Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: profsokin στις 18/05/06, 20:57
-
Οι στίχοι που θα παραθέσω έχουν γίνει τραγούδια(από μένα) σε ύφος ροκ-ροκ μπαλαντα.. Ο λόγος που τα παραθέτω είναι γιατί δεν τα έχω δείξει σε κανέναν επειδή ντρέπομαι και δεν γουστάρω να μου κάνουν κακοπροαίρετες κριτικές κρίνοντας τα ποιοτικά.. 15 χρονών είμαι, δεν περιμένω τίποτα ποιοτικό απ'τον εαυτό μου, γράφω στίχους και μουσική που με γεμίζουν και με κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Εδώ πιστεύω πως θα βρω μεγαλύτερη κατανόηση κι έτσι μόνο με σας θα τα μοιραστώ προς το παρόν και αργότερα με την μπάντα αν αποφασίσω να τους τα δώσω για ενορχήστρωση.. Δεν τα έχω ηχογραφήσει ακόμα, αλλά αν κάποιος ενδιαφέρεται να ακούσει πως είναι μελωποιημένα ας μου το πει να ηχογραφήσω και να του τα στείλω..
Χαμογελώντας
Ένα σύννεφο παντού μ'ακολουθεί
και με κερνάει μες στις λιακάδες σας αντάρες
ποτέ στο δρόμο μου δεν πήρα μια ευχή
μα έχω γεμίσει τη βαλίτσα μου κατάρες
Στα 15 έχασα τον τσαμπουκά μου
καλοί μου άνθρωποι με ρίξατε στα γόνατα
μα δεν θα μάθετε τη θλίψη στην καρδιά μου
γιατί έχω μάθει πια να κλαίω με χαμόγελα
Ίσως να φταίει κι η ασθενική μου φύση
ίσως μ'αρέσει απ'τη μιζέρια μου να πιάνομαι
ίσως δε θέλω ούτε εγώ να βρω μια λύση
και στης κιθάρας μου τα τάστα χάνομαι
Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω το ταξίδι
αν αγαπάω, αν μισώ, αν όντως πόνεσα
για μένα όλα θα'ναι πάντα ένα παιχνίδι
γιατί έχω μάθει πια να κλαίω με χαμόγελα
-
Δε θέλω πια να μείνω εδώ
Δεν έχω τίποτα να κάνω
δε θέλω τίποτα να δω
Αφού τον ίσκιο μου δε φτάνω
δε θέλω πια να μείνω εδώ
Η στασιμότητα με θρέφει
έχω ξεμείνει από θυμό
έχασα όλο μου το κέφι
δε θέλω πια να μείνω εδώ
Σπαράζει τώρα η ψυχή μου
μες στο κορμί μου το ζεστό
δεν έχει νόημα η ύπαρξή μου
δε θέλω πια να μείνω εδώ
Θεέ μου τέλειωσες μαζί μου
μ'έχεις χάσει από καιρό
Διάολε πάρε την ψυχή μου
δε θέλω πια να μείνω εδώ
-
Τσογλάνι
Μου λεγες ο ρομαντισμός πως είναι μύθος
και πως θα συμβιβαστώ
Όμως ποτέ μην εμπιστεύεσαι το πλήθος
θα σ'εξοντώσει σαν ιό
Κι αν τόσα χρόνια βέλαζα με χάρη ]
απόψε λέω να το σκάσω απ'τη στάνη ]\
θα κατεβάσω την ψυχή μου απ'το πατάρι ]/ Ρεφρέν
ήρθε η ώρα μου να γίνω πια τσογλάνι ]
Χόρτασε το κορμί μου αντίποινα
από επαναστάσεις ξένες
Μα τώρα θα σηκώσω λάβαρα
τις μέρες μου τις οργισμένες
Ρεφρέν
Ξέρω δεν κάνω για ηγέτης
δεν μοιάζω καν μ'αγωνιστή
Μα δεν θα πέσω πια επαίτης
στα πόδια κάθε εξουσιαστή
Ρεφρέν
Δεν είμαστε μέσα σε φάκα
το σύστημα είμαι εγώ κι εσύ
Γυρίστε αντίστροφα γρανάζια
στροφή για νέα εποχή!
-
Καλησπέρα...
Χαίρομαι που "τόλμησες"...να μοιραστείς μαζί μας τις δημιουργίες σου!
Δεν μπορώ να σου πω κάτι για την σημείωσή σου στην αρχή του θέματος...Ίσως να μην χρειαζόταν καν!Επειδή όμως βρίσκομαι σε ανάλογη κατάσταση θα σου πω απλώς ότι η ηλικία δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία κατα την ταπεινή μου άποψη. Χωρίς βεβαίως να είμαι απόλυτη σ' αυτή μου την θέση!
Ας σταθούμε όμως στις δημιουργίες που είναι και ο σκοπός μας, γιατί συχνά πυκνά χάνομαστε σε μονοπάτια ανούσια...
-Για το πρώτο.... Νομίζω ότι χρειάζεται πολύ θάρρος και ψυχική δύναμη για να συνειδητοποιήσεις πρώτα κι ύστερα να γράψεις αυτά εδώ τα λόγια...Και ξέρεις, οι περισσότεροι ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε έτσι πλέον κλαίμε...Κλαίμε χαμογελαστά!
"...Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω το ταξίδι, αν αγαπάω, αν μισώ, αν όντως πόνεσα..." ....Αυτό με εκφράζει απόλυτα!
Η μελωδικότητα και ο ρυθμός νομίζω ότι είναι οφθαλμοφανή!Δεν χρειάζεται να πω κάτι...άλλωστε δεν είμαι και η κατάλληλη!
-Όσο για το δεύτερο...με ταρακούνησε λιγάκι...Είναι από αυτά που θα ήθελα να μάθω με ποια αφορμή γράφτηκαν ( ;;;; )
-Ενώ το τρίτο....τι να πω; Πολύ πετυχημένη η μεταφορά με την στάνη...Γενικά πολύ δυναμικό, έντονες εικόνες και σκληρά-επαναστατικά νοήματα...
Αυτό που ταιριάζει νομίζω στην ηλικία σου και στην δική μου! Αλλά και σε όλες...Κι αυτό χτύπησε λιγάκι άσχημα την συνείδησή μου!
Μια ένσταση μόνο: Θα ήταν καλύτερο να τα δημοσιέυσεις ένα ένα. Θα ήταν πιο εύκολο και για σένα και για του αναγνώστες σου! Δεν ξέρω καν αν επιτρέπεται να δημοσιεύονται έτσι...όλα μαζί!
Φιλικά,
Γιώτα.
-
Χαίρομαι που είχα άμεση ανταπόκριση και με συγχωρείτε που τα έβαλα μαζί, δεν ήξερα, αν θέλουν οι συντονιστές και μπορούν ας τα χωρίσουν.
Όταν έγραφα δεν μου είχε περάσει απ'το μυαλό πως τα τραγούδια μου ίσως εκφράζουν κι άλλους αλλά φαίνεται πως δεν είμαι μόνος..
Όσο για τις αφορμές που με έκαναν να γράψω είναι πιο πεζές απ'ότι θα φαντάζεσαι, η ζωή άλλωστε είναι πιο πεζή απ'ότι φανταζόμαστε.. Κάποια στιγμή πάντως μπορεί να τα μοιραστώ κι αυτά μαζί σας..
-
Καταρχας μπραβο!Οι στιχοι σου ειναι ηδη ομορφοι και με καθαρα νοηματα......
ξερεις τι θες να περασεις ρε παιδι μ και αυτο κανεις!!
Το 1ο σου τραγουδι μου αρεσε πολυ και ειδικα αυτος ο στιχος "μα δε θα μαθετε την θλιψη στην καρδια μου
γιατι εχω μαθει πια να κλαιω με χαμογελα" ειναι εκπληκτικα δοσμενος κ αληθινος! ;)
το 2ο τραγουδι νομιζω ειναι φτωχοτερο απο τα αλλα δυο...σορρυ..
κ το 3ο.χεχεχχ...τελευταιο κ καλυτερο!!!Καθε στροφη κ δηλωση!!Οπως ειπε κ η Φυσαλιδα η στανη και το βελασμα τοσων χρονων ειναι πολυ ευρηματικα!!
αν τα ηχογραφησεις να τα μοιραστεις μαζι μας ε! :)
μπραβο!
-
Μπραβο σου νεαρε μου. Εισαι πολυ καλος λοιπον αν λαβουμε υπ οψη μας ολες τις παραμετρους. Ενω ειναι πρωτολεια, δεν εχουν τετοιο υφος. Εχουν μεσα τους την ψυχη του επαναστατη που περναει μεσα απο τα σοκακια της εφηβειας. Μου αρεσαν και θελω να σε ξαναδιαβασω. Ξερεις σε ολα τα πραγματα μετραει η διαρκεια , η αντοχη. Η Ζωη, ποσο μαλλον η Ποιηση δεν μας θελουν κατοσταρηδες, μας θελουν μαραθωνοδρομους. Οσο για αυτα τα μαυρα σου νοηματα που ισως σου πουν μερικοι, να τους απαντας πως εισαι πολυ νεος και εχεις ετουτη την πολυτελεια. ;)
Συνεχισε!!!! ;D ;D ;D
ΥΓ Και να σου πω. Ενα ενα τα ποιηματα και με φροντιδα ψυχης ;D ;D ;D ;)