Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Niiiiikos στις 03/05/06, 21:40

Τίτλος: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: Niiiiikos στις 03/05/06, 21:40
ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΤΟ ΦΩΣ

Ξέρω Ψάχνεις Των Παράδεισο Ακόμα
Βασανίζεσαι Χρόνια , Ψάχνεις Τά Πιόνια
Μά Η Παρτίδα Κρατά Αιώνια…

Τών Αθανάτων Κλέβεις Χρόνια
Μά Κλαίς Ακόμα , Γερνάς Ακόμα
Σήκω Για Μια Στιγμή Απ΄ Το Χώμα
Δέν Είσαι Πτώμα , Δέν Είσαι Πτώμα.

Αυτό Πού Ζητάς Το ‘ Χεις Στο Χέρι
Και Άς Κυνηγάς Σε Λάθος Μέρη
Σήκω Μικρέ Μού Νά Λάμψη Η Αλήθεια
Για Όποιων Δέν Ξέρει

Γίνε Και Εσύ Ένας Από Αυτούς
Γελάνε Οί Αθάνατοι Μά Δεν Τους Ακούς
Συνεπαρμένος Μοιάζεις Νούς 
Τις Σειρήνες Σού Μάθαν Να Ακούς.

Σού Δώσαν Παλάτια
Τώρα Η Ψυχή Σού Χίλια Κομμάτια
Δεν Τά Αγαπάς ,  Δεν Τά Γνωρίζεις
Κλείνεις Τά Μάτια Πισωγυρίζεις

Δέκα Πεθαίνεις , Αποσυντίθεσαι
Μία Γεννιέσαι Μά Πάλι Δεν Πείθεσαι 
Χάνεσε Μέσα Στους Διαδρόμους
Και Άς Ξέρεις Καλά Πώς Δεν Είσαι Για Νόμους.

Σήκω Μικρέ Μού Γίνε Αστέρι
Να Λάμψει Η Αλήθεια Για Όποιον Δεν Ξέρει
Σήκω Μικρέ Μού , Μην Κρυφακούς
Γελάν Οι Αθάνατοι ,  Δεν Τους Ακούς;
Τίτλος: Απ: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: pan-The_gunslinger στις 06/05/06, 21:01
Eλπίζω να μη το έγραψες γι'αυτούς της Δ.Ο.Ε :P :P.
Πολύ ωραίο και με έμφαση στο σπάσιμο(σε μέταλ εκτέλεση ενοείται) :)
Τίτλος: Απ: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: Βραζίλης στις 13/07/06, 11:49
Μου άρεσε ο κοφτός ρυθμός του ;)
Τίτλος: Απ: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: Δήμητρα στις 13/07/06, 16:40
Πολύ ωραίο το βρίσκω!
Με πολύ καλό θέμα και με όμορφες ομοιοκαταληξίες....
Δίνει το ρυθμό απο μόνο του.

Καλησπέρα.
Τίτλος: Απ: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 15/07/06, 17:03
Πολύ μου άρεσε ! Αληθινό και γνήσιο .Αντικατροπτίζει και σκιαγραφεί την αλλοτριομένη κοινωνία μας ! Εύγε σου !
Τίτλος: Απ: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: akarayan στις 16/07/06, 12:06
<<Μου άρεσε ο κοφτός ρυθμός του>>
Συμφωνώ με τον βραζίλη!
Ωραία γραφή και θέμα!
Τίτλος: Απ: Τών Αθανάτων Τό Φώς
Αποστολή από: fatva στις 16/07/06, 21:23
Δέκα Πεθαίνεις , Αποσυντίθεσαι
Μία Γεννιέσαι Μά Πάλι Δεν Πείθεσαι 
Χάνεσε Μέσα Στους Διαδρόμους
Και Άς Ξέρεις Καλά Πώς Δεν Είσαι Για Νόμους.

Με εκφράζει ειδικά ο τελευταίος στίχος. Πολύ ωραίο.