Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Twix στις 23/05/06, 11:41
-
Από μικρή πάντα μου έλεγες μαμά
Πως είναι ο κόσμος, δέκα πίκρες - μια χαρά
Θέλησες μόνη μου στα πόδια να σταθώ
Να ‘χω πυγμή και δύναμη και τσαγανό
« Να ‘σαι καχύποπτη, σε ξένους μη μιλάς
Και τα λεφτά, σφιχτά στο χέρι να κρατάς
Μη λες πολλά και μην κορδώνεσαι πολύ
Μάθε να είσαι σοβαρή και ταπεινή!»
Μην πληγωθώ, έτρεμες βράδυ και πρωί
Κι έλεγες «δώσε όσα μου στέρησες ζωή,
στο σπλάχνο μου, χάρισε όλες τις χαρές
και φύλαξε μου κι άλλες πίκρες αν το θες»
Κι όταν στηρίχθηκα στα πόδια μου δειλά
Κι άνοιξα τρέμοντας τ’ αμάθητα φτερά
Στάθηκες πίσω μου κι άφησες να χαθώ
Σ’ άγνωστα μέρη να πετάξω, ν’ αφεθώ
Πάντα σε άκουγα γλυκά να μου μιλάς
«Να μην ξανοίγεσαι, σαν μόνη σου πετάς!»
Μα ειν’ γλυκό το πρώτο βήμα κάθε αρχής
Και νιώθεις όλα ότι θα γίνουν όπως πεις
Μα σαν αρχίσανε οι πρώτες οι βροχές
Είδα πως βρέθηκα γυμνή στις συμφορές
Οι καταιγίδες τσαλακώσαν τα φτερά
Κι οι κεραυνοί, μου μαύρισαν τα σωθικά
«Μετά από χρόνια, γύρισα για να σε βρω
και την καρδιά μου να σ’ ανοίξω επιθυμώ
Δες πως γκριζάρανε τα μαύρα μου μαλλιά
Έπρεπε μάνα, να τα ζήσω όλ’ αυτά!»
Κι εσύ βουρκώνεις κι όλο κάνεις να μου πεις
Κάποια σου λέξη μα… την πνίγεις και σιωπείς
Κάθεσαι απέναντι βουβά και με κοιτάς
Σαν να ‘μαι ξένη στην αρχή με ακουμπάς
Σαν σου ξελύνω τις πληγές, παραμιλάς
«Όχι! Δε γίνεται!» λες και παραπατάς
Μα είναι αλήθεια μάνα όσο κι αν πονώ
Αυτή είμαι εγώ, τα λάθη μου κι όσα αγαπώ
Τώρα το ξέρω! Είχες δίκιο εξ’ αρχής!
Μα αν δεν τα ζήσεις, πώς θα μάθεις να τα πεις;
Σ’ ευχαριστώ που είσαι πάντοτε εδώ
Κι αυτό να ξέρεις είναι πάντα αρκετό!
-
Αυτή είμαι εγώ, τα λάθη μου κι όσα αγαπώ
Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Ο το ποίημά σου Χαρούλα μου! Συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!!!! :)
[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]
-
Εκπληκτικό!!! :o :o :o :o :o :o :o :o :o
δυνατό,αληθινό...στέκεται στα πόδια του δίχως ίχνος κομπασμού...
ξέρει ποιό είναι..ξέρει τί είναι...
ξέρεις ποιά είσαι και τί μπορείς να κάνεις...που μπορείς να φτάσεις... ;)
ο σεβασμός μου στη δύναμή σου,Χαρά μου! :) :-* :-* :-*
-
Τρυφερό και καλοδουλεμένο σε όλη την έκταση της ιστορίας του.
-
Πανέμορφο!Σκληρό και συνάμα τρυφερό...Πολύ πετυχημένες τόσο αλληγορικές όσο και ρεαλιστικές εικόνες! Στιγμές γυναικίες κυρίως...στιγμές που δεν έχεις πλέον τι να πεις...έχει έρθει πλέον η συνειδητοποίηση και η σιωπή, το δάκρυ, μια αγκαλιά, μια ματιά είναι το τίποτα και το όλα...
Ευχαριστώ...
-
Ψυχική κατάθεση, συνοδευομένη από το ταλέντο σου!
Και το θέμα και το ταλέντο είναι πράγματα που είχες μέσα σου. Εδώ κατάφερες να τα βγάλεις παρέα, ωραία και μοιραία!!!
Ενα μπράβο και ένα φιλί. :-*
-
Παρα πολυ καλο.Με αγγιξε.Ωραια θεματολογια και σωστα ανεπτυγμενο,απλα που και που μπορεις να κανεις κατι αλλαγες σε κατι χασμωδιουλες παρεστιγμενα στο μετρο ;) ;)για να ειναι εντελως αρτιο.Να εισαι καλα Χαρα μου με συγκινεις :-* :'(,το δικο μου κανεις δεν το προσεξε,σνιφ σνιφ και ηταν το αγαπημενο μου ???
Η μανα μου,μου ελεγε να μη μιλω σε αγνωστους
κι ετσι δεν γνωρισα κανεναν
ο πατερας μου,μου ελεγε να μη γιατρευω αρρωστους
κι ετσι αρρωστησα και δεν με φροντισε κανεις.
-
Συγκινητικό! Κατάθεση ψυχής!!!
-
Υπέροχο, θαυμάσιο, εκπληκτικό, μαγευτικό...
-
Μετά από καιρό έρχεται και το Μαράκι να σου πει πως εξακολουθείς να γράφεις πολύ τρυφερά..
Λες ποτέ να είμαι τέτοια μητέρα; "Μα είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτό"... Μακριά από μας! :P
Μην πληγωθώ, έτρεμες βράδυ και πρωί
Κι έλεγες «δώσε όσα μου στέρησες ζωή,
στο σπλάχνο μου, χάρισε όλες τις χαρές
και φύλαξε μου κι άλλες πίκρες αν το θες»
Αυτό περιγράφει τη μάνα μου, αλήθεια...
Μπράβο Χαρούλα μου. Και συμφωνώ και με τον συνάδελφο παραπάνω στα μετρικά θέματα!
-
παρα πολυ ωραιο ποιημα, καλογραμμενο, σε αγγιζει. μπραβο σου.
-
Συγκινητικά αληθινό και τρυφερό. Μου άρεσε πολύ :)
-
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας και τις παρατηρήσεις σας, πάντα με βοηθάνε με τον τρόπο τους...
Το συγκεκριμένο είναι αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που αγαπάνε αληθινά και καρδιοχτυπούν για την τύχη των παιδιών τους νύχτα-μέρα και αν και φαίνεται ως αφιέρωση στο πρόσωπο της μάνας και μόνον - καθώς αναφέρω μόνο την λέξη μαμά - είναι το ίδιο αφιερωμένο και στον πατέρα μου και ίσως και λίγο περισσότερο σε αυτόν...
Μακάρι όλου του κόσμου τα παιδιά να είχανε σαν τους δικούς μου γονείς και σαν κάθε σωστό γονιό και να μην υπήρχανε αυτά τα "τέρατα" που φέρνουνε παιδιά στον κόσμο απλά για να ικανοποιούν τις κάθε λογής διαστροφές τους και τους κάθε λογής κομπλεξισμούς τους. Αυτό σκεφτόμουν όταν το έγραφα……..
-
Πανέμορφο,τρυφερό,μαγευτικό,ευαίσθητο.
Μπράβο Χαρά μου (το μου από τον Παππού)
Πολλά φιλιά...... :-*
-
Τρυφερο κι ομορφο με στιχο ολο ζωη Μπραβο σου
-
Συγκινητικό και όμορφο Χαρούλα .
Κι από εμένα πολλά-πολλά φιλιά . :)
-
Και τι δεν θα έδινα να ήμουνα σε μια γωνία όταν το διάβαζες στην Μητέρα σου,
(ελπίζω να το έχεις κάνει, αν όχι θα έρθω απρόσκλητος),
να κλέψω την μάτια της να νιώσω όλη την αγάπη και την γαληνή όταν θα σου ψιθύριζε κόρη μου σ’ ευχαριστω. Μετά να τρέξω να πω ένα απλό Μανά μου σ’ αγαπώ, (πέρασε καιρός από την τελευταία φορά), βλέπεις Κυρια μου μεγάλωσα και ξέχασα ότι ήμουν και θα είμαι παντα το μικρό της παιδί που το μόνο που περιμένει είναι μια αγκαλιά και μια λεξούλα.. Σ’ ευχαριστώ που μου δίνεις αυτήν την ευκαιρία τώρα που είναι ακόμη νωρίς. Τα σεβη μου Κυρια μου και να είστε πάντα καλα !!!!!!
-
Πάρα πάρα πολύ όμορφο... Τι να πω κι εγώ... Μπράβο σου χαρά.. Μπράβο..... ::)
-
Πολύ γλυκό και σκληρό μαζί μου φαίνεται...Καπου χαλάει ο ρυθμός και με ψιλοχάλασε, αλλα πέραν αυτού...πολύ καλο...
-
:'( :'( :'( :'( :'(......<αναστεναγμος...>....αμα ειχες εστω και μια λεξη περιττη δε θα μ αγγιζε τοσο...να σαι καλα να μας γραφεις ετσι παντα...
-
Μου αρέσει πολύ Twix!
Με λίγα λόγια...είναι ένα ειλικρινέστατο "ανοίγω τα χαρτιά μου" !
Έχει δυσκολία...
Έχει και ομορφιά!
-
πολύ όμορφο, πραγματικά... δείχνεις πολύ γλαφυρά τη σχέση μάνας-κόρης, και συμφωνώ απόλυτα ότι αν δεν ζούσαμε τα λάθη μας, πώς θα ξέραμε τα σωστά μας; Μπράβο σου, νασαι καλά...
-
Αλλο ενα αριστουργημα που διαβαζω εδω σημερα.
Δεσποινις με εντυπωσιασες. Πολυ αληθινο, πολυ αμεσο, και παρολο που ειναι μεγαλο, το εχεις γραψει με τέτοιο τροπο που σε τραβαει να το διαβασεις ως το τελος. Μου αρεσε παρα πολυ και το θεμα που διαλεξες και ο τροπος γραφης σου.
Συγχαρητηρια!
-
Αχ ,Twix, αχ!!!
Δεν έχω να σου γράψω κάτι…
Εύχομαι μόνο να είσαι Μητέρα!
Αν δεν είσαι, όταν θα γίνεις, θα είσαι ΥΠΕΡΟΧΗ!!!
-
Χαρά μου.....ζωγράφισες.......
-
πολύ συγκινητικό,ανατρίχιασα...είδα μέσα από τα μάτια σου,ένιωσα μέσα απο σένα....
-
απλά υπέροχο.. :'(
μου περιεγραψες την μαμά μου..
τώρα την λατρεύω ακόμη πιο πολύ..
ευχαριστώ πολύ :)
-
Λοιπόν twix γιά σου και απο μένα Σαλονικιά ποιήτρια η να πώ στιχουργός η μήπως συγγραφέας με έχεις μπερδέψει μοιάζει να έχεις γράψει μια μεγάλη παροιμιμία μα έχεις σε μερικά σημεία ποιητηκά νοήματα αν και δέν μου αρέσουν τέτοιου τύπου γραπτά το έχεις αποδόση τόσο αρμονικά που κατάφερες να με κάνεις να το διαβάσω όλο και πίστεψέ με καταλαβαίνω απ'την αρχή άν κάποιο γραπτό θα μου αρέσει και άν δεν μου αρέσει θα το αφήσω Μπράβο σου και πάλι.