Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: eleos* (Βάλια πια....) στις 15/05/06, 14:45
-
Και πάλι γεια σου μοναξιά μου..
Θα 'σαι ξανά η παρηγοριά μου..
Απόψε δε θα σου μιλήσω..
Τα όνειρά μου θα κοιμήσω..
Να με μισήσεις απόψε..
Τις ενοχές μου τώρα σώσε..
Στο ζητάω, πρόδωσέ με..
Μην ακούσεις αν πω γιάτρεψέ με..
Πριν πάρουμε κι οι δυο δρόμους χωριστούς
όρκους θα ανταλλάξουμε για μας ταιριαστούς..
Αν ξανά σε συναντήσω, θα πω,
σαν να σαι ξένη εγώ θα σου φερθώ..
Σου μιλάω τελευταία φορά..
Κ ύστερα φύγε μακριά..
Δε ξέρει κανείς τί να πει..
Κρυμμένα λόγια στη σιωπή..
Αποχαιρέτα με και φύγε..
Η νύχτα αυτή καλά μας είδε..
Μη ψάξεις ξανά να μας βρεις..
Θα κρύβομαι τις ώρες της αυγής...
-
Μπράβο κοριτσάκι, πολύ μου άρεσε.
Κρατάω το παρακάτω...
" Να με μισήσεις απόψε..
Τις ενοχές μου τώρα σώσε..
Στο ζητάω, πρόδωσέ με..."
-
Xωρισμός από τη μοναξιά? Δύσκολος δρόμος...
Όμορφο πολύ....
-
Σαπφώ, να σαι καλα!! σ ευχαριστω παρα πολυ!!! :)
Ιωαννα μου...Αραγε ειναι ακατορθωτος;..
Σ ευχαριστω παρα πολυ!! :) :)
-
Μου άρεσε Βάλια, ιδιαίτερα το θέμα σου αλλά και ο τρόπος που το προσέγγισες :)
-
pinelopi μου, τιμη μου.. σ ευχαριστω παρα παρα πολυ.. :) :)