Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: anthrakoryxos στις 20/05/06, 01:36
-
Σε φανταζόμουν σ΄αρχαίας πόλης τις μετώπες
Εκεί που κάποτε περνάγαν στρατιώτες
Περήφανοι, αντρειωμένοι ή νεκροί
Έτσι κι εσύ
Σ΄ ονειρευόμουν σ΄ αρχαία θέατρα να υψώνεις
Χέρια και τους Θεούς να χαμηλώνεις
Κραυγή απ΄ τα στήθια να χεις σκηνικό
Κραυγή κι εγώ
Ιέρεια που γεννήθηκες
Σε λάθος εποχή
Ζωή θα ζείς εδώ μισή
Σ΄ ενα χρησμό χωρίς δαφνόφυλλα
Γραμμένο σ΄ έναν τοίχο
Με σπρέυ, φυλακή, χρωματιστή
Απέριτη, λιτή και σκοτεινή μέσα στο φώς σου
Θαρρείς φεγγάρι η λάμψη των ματιών σου
Με ταξιδεύει Αφροδίτη κι Αθηνά
Παντοτινά
Ταγμένη σε μια πόλη που ποτέ δε θα γνωρίσεις
Ως σου ΄πρεπε γλυκιά κυρά μου να φιλήσεις
Ψηλά σε πολεμίστρες το σταυρό
Που θα φορώ
Πριγκίπισσα ματώνεις
Σε λάθος εποχή
Ζωή θα ζείς εδώ μισή
Σε προφητεία φιλί που ανασταίνει
Γραμμένη σ΄ έναν κέδρο
Μ΄ έναν σουγιά, σε ξύλινο κορμί
-
Κώστα, δεν με εκπλήσσεις πια! Για άλλη μια φορά, έγραψες!!!!!!!!!!! Συγχαρητήρια, πολλά συγχαρητήρια! :)
[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]
-
Υπέροχοι στίχοι σ' ένα φανταστικό σκηνικό δυνατών εικόνων!!
-
Καλησπέρα...
Ταξίδεψα σε άλλες εποχές μ' αυτά τα τρυφερά και παράλληλα "σκληρά" λόγια....
Μου έβγαλε..."...Μάγισσές καίνε τα ράβδια χορεύοντας στην μέση του χειμώνα κι έσυ γυρεύεις πρίγκιπες σε τούτο τον παράξενο αιώνα..."
Έχει κάτι μαγικό ο τρόπος γραφής σου...και οι εμπνεύσεις σου σα να ψηλαφίζουν άλλες εποχές...χρόνια περασμένα που ζητάς απεγνωσμένα να γυρίσουν.Και αυτό είναι νομίζω χαρακτηριστικό όλων όσων απ' τα ποιηματά σου έχω διαβάσει...κάτι σαν αναζήτηση εξόδου απ'το σήμερα, μια έντονη τάση φυγής σ' αλλοτινούς καιρούς...
Το συγκεκριμένο νομίζω ότι εκφράζει πολλές γυναίκες-κόρες που ονειρεύονται να ήταν Πριγκίπισσες, Ιέρειες, Μούσες, Νηρηίδες...μα την αυγή πείθουν τον εαυτό τους πως τα παραμύθια και οι μύθοι δεν είναι αλήθεια...Έτσι σωπαίνουν και συμβιβάζονται.
Πάντως αυτή για την οποία το έχεις γράψει πρέπει να νιώθει μια όμορφη και θλιμμένη περηφάνια...
(Την ζηλεύω λιγάκι!)
Ευχαριστώ,
Γιώτα.
-
πραγματικά πολύ καλό... μπράβο.. κι όσο κι αν η εποχή μας μας αδικεί... εμείς επιμένουμε!!
να σαι καλά!
-
Πολύ όμορφα λόγια,υπέροχοι στίχοι.
Μπράβο σου.
-
Kuiper, margarita, pinelopi, να είστε καλά και να γράφετε.
Trivial μαζί σου 100%.
Fysalida, τα σχόλια σου πετυχαίνουν κέντρο. Χαίρομαι ειλικρινά...
-
Φοβερές εικόνες φίλε μου...Φοβερές εικόνες!
-
Για να καταλαβεις ποσο πολυ συμφωνω με τα λογια απο το ημερολογιο καταστρωματος Β΄που υιοθετησες για υπογραφη σου, θα σου πω ετουτο μονο. Εχει τετοια ποιητικη δυναμη αυτο που μας παρεδωσες, ωστε αθελα μου τελειωνοντας το , ριγησα. Ειναι σαν ναταχα κεντημενα στο δερμα μου και να τα αντεγραφες. Μετα σκεφτηκα πως μητε φυλακισμενος ειμαι μητε πελαγισιος. Και οταν το ξαναδιαβασα συνειδητοποιησα οτι απλα φιλε μου, με το ταλεντο σου εσυ μου τα χαραξες. Κι αν σκεφτεις οτι υπερβαλλω, ενα σου λεω, " Λιγες οι νυχτες με φεγγαρι που μ αρεσουν".
-
Σε αλλοτινους καιρους με ταξιδεψες. Μου αρεσε παρα πολυ φιλε μου.
Συγχαρητηρια!