Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Spilios στις 04/06/06, 10:13
-
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΘΥΜΑΤΑΙ…
Ποιος θα θυμάται ότι πέρασα από δω…
Σκιές τα ίχνη μου στο πέρασμα του ανέμου.
Στιγμές που αρνήθηκα, σαπίζουν μέσαθέ μου,
κουφάρια διάσπαρτα στου χρόνου το έμπεδο.
Ποιος θα θυμάται ποια κανάκευε απειλή
το βαριανάσεμα και τ αγκομαχητό μου.
Ο,τι φαρμάκωνε το παραμιλητό μου,
να μην πικράνει αυτούς που πόνεσα πολύ.
Ποιος θα θυμάται πόση ικέτεψα στοργή
απ την απόγνωση, που μ είχε υιοθετήσει.
Το χάος που μ άρμεγε και τόχα απορροφήσει.
Την άγια φύση μου και την αμαρτωλή.
Ποιος θα θυμάται όσες μπόλιασα αγκαλιές,
που δεν ξεπέταξαν βλαστούς και δεν ανθίσαν
Τα λιγνοκέρια, που τρεμίζοντας φωτίσαν
αχνά του νου μου τις αβυσσαλέες σπηλιές.
Δε θα γυρίσω, όπως θα φεύγω, να μη δω
να κλαίει η σκιά μου, λιγοστεύοντας. Κι ακόμα,
το θάνατό της να γλυκοφιλάει στο στόμα.
Ποιος θα θυμάται ότι πέρασα από δω…
Σπήλιος
-
AYTA του Σπήλιου μ' αρέσουν εμένα ... 8)
... και θέμα και υλοποίηση και τεχνική και ψυχή ...
... λίγο το "έμπεδο" παίζει και δεν παίζει στη ρίμα -άσε που δεν ξέρω και τι σημαίνει ;D ...
Τα Σέβη μου ... /nEwBiE 8)
-
Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :)
Με άγγιξε Σπήλιο!
[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]
-
Η τελευταία στροφή με έστησε στον τοίχο.
Πολυ όμορφο Σπήλιο...
-
Θα'ναι τα λόγια που
μένουν αχμηρά, σαν αγκάθια.
Θα'ναι οι στιχοι που
τρύπωσαν στου νου τ'αυλάκια.
Θα'ναι η μνήμη μάγισσα που
το χρόνο μπορεί και νικά.
Θα'ναι της Ποιήσεώς σου η αχτίδα
που τ'ερέβη του θανάτου διαπερνά...
Το'χω ξαναπεί Σπήλιο...λόγια σαν και αυτά μπορούν να νικήσουν τη φθορά και το ακλόνητο, το αμετάβλητο του χρόνου....
Ευχαριστώ....
-
Αυτο σου το ποίημα με έφερε αντιμέτωπο με πολλά πράγματα. Το παρελθόν μου και το παρον μου. Τις εμπειρίες και τις προσπάθειες μου. Εν ολίγοις την ζωή μου. με έφερε αντιμέτωπο με εμένα. Πράγμα που δύσκολα κατορθώνει κανεις.Με αυτο σου το ποίημα με έχεις. Μπραβο Σπήλιο. Σε ευχαριστώ.
-
Δεν θα σου κρυφτώ.Δε μου ταιριάζει.
Σπάνια βρίσκω κάτι που να με αγγίζει στα ποιήματά σου.Θες η διαφορετική νοοτροπία,θες η διαφορά φάσης στην οποία βρίσκεται ο καθένας μας στη ζωή του,θες μια κάπως διαφορετική άποψη που έχω για τα γραφτά και τους γράφοντες... Δεν ξέρω τι είναι. Μπορεί απλά να είμαστε σε διαφορετική πλευρά του φεγγαριού...απλά...και εξίσου απλά μου αρέσει η πλευρά στην οποία ζω.
Αλλά...
Αυτό το ποιήμα είναι κάτι άλλο...Αυτό το ποιήμα είναι το μέσα μου.Δεν αξίζει να κάνω ούτε μία παράθεση,να διαχωρίσω και να αποκόψω ούτε μία λέξη.Είναι ό,τι πιο όμορφο και τρυφερό έχω διαβάσει σε αυτόν τον ''τόπο''που καθένας μας αφήνει κάτι σαν περάσει από δω... -και για κοίτα,είναι γραμμένο από σένα...-
κι είναι αυτό που μετά κρυφά μέσα του ζητά κάποιος να το θυμάται...
κι ας μην είναι ''εκείνος'' ο κάποιος...
σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
-
Αγαπητέ και φίλε nEwBiE
Χαίρομαι που "σε πέτυχα" ! Θα ξαναπροσπαθήσω !
Οσο για το "έμπεδον", είναι το σώμα νεοσυλλέκτων, που αντικαθιστά σε καιρό πολέμου, τους προς την πρώτη γραμμή.
Νάσαι καλά !
-
Καλές μου φίλες
margarita
FSL και
Fusalida
δε θα σταματάω να σας βεβαιώνω πως τα σχόλια κι η "συναναστροφή" σας με τιμάνε ! Σας είμαι υπόχρεος για την παρουσία σας, στο χώρο που μου διαθέτει η "Κιθάρα".
Ευχαριστώ...
-
Αγαπητέ Symeon
Εγώ σ ευχαριστώ και εκ βαθέων, γιατί μου πρόσφερες μια γεύση επιτυχίας !
Νάσαι καλά, φίλε...
-
Μπορεί απλά να είμαστε σε διαφορετική πλευρά του φεγγαριού...
Μπορεί, καλή μου Monaliza...Αλλά αισθάνομαι ευτυχής που συναντηθήκαμε στο κάπου...!
Σε συγχαίρω για την ειλικρίνειά σου και σ ευχαριστώ για την αίσθηση που μου χάρισες...Της επαφής μ έναν αξιόλογο "συνταξιδιώτη" !
-
Καλέ μου Σπήλιο, έχασα για ένα διάστημα τα ίχνη σου, περιδιαβαίνοντας σε τούτες τες σελίδες.
Όμως, φρόντισες για ακόμα μια φορά, νωχελικά θαρρείς, να με ακουμπήσεις.
Μπράβο σου!
Ας μου επιτρέψεις να κάνω και ένα μικρό "τεχνικό" σχόλιο. Οι διασκελισμοί εξαίρουν το ποίημα! Τρομερά!!! :)
-
Καλή μου Σαπφώ...Χαθήκαμε και μούχει λείψει η κρίση σου...Για το "τεχνικό" σου σχόλιο, έχεις απόλυτο δίκιο ! Κι όχι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση...
Νάσαι καλά, να τα "λέμε" !
-
Εισαι απιστευτος φιλε μου, απιστευτος. Νασαι καλα και να μας χαριζεις την Ποιηση σου να την χαιρόμαστε, να παιρνουμε κουραγιο απο τις λεξεις σου και απο την μαστορια σου. Σ αυτους τους ανυδρους καιρους το να διαβαζω τους στιχους σου εινια παρηγορια μεγαλη , που θα γινοτανε μπαλσαμο αν τους συνοδευε κιθαρα και μια ζεστη φωνη. Τον θαυμασμο μου.
-
...δεν γίνεται να μην σπάσω τον "όρκο σιωπής" , για να πω πόσο ριζώθηκαν αυτοί οι στίχοι μέσα μου ! ! !
Σταθερά ακροατής σου...
υ.γ. "Καρυωτακίζεις" τελευταία ? ή λάθος αντελήφθην ? (απλή σκέψη που μου πέρασε σαν βλήμα απ` το μυαλό μου την ώρα που το διάβαζα... :) )
-
Λύγισα ''ερμηνεύοντας''...
Υπέροχο, Σπήλιο, απλά και απλώς.
-
Αγαπητέ μου mymood
Πάντα έχεις έναν καλό λόγο για μένα και τα τραγούδια μου ! Αλήθεια, σ αρέσει το χασάπικο ;Ισως...Αργότερα...
Νάσαι καλά !
-
Απλά υπέροχο.
-
...δεν γίνεται να μην σπάσω τον "όρκο σιωπής"
υ.γ. "Καρυωτακίζεις" τελευταία ? ή λάθος αντελήφθην ?
Omerta, καλέ μου φίλε ; Η είσαι ταμένος στη χάρη της ; Χαχαχαχααχ...
Ο Καρυωτάκης, ο Μπωντλαίρ, ο Ρεμπώ κι ο Πόε, ο γλυκύτατος της νιότης μου Πορφύρας κι η ακόλαστη αθωότητα του Καββαδία, μ έχουν στιγματίσει. Αν φέρνω, κάπως, κάπου σε κάποιον τους, τιμή μου, εφ όσον δεν τους αντιγράφω !
Φίλε μου vert, μούλειψες !!!
-
Καλή μου pinelopi και φίλε lavirinthos
Για τα σχόλιά σας (...εκείνο το "λύγισα" !!!), χίλια ευχαριστώ !
-
Ειναι το δευτερο δικο σου που διαβαζω σημερα και τι να σχολιασω, το ενα καλυτερο απο το αλλο.
Κριμα που δεν ακουμε τετοια τραγουδια σημερα, πλην ελαχιστων εξαιρεσεων.
Συγχαρητηρια και παλι φιλε μου.
-
Η ανάγνωση ποιημάτων σαν κι αυτό (και κάποιων άλλων στο χώρο αυτό) οδηγεί λίγο πιο κοντά στην ποίηση.
-
Αγαπητέ μου mymood
Πάντα έχεις έναν καλό λόγο για μένα και τα τραγούδια μου ! Αλήθεια, σ αρέσει το χασάπικο ;Ισως...Αργότερα...
Νάσαι καλά !
Μ' αρέσει εμένα το χασάπικο Σπήλιο! Ίσως...Αργότερα...Τι ετοιμάζεις και μας το κρύβεις? :)
-
Αγαπητέ Σπήλιο καλησπέρα
Κάποτε στερεύουν και οι λέξεις, πως να περιγράψει κανείς
τα βαθυστόχαστα νοήματα της ποίησής σου!
νάσαι πάντα καλά.
-
Η μνημη ειναι τοσο...."αυλη".. :-\....Μα θελω μια διευκρινηση...εσυ θες να τα θυμασαι η ειναι κι αυτη μια "κακη συνηθεια"..(απ' αυτες που μας δενουν στα παλια)...? Η τελευταια σου στροφη,αν καταλαβα,φωναζει μια αρνηση...
Οπως και να χει ας εισαι γερος να μας διαβαζεις,οπως σπανια το καταφερνουμε οι ιδιοι, και μεις να σε διαβαζουμε μ αυτο το "αχ"...Χιλια μπραβο λοιπον! :)
-
Καλή μου geni, χάρηκα που μετά από πολύ καιρό, τα "λέμε" ! Χάθηκες...
-
Ένα βλέμμα στο παρελθόν, στο παρόν, στο μέλλον με τη δική σου καταγραφή γίνεται διαπεραστικό και καθηλωτικό!
-
Εστω και καθυστερημάνα, θάθελα να σ ευχαριστήσω, Κατερίνα, απο καρδιάς !
-
ολοι οσοι σε γνωρισαμε μεσα απο τα ποιηματα σου και τα αξιολογησαμε οπως του πρεπει..... ολοι αυτοι θα σε θυμομαστε Σπηλιο και ειμαστε πολλοι !!!
-
Σπήλιο,φεύγοντας άφησες μια μεγάλη κληρονομιά !
Θέλαμε να είμασταν αυτός που ήσουν !
Προσπαθήσαμε ,όμως δεν μπορέσαμε !
Γιατί εσύ ήσουν μεγάλος !
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής γης που σε σκεπάζει !
Εμείς θα σε σκεπτόμαστε πάντα !
-
Καλό ταξίδι...
-
Αντίο Σπήλιο..
Δεν έχω λόγια
-
έχω μείνει άφωνη.... τι συνέβη; θα μπορούσε κάποιος να με ενημερώσει;
-
Η κηδεια του Σπηλιου τελέστηκε στις 25/11/08 !
Απο τα λιγα ποπυ εμαθα απο ατομα που τον γνωριζανε προσωπικα, επασχε απο καρκινο και τον τελευταιο μηνα της ζωης του η κατασταση επιδεινωθηκε τραγικα ωσπου κατεληξε.