Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Fusalida στις 16/05/06, 17:19
-
Όσα δεν είπα...
Όσα δεν είπα κι όσα δεν θα πω
Σκουριάζουν μεσ'της καρδιάς την τρύπα
Απ'του "όχι" την αλμύρα και το σάπιο νερό.
Όσα δεν πρόλαβα να ζήσω κι όσα στα ψεύτικα ζω
Είν' το παρόν που γκρεμίστηκε πριν χτίσω,
Είναι σκιρτήματα του χθες στο αύριο που κυνηγώ.
Όσα αρνήθηκα ν' αγαπήσω, αυτά που πιο πολύ αγαπώ
Έρχονται όνειρα τις νύχτες τα μάτια μου σαν κλείσω,
Να με σώσουν απ'της συνήθειας τον άηχο πνιγμό.
Όσα με πάθος λαχτάρησα κι υστερα τ' αρνήθηκα μ' αηδία
Είναι κάποιας Άτης φευγαλέα φάσματα,
Που κυνηγούσαν άλλης εποχής την ουτοπία.
Κι όσα δάκρυα ζόδεψα στης θλίψης την μανία
Είναι που όξυνη λύπη, αληθινή δεν γνώρισα,
Να δώσω επιτέλους στην χαρά την αρμόζουσα αξία!
Υ.Γ. Για να μην παρεξηγηθώ ξανά, να επισημάνω πως ό,τι γράφω δεν σημαίνει ότι το έχω βιώσει η ίδια...στο έπακρο τουλάχιστον.
Ευχαριστώ,
Γιώτα.
-
πολλα σημεία μου άρεσαν και σαν νοημα και σαν εικόνα και σαν ρίμες και σαν εκφράσεις...
μερικά δεν μάρεσαν τόσο...αυτο το αηδια...πολύ κακόηχο το θεωρω...
Πιστευω αν δουλεψεις λίγο την ριμα και το μέτρο σου, το συγκεκριμένο έχει προοπτική να γινει πολύ καλό.
συνέχισε! ;)
-
Απιστευτη η ωριμοτητα στην ηλικια σου να πλαγιαζεις στο χαρτι τετοιες εικονες. Και να σου πω την αληθεια ειναι υπεροχη και η γραφη σου, εννοω η τεχνικη της, αν κανουμε τις παραδοχες που οφειλουμε κι εχουν να κανουν με την ηλικια που προυποθετει αναγνωσματα, εμπειρια γραφης και ευρεσης στυλ. Εσυ τα διαψευδεις ολα. Αν και η τεχνικη ειναι κατι που συνεχως εξελισσεται στον δημιουργο, συνεχως εμπλουτιζεται και μεταλασσεται και φυσικα παντοτε βελτιωνεται με τη συνεχη και αμειωτη προσπαθεια εξασκησης, εσυ εβαλες τον πηχυ πολυ ψηλα απο πολυ νωρις και εμεις πια οφειλουμε να γινουμε πιο αυστηροι μαζι σου, ανεβαζοντας τα στανταρτς και στην κριτικη μας.
Το απολαυσα σε εικονες και τεχνικη. Ο εχθρος του καλου ειναι το καλυτερο και τελειο Γιωτα μου δεν υπαρχει. Μπραβο σου . Χαιρομαι να διαβαζω ποιηματα σου. Νασαι καλα!!
-
Νομίζω φυσαλίδα πως δεν χρειάζεται να απολογείσαι.
Εμένα δεν με απασχολεί αν αυτά που γράφεις τα χεις ζήσει ή όχι,
αν ηταν ετσι δεν θα διαβαζαμε κανεναν συγγραφεα,
βέβαια ο καθένας έχει τις ιδιαιτερότητες του και την άποψη του.
η ποίηση ή κατάθεση ψυχής ή όπως αλλιώς θέλετε δεν χτίστηκε πάνω σε ηλικίες,σε κριτικές κ.ο.κ
τεσπα.
απλα με ενόχλησε που έγραψες το Υ.Γ,οταν καταθετεις κατι δωσε βαση σ'αυτο και οχι στον καθε πα&*^&
μου άρεσε αυτό που έγραψες
Φιλικά
Ηλίας
-
Γιώτα μου, θα συμφωνήσω με Διάφανο που λέει ότι δεν χρειάζεται να απολογείσαι. Κάποιες φορές αποτυπώνουμε στο χαρτί πράγματα που έχουμε ζήσει και κάποιες άλλες επηρεαζόμαστε από κάτι που έχουμε δει ή ακούσει από κάποιον, από όσα συμβαίνουν γύρω μας κλπ.
Μου άρεσε πολύ το ποίημά σου! Μπράβο και συνέχισε να μας χαρίζεις τις δημιουργίες σου! :)
[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]
-
Symeon ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου!Θα κοιτάξω τα σημεία που μου είπες....αν και δεν ξέρω αν καταφέρω να το αλλάξω με μια πιο εύηχη λέξη για παράδειγμα, και ταυτόχρονα να δίνει πάλι το πρωταρχικό νόημα.
Ευχαριστώ...με τιμά και μόνο που σχολίασες και ξόδεψες το χρόνο σου!
Αγαπητέ Γιώργο...τι να πω;Τα λόγια σας με τιμάνε ιδιαίτερα, με κολακεύουν και μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσω...Χαίρομαι να έχω κριτές σαν κι εσάς, χαίρομαι να διαβάζω τα σχόλιά σας και ευχαριστώ μέσα απ΄την καρδιά μου για το χρόνο που διαθέτετε. Μη διστάσετε να γίνεται σκληρός αν χρειαστεί...
Αν είναι έτσι όπως τα λέτε πάντως...είναι μάλλον που έχω άριστους αρωγούς όσον αφορά στην ποιητική μου παιδεία.....
Μαργαρίτα και Ηλία ευχαριστώ για το χρόνο σας και τα λόγια σας!
Λυπάμαι αν πραγματικά σας ενόχλησε αυτός ο μικρός μου απολογισμός. Απλώς λόγω της ηλικίας, όπως την προηγούμενη φορά φοβήθηκα ότι αυτό που έγραψα μπορεί να θεωρείτο υπερβολικά απαισιόδοξο ή θλιμμένο ή αταίριαστο ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο για αυτή την ηλικία...Μαργαρίτα μου συμφωνώ απόλυτα!Κάποια πράγματα έξω από εμάς, μπορεί να λειτουργήσουν απλώς ως ερεθίσματα και να γίνουν αφορμή για κάτι τέτοιο...Ήθελα όμως να αποφύγω κάποια σχόλια, γι'αυτό το τόνισα απ'την αρχή!
Συγγνώμη αν ήταν άσχημη η εικόνα και ή γεύση που σας άφησε...
Ευχαριστώ,
Γιώτα.
-
Γιώτα μου καμία ενόχληση, ίσα-ίσα καλό ήταν που διευκρίνισες ότι κάποια πράγματα που γράφουμε δεν βασίζονται απαραίτητα σε προσωπικές εμπειρίες. Υποθέτω ότι το αυτό ισχύει και για σένα και για μένα και για άλλους που γράφουν ποιήματα, στίχους κλπ.
Να ΄σαι καλά κοπελιά και συνέχισε να γράφεις όσα σε αγγίζουν! :)
[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]
-
Ακόμα ένα πολύ όμορφο ποίημα από σένα Φυσαλίδα. Βέβαια με τα μέτρο σου θα διαφωνήσω πολύ, γιατί αφαιρεί ένα μεγάλο μέρος από την ομορφιά του ποιήματός σου η ακατάστατη μορφή που έχει. Αν δεν έβαζες ομοιοκαταληξίες και δεν το χώριζες σε τρίστιχα θα έλεγα ότι είναι ελεύθερο, αλλά από ό,τι κατάλαβα δεν θέλησες να είναι.
Μιας και αναφέρεσαι σε μένα στην υποσημείωσή σου, να σου πω ότι χαίρομαι που δεν αποτελούν απαραιτήτως βιωματικές καταστάσεις τα όσα αναφέρεις στα ποιήματά σου. Γιατί όπως έχει πει και ένας πάρα πολύ γνωστός σου "αρκετή μιζέρια υπάρχει στον κόσμο, ας μην προσθέσουμε και άλλη".
Χαίρομαι που έχεις τόσο δυνατές κεραίες και συνέχισε έτσι!
-
Υ.Γ. Για να μην παρεξηγηθώ ξανά, να επισημάνω πως ό,τι γράφω δεν σημαίνει ότι το έχω βιώσει η ίδια...στο έπακρο τουλάχιστον.
Καλημέρα Φυσαλίδα.
Κι εμένα μ' άρεσε το ποίημά σου, αν και έχω τις ενστάσεις που σου εξέφρασαν ήδη ο Symeon και η pascal.
Ωστόσο, θα διαφωνήσω κάθετα με το υστερόγραφό σου, όσο και με την άποψη της margarita paschou (to xrysomallo teras).
Ειδικά για την ποίηση, δεν νοείται άλλος τρόπος γραφής, παρά ο βιωματικός. Ακόμη κι αν όσα καταθέτει κάποιος μέσα στα ποιήματά του δεν τα έχει ζήσει ο ίδιος, τον έχουν επηρεάσει και τον έχουν χαράξει τόσο βαθιά, που είναι σαν να τα έχει βιώσει.
Άλλως, δεν έχουμε κατάθεση ψυχής, αλλά ψευδεπίγραφα και κίβδηλα πονήματα λεξιπλασίας.
Η στιχουργική, απ' την άλλη, είναι μια παραπλήσια, αλλά διαφορετική τέχνη, που μπορεί να αναφέρεται και σε επαγγελματισμό, οπότε ακολουθεί, κάποιες ή και πολλές φορες, διαφορετικούς δρόμους έμπνευσης και έκφρασης.
-
Ιανέ καλή σου μέρα. Έχω γράψει δύο σχόλια. Στο πρώτο γράφω ότι κάποιες φορές επηρεαζόμαστε από κάτι που έχουμε δει ή έχουμε ακούσει, επομένως γράφουμε κάτι που μας έχει αγγίξει χωρίς να το έχουμε βιώσει εμείς οι ίδιοι. Δε βλέπω να διαφωνούμε σε κάτι τελικά. :)
-
Καλημέρα και σε σένα Μαργαρίτα.
Ναι, έχεις δίκιο. Δεν διαφωνούμε σε κάτι ουσιαστικό.
Η ένστασή μου αφορούσε, κυρίως, στο υστερόγραφο της φυσαλλίδας.
-
ΟΚ, Ιανέ, να 'σαι καλά! :)
-
Μαργαρίτα μου.... :-*
Πασκάλ...σ' ευχαριστώ γι' άλλη μια φορά για το χρόνο και τα λόγια σου!
Ποτέ ως τώρα δεν κατάφερα να γράψω κάτι καλό, άρτιο με ρυθμό, με σωστό μέτρο και μουσικότητα...έχεις απόλυτο δίκιο!Άλλα πλέον η ομοιοκαταληξία μου βγαίνει σχεδόν ασυνείδητα...Όντως ίσως να είχε καλύτερη μορφή αν ήταν εντελώς ελέυθερο...
Όσο για την υποσημείωση όντως αναφέρεται σε 'σένα...
Το είχα αναφέρει νομίζω και την προηγούμενη φορά...Δεν αρνούμαι ότι αυτά που γράφω είναι μίζερα, απαισιόδοξα και θλιμμένα αλλά θέλω να τα βλέπω ως εναύσματα ακριβώς για να σιχαθώ, για να ξεφύγω απ' αυτή την μιζέρια και να την αλλάξω αν γίνεται...
Σε ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου για το χρόνο που ξοδεύεις κάθε φορά για μένα...χαίρομαι να με διαβάζεις απλώς...
Αγαπητέ Ιανέ...Κατα ένα μεγάλο ποσοστό έχεις δίκιο και οι απόψεις μας ταυτίζονται σε κάποια σημεία. Τι εννοώ: Όντως για να γράψεις κάτι, ακόμα κι αν δεν το έχεις βιώσει προσωπικά πρέπει να σε χαράξει τόσο βαθειά όπως λες κι εσύ, να σε επηρεάσει τόσο που να είναι σαν να το έχεις βιώσει! Όντως πρέπει να ταυτιστείς μ' αυτό, να το κάνεις δικό σου, να σε παιδέψει ψυχικά, να λιώσεις μαζί του, να γίνετε ένα μαζί που λεει κι ένα τραγούδι! Δεν παύει όμως σε καμία περίπτωση να είναι εξωτερικό ερέθισμα. Έτσι δεν είναι;
Παρ'όλα αυτά όμως η ποίηση δεν είναι μόνο κατάθεση ψυχής! Δεν έχω κανέναν δικό μου ορισμό για αυτή την τέχνη και ποια είμαι εγώ που θα της δώσω ορισμό στην τελική... ::) Όμως σίγουρα περιλαμβάνει όχι μόνο προσωπικά βιώματα αλλά ακόμα και απλές απόψεις, ιδεολογίες μέχρι και ηθικοκοινωνικές αξίες και ιδέες. Για παράδειγμα όταν οργίζεσαι και νιώθεις ντροπή για κάποια σκηνή βίας ή κάποια εικόνα καταστροφής πολέμου που βλέπεις στη οθόνη της ΤV σου, μπορεί τόσο να σε επηρεάσει που ύστερα να κάτσεις να καταγράψεις απλώς τις απάνθρωπες σκηνές που είδες ή να εκφράσεις διάφορα ανθρωπιστικά ιδεώδη και προσωπικές σου απόψεις για τον πόλεμο ή απλώς την γεύση που σου άφησε αυτό που είδες! Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι βίωσες κι εσύ τον πόλεμο! Αυτό είναι κατα ένα μεγάλο ποσοστό αδύνατο κατα την ταπεινή μου γνώμη! Κι όμως κάποιος άλλος μπορεί να προσπεράσει αδιάφορα αυτές τις ίδιες εικόνες! Είναι ανάλογα με την ευαισθησία ή όχι που αντιλαμβάνεται κανείς το κάθετι που συμβαίνει γύρω του! Και αυτό που συμβαίνει γύρω του είναι ο σπόρος γι' αυτό που θα καλλιεργηθεί και θα ανθίσει μέσα του!
Όσο για την στιχουργική είναι εντελώς διαφορετικό και συμφωνώ με την άποψή σου...
Ας μην είμαστε απόλυτοι πάντως...όλες οι απόψεις κρύβουν ένα μέρος της αλήθειας!
Και σας ευχαριστώ όλους που με βοηθάτε να την βρώ...αν υπάρχει η απόλυτη Αλήθεια δηλαδή!
Σας ευχαριστώ για το χρόνο και το ενδιαφέρον σας...
Νιώθω σημαντική που ασχολείστε μ' αυτά που γράφω.. .;D
Ευχαριστώ...
-
...όσα δεν είπες; Κι όμως τα είπες τόσο περιεκτικά και σαφή σα... να τα έχεις όντως ζήσει. Δε ξέρω την ηλικία σου αλλά ο λόγος σου παραπέμπει σε ένα άτομο ώριμο στο μυαλό και στην καρδιά. Μπράβο σου, μικρό (?) Φυσαλιδάκι!!!
Κι αν όντως τα έχεις ζήσει, ακόμα πιο μεγάλο το μπράβο γιατί απλά τα συνειδητοποίησες, πράγμα σπάνιο για πολλούς.
Με εκτίμηση, Χαρά.
-
Σ' ευχαριστώ Χαρά μου! Σ'ευχαριστώ για το χρόνο σου και τα όμορφα λόγια σου! :)
Αν σου πω ότι δεν ξέρω θα με πιστέψεις; Είναι ένα μίγμα αυτό που τελικά παραθέτω εδώ...Αυτό που έχω βιώσει σίγουρα και το έχω συνειδητοποιήσει βαθειά μέσα μου είναι η τελευταία στροφή μονάχα...Τα υπόλοιπα δεν μπορώ ακριβώς να τα προσδιορίσω ή να εκλογικεύσω πως ακριβώς δημιουργήθηκαν...
Ευχαριστώ...
-
Αν η ποίηση είναι η τέχνη της σύνθεσης λογοτεχνικών έργων σε στίχους
θαυμάζω την καταπληκτική ωριμότητα της σκέψης σου και την τρυφερή γυναικεία
ευαισθησία σου.
-
Ειδικά για την ποίηση, δεν νοείται άλλος τρόπος γραφής, παρά ο βιωματικός. Ακόμη κι αν όσα καταθέτει κάποιος μέσα στα ποιήματά του δεν τα έχει ζήσει ο ίδιος, τον έχουν επηρεάσει και τον έχουν χαράξει τόσο βαθιά, που είναι σαν να τα έχει βιώσει.
Άλλως, δεν έχουμε κατάθεση ψυχής, αλλά ψευδεπίγραφα και κίβδηλα πονήματα λεξιπλασίας.
Έγραψες κύριος!!!
-
Κύριε Γιάννη...(αν δεν κάνω λάθος στο όνομα...) με τιμάνε ιδιαίτερα τα λόγια σας!
Ευχαριστώ πολύ!
pan-the_gunslinger όπως είπα όλες οι απόψεις κρύβουν ένα ποσοστό αλήθειας!
Ευχαριστώ για το χρόνο σου και για τα λόγια σου...αν και λιγοστά, σαφή νομίζω! ;)
-
η βασανιστικά, για τους λάτρεις του είδους, κρυμμένη ρίμα σου με γοήτευσε... ίσως πιο πολύ απ' όσο θα με γοήτευε αν τηρούσε τους "κανόνες"... δεν είπα κανόνες... είπα "κανόνες"...
μου άρεσε πάρα πολύ... την επόμενη φορά θα μας μιλήσεις για αυτά που είπες...
Υ.Γ. Γιώτα μόνο και που το έγραψες στο χαρτί είναι σαν να το έζησες... να σαι καλά,
Δήμοσθένης!
-
Δημοσθένη μου σ' ευχαριστώ πολύ πολύ για τα λόγια σου.... :)
Να' σαι καλά ποιητά μου!
Να 'στε όλοι καλά!
-
Είναι μεγάλη συζήτηση αυτή που έχει ανοιχτεί, αλλά ποιος λέει ότι πρέπει η ποίηση να αποτελεί κατάθεση ψυχής και ότι η κατάθεση ψυχής είναι η εξιστόρηση βιωματικών καταστάσεων; Διαφωνώ και με τις δύο κρίσεις.
Μπορεί ερέθισμα για δημιουργία να αποτελέσει το οτιδήποτε και επιπλέον μπορεί να μας ωθήσει σε δημιουργία η δημιουργία καθαυτή και όχι κάποια ανάγκη να εξομολογηθούμε πράγματα ψυχής.
Και θεωρώ ότι τόσο κίβδηλο θα είναι αυτό το δημιούργημα, όσο ο πίνακας ζωγράφου που ζωγραφίζει ζωντανό μοντέλο και όχι αφ' εαυτού του.
-
Έχεις κάποιο δίκιο Πασκάλ...έχουμε ξεφύγει λιγάκι!
Κι όλα αυτά από μια υποσημείωση που έγραψα..!Πιο πολύ έχουμε σχολιάσει και ασχοληθεί με αυτή παρα με την συγκεκριμένη μου απόπειρα ποίησης...
Όσο για τα υπόλοιπα που γράφεις όπως και για όλα μέχρι τώρα τα σχόλιά σου...σημασία έχει -και το λέω πραγματικά μέσα απ' την καρδιά μου- όχι
αν ταυτίζονται οι απόψεις μας αλλά ότι προσωπικά τουλάχιστον μου δίνεται η δυνατότητα να ακούσω και να κρατήσω νέα πράγματα, από πολλά άτομα που φαίνεται ότι ενδιαφέρονται γι' αυτό που κάνουμε εδώ!
Σ'ευχαριστώ Πασκάλ και όλους σας... :)
Υ.Γ. Για τον ορισμό της ποίησης ίσως θα έπρεπε να ανοίξουμε κάποιο άλλο θέμα σε κάποια άλλη κατηγορία που να ταιριάζει περισσότερο! :)
-
Κι όσα δάκρυα ζόδεψα στης θλίψης την μανία
Είναι που όξυνη λύπη, αληθινή δεν γνώρισα,
Να δώσω επιτέλους στην χαρά την αρμόζουσα αξία!
Μια μεγάλη αλήθεια Γιώτα, ισχύει για όλους μας λίγο ή πολύ :)
Όλο το ποίημά σου δείχνει έναν σπόρο γερό, ζωντανό και υγιή μέσα σου
που ''ποτίζεται'' από εικόνες και συναισθήματα και ανθοφορεί σιγά σιγά.
Είναι πραγματικά πανέμορφο να μπορείς στην ηλικία σου να ''ψηλαφίζεις'' ασαφείς και αόριστες έννοιες και καταστάσεις με τόσο ώριμο συναισθηματισμό δίνοντάς τους σχήμα.
-
M αρέσουν οι στίχοι που δεν είναι χτισμένοι σε καλούπια, που κατάφεραν να δραπετεύσουν απ αυτά.
Μ άρεσε ιδιαίτερα η τρίτη στροφή. Ακόμα και αν δεν είναι δικά σου βιώματα σίγουρα θα ναι κάποιου που το διαβάζει.
Μπράβο fusalidoula...
-
Fsl, Pinelopi ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και για τα λόγια σας!
Είναι πραγματικά πολύτιμα για 'μενα όλα τα σχόλια και κυρίως από άτομα που θαυμάζω και εκτιμώ το λιγότερο ποιητικά, όπως έχω ξαναπεί!
Ευχαριστώ όλους σας...Να είστε καλά!
-
Πολύ γερές εικόνες.Αν πάρουν με το χρόνο και λίγες άμυνες αυτοανατροπής θα είναι στίχοι για τραγούδι ζόρικο.Ευαισθησία και άμυνες.Τρυφερότητα και ασπίδες.Συγχαρητήρια.Εχεις φώς και δρόμο.Φιλικά