Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 30/04/06, 16:07
-
Γλυκοχάραμα,γεμάτες μ'όνειρα μελωδικές σχεδίες
κωπηλατούν χρυσοφορούσες ναϊάδες
της ζωής ανέσπερες μελίρρυτες αξίες
στο ποταμό των ουράνιων τόξων,των μύθων των παιδικών
γιά τη πηγή του μεταξιού και των κρυμένων θησαυρών.
Μα στις γέφυρες της αβύσσου του χρόνου
στη φωτιά την άλικη τ'ουρανού
τα όνειρα ξέμπαρκα στα λιμάνια του πόνου
βολοδέρνουν στις σκοτεινές θάλασσες του μυαλού.
Οι αναμνήσεις φλέγονται στης ψυχής το καμίνι
στη κατάρρευση της ανείπωτης υπομονής
μακρινός της νιότης ο θόρυβος στης νύχτας τη δίνη
στου έργου το φινάλε της προσμονής.
Της παραζάλης συμπλέγματα ενοχές
σιβυλλικές εποχές
των φιλιών οι ανταύγειες τωρινές ουτοπίες
δίκες στημένες γιά ποιές τάχα αμαρτίες.
Και στις ράγιες ξέπνοο το παρόν κυλάει
ποιός ελπίδα χαμένη πουλάει;
γιά το μετά
της ειμαρμένης οδηγός σιωπής, ομερτά.
-
Και στις ράγιες ξέπνοο το παρόν κυλάει
ποιός ελπίδα χαμένη πουλάει;
Ποιός?
Μήπως πουλιέται μόνη της?
Αναρωτιέμαι!
Όμορφο Γιάννη.
---------------------------------------------------------------------------------------
Διαδρομές υποψίας τα χρόνια μου
αναζήτηση ξένων κι απόντων.
Ξεφτισμένες ελπίδες τα πιόνια μου
σε παιχνίδια θολών συμφερόντων
-
Φίλε Kuiper, τελείως υποκειμενικά, είναι ένα πολύ ωραίο ποίημα στρωτό στο αυτί και στο μυαλό με μία εξαίρεση....όσες φορές κι αν το διάβασα δεν μου κολλάει η πρώτη στροφή. Πραγματικά, μου περισσεύει...Αλλά και πάλι σου λέω οτι αυτό είναι τελείως υποκειμενικό...
Να 'σαι καλά...
-
Και στις ράγιες ξέπνοο το παρόν κυλάει
ποιός ελπίδα χαμένη πουλάει;
γιά το μετά
της ειμαρμένης οδηγός σιωπής, ομερτά.
Πολύ όμορες εικόνες...πετυχημένες παρομοιώσεις και μεταφορές...
Καθαρά ποιητικός λόγος που μπλέκει το λογικό με το παράλογο, το πραγματικό με το εξωπραγματικό, ίσως στην προσπάθεια του δημιουργού να καταλύσει εντελώς το πραγματικό...( ???)...ίσως επειδή, συλλογισμένος το χθες και γενικότερα τη ζωή, τον απωθεί το άσχημο σήμερα και η τελική ροπή της ζωής του...( ???)
Δεν ξέρω...
Ξέρω μονάχα ότι μ'αρέσει πολύ..με παρασύρει να το διαβάσω ξανά και ξανά...ίσως γιατί τα νοήματα του κρύβονται καλά πίσω από αυτό το "προκλητικό" λεξιλόγιό του και την γρήγορη ροή του...
Ευχαριστώ...
Υ.Γ.:Η αληθινή ελπίδα δεν πουλιέται...απο εκεί και στο εξής εξαρτάται για πιο είδος "ψευτίζουσας ελπίδας" μιλάτε..
-
Ναι Βάγια ίσως έχεις δίκιο,μα στο σταυροδρόμι τ,ουρανού χαμένη από χέρι.
RED! Φοβερό (μτφ) τετράστιχο.
P.D.L. Σ,ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια και τις σωστές παρατηρήσεις σου.
Το ομερτά είναι μιά περίληψη,(ένα μέρος) από ένα πάρα πολύ μεγάλο ποίημα που
αναφέρεται στην πορεία-διαδρομή της ζωής ενός Ανθρώπου.
Η πρώτη στροφή συνοψίζει τα παιδικά χρόνια,τη φαντασίωση,τα όνειρα και λίγο
απότομα έχεις δίκιο την ενήλικη ζωή με τις δυσκολίες,τα βάσανα της και τέλος την
κατάρευση της υπομονής-ελπίδας.
Το όνομά μου είναι Γιάννης.
Fusalida. Κυρία μου(δε γνωρίζω το όνομά σας) Ευχαριστώ γιά τα καλά σας
λόγια και τις εύστοχες παρατηρήσεις σας,που δείχνουν βαθειά γνώσει του ποιητικού
λόγου.
Στα ποιήματά μου πολλές φορές παρουσιάζω εικόνες ιδεατές συγκεκριμένου μα
και αφηρημένου πράγματος.
Η αληθινή ελπίδα πραγματικά δεν πουλιέται,σ'ένα ποίημα όμως;
ΥΣ. Θα πείραζε αν αφήναμε τον πληθυντικό;
-
Ποιητικά καταγεγραμμένη η δύσβατη διαδρομή που αναφέρεσαι, η πρώτη στροφή έντονα διαφορετική από τις επόμενες , ευνόητο το γιατί μετά την επεξήγησή σου.
Και...η ελπίδα πουλιέται...παντού...πάντα...όσο υπάρχουν αυτοί που την ''αναζητούν'' με σκοπό να την αγοράσουν έστω και υπερτιμημένη θα υπάρχουν και οι ''προσφέροντες''.
Αυθεντική ελπίδα; Πως άραγε αναγνωρίζεται;
Αυτή πράγματι δεν πουλιέται, τι αξία άλλωστε θα είχε μια αληθινή ελπίδα με τιμή;
-
Pinelopi Σ'ευχαριστώ. Απολαμβάνω και τις πάντα εύστοχες παρατηπήσεις σου.
ΕΛΠΙΔΑ! καλή ιδέα γιά το επόμενο θέμα.
-
Την ελπίδα δεν την είδα
μα τη νιωθω σαν κηλήδα
στης ψυχης την επωμίδα
να απομείνει μια σανίδα
στου μυαλού τη ναυαρχίδα
μια θυσία στην Αυλίδα
και μια λαμπερή ασπίδα
να με ντύσει Λεωνίδα
στης ζωής μου την παρτίδα...
Τα σέβη μου παππού!!!