .
Και μάλιστα ασύστολα παραδομένοι στον καθένα .

Τους ανέφερα μονάχα για να σου επιστήσω την προσοχή
στο ότι το με ποια-ον πηδ....στε δεν έχει να κάνει με τα αισθήματά μας .

Δε συμβαίνει μέ μένα , δε μπορώ να πάω με κάποιο πρόσωπο εάν δεν το αγαπώ
αλλά δυστυχώς αυτό συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφεία τού πληθυσμού.

Ωραία , ωραία , κι ας μη λέω ψέμματα , μπορώ να πάω
αλλά δεν είναι αυτό που αγαπώ και θέλω .

Και άντε τώρα , έγινα επιτέλους κατανοητός μωρέ κι εσύ ?


Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Maria_Adouaneta στις 20/04/06, 00:37
Εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους να γ***νται και ν'αγαπιούνται όσο, οπως κι όποτε θέλουν. Αλήθεια μόνο να λέμε. Μονάχα αυτό χρειάζεται. Να μην κρυβόμαστε ...Περιεργη η κουβεντα, δεν την έχω καταλάβει καλά ακόμη. Καληνύχτα
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 20/04/06, 00:48
"...Μονάχα αυτό χρειάζεται.
    Να μην κρυβόμαστε ..."

Άντε πάλι .
Δεν κατάλαβες επειδή είσαι τελικά πολύ αθώα όπως αλλιώς κι αν είσαι .

Ναι καλή μου , μονάχα αυτό χρειάζεται στην κάθε σχέση μας .
Η ειλικρίνεια , η αλήθεια , για τα όσα κάνουμε και για τα όσα δεν κάνουμε .

Μαζί σου ήμουνα εξαρχής .
Τώρα ελπίζω να με κατάλαβες .
Ήθελα κι εγώ να πειστώ ότι είσαι ειλικρινής στα όσα γράφεις .

Τώρα πείστηκα .  :)

Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: vert στις 20/04/06, 05:37
   ...μιας κι επιμένεις για την αξία της ζωής...

Στ` αγκάθια μέσα σ` έσπειραν, κυκλάμινο λουλούδι
κι όμως με θάρρος φύτρωσες... τα βράχια δε λογάριασες.
Στην πρώτη ανάσα σου... σου φύσηξαν της νιότης σου το χνούδι
μα εσύ καρτερικά αρμενιζες, των στεναγμών τις θάλασσες.

Σε μονοπάτια σ`έστειλαν... βουβά σκοτεινιασμένα
να περπατάς ξυπόλυτη στου μόχθου τα περάσματα.
Πέτρα δε σε λυπήθηκε... βροχή δε νοιάστηκε για `σένα...
των αστεριών τα ψέμματα, έπαιρνες για σκεπάσματα.

Στην ανημπόρια τους αυτοί... που σε γεννήσαν Μάνα
πνίξανε την ελπίδα σου ...για της Ζωής τον Έρωτα...
Δεν φτάσανε οι προσευχές... το παιδικό σου κλάμα...
για τα όνειρα που πάντοτε... θα `μέναν αφανέρωτα.

Σε σπρώξαν του ανέμου οι καημοί... γυμνή και τρομαγμένη
στη χώρα που είχαν οι Θεοί... παλιά για καταφύγιο
σου είπαν πως εδω, άλλο δεν απομένει...
παρά να κάνεις πως γελάς, με μια καρδιά ερείπιο...

Με βία όταν  κλεψανε, τον Ήλιο απ` τα μαλιά σου..
είπες ξανά... ότι δικό σου ήταν το φταίξιμο...
Πόσες χαρές κι επιθυμιές, τις κλείδωσες φαντασου....
σ` ένα τραγούδι σιωπηλό... ηρωικό και πένθιμο?
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 21/04/06, 20:08
   ...μιας κι επιμένεις για την αξία της ζωής...

Στ` αγκάθια μέσα σ` έσπειραν, κυκλάμινο λουλούδι
κι όμως με θάρρος φύτρωσες... τα βράχια δε λογάριασες.
Στην πρώτη ανάσα σου... σου φύσηξαν της νιότης σου το χνούδι
μα εσύ καρτερικά αρμενιζες, των στεναγμών τις θάλασσες.

Σε μονοπάτια σ`έστειλαν... βουβά σκοτεινιασμένα
να περπατάς ξυπόλυτη στου μόχθου τα περάσματα.
Πέτρα δε σε λυπήθηκε... βροχή δε νοιάστηκε για `σένα...
των αστεριών τα ψέμματα, έπαιρνες για σκεπάσματα.

Στην ανημπόρια τους αυτοί... που σε γεννήσαν Μάνα
πνίξανε την ελπίδα σου ...για της Ζωής τον Έρωτα...
Δεν φτάσανε οι προσευχές... το παιδικό σου κλάμα...
για τα όνειρα που πάντοτε... θα `μέναν αφανέρωτα.

Σε σπρώξαν του ανέμου οι καημοί... γυμνή και τρομαγμένη
στη χώρα που είχαν οι Θεοί... παλιά για καταφύγιο
σου είπαν πως εδω, άλλο δεν απομένει...
παρά να κάνεις πως γελάς, με μια καρδιά ερείπιο...

Με βία όταν  κλεψανε, τον Ήλιο απ` τα μαλιά σου..
είπες ξανά... ότι δικό σου ήταν το φταίξιμο...
Πόσες χαρές κι επιθυμιές, τις κλείδωσες φαντασου....
σ` ένα τραγούδι σιωπηλό... ηρωικό και πένθιμο?


Παραθέτω όλο το ποιήμα το οποίο εσύ παρέθεσες , Θοδωρή ,
επειδή είναι ένα λουλούδι κι ως λουλούδι τού αξίζει να επαναλαμβάνεται .

Ένα μοναχικό λουλούδι δεν είναι λουλούδι ,
όπως δεν είναι άνθρωπος ένας μοναχικός άνθρωπος ,
όπως δεν είναι χιμπατζής ένας μοναχικός χιμπατζής .

Μα , δεν τα έχουμε ξαναπεί χίλιες φορές αυτά , φίλε αγαπητέ Θοδωρή ?

Λίνα , όπου σε παρεξήγησα σού ζήτησα ήδη συγγνώμη .
Όπου έκανες κι εσύ το ίδιο , με μένα , το διόρθωσες ήδη .

Να είσαι καλά , ψυχούλα νοτιο-αμερικάνα εσύ .
Μείνε σίγουρη για ένα : στην Ελλάδα όπου βρέθηκες κάποιοι σε αγαπούν για αυτό που είσαι .
Με ειλικρίνεια .

 :)

Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: Caminante στις 22/04/06, 04:27
Βοήθεια Χριστέ μου, η αγάπη δε φτάνει για όλους...

Καληνύχτα.
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: eleos* (Βάλια πια....) στις 23/04/06, 18:15
O νους σου "κατεβαζει" που λενε..  :)
Μου αρεσε πολυ.. Και σαν ιδεα, και σαν γραπτο..
Μου δημιουργησε περιεργα συναισθηματα να σου πω την αληθεια..
Αλλα μου αρεσε.. Αυτο ειναι το μονο σιγουρο..
Ανυπομονω για τα επομενα!  :)
Τίτλος: Απ: Ωτο-στοπ
Αποστολή από: old_lion στις 02/05/06, 19:12
"...Βοήθεια Χριστέ μου , η αγάπη δε φτάνει για όλους..."

Φτάνει μωρέ 'συ , φτάνει η αγάπη .
Αρκεί να είναι γνήσια , ειλικρινής , αληθινή και αφοσιωμένη .

Σαν την αγάπη Αυτού που επικαλέστηκες .
Γνήσια , ειλικρινής , αληθινή και αφοσιωμένη .

Για τούτο και τόσο πολλοί τον είπανε Θεό .