Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pinelopi στις 06/06/06, 18:44

Τίτλος: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: pinelopi στις 06/06/06, 18:44

Βόστρυχοι εβένινοι
-άγρια πουλιά-
στους παιδικούς σου ώμους

Στα πράσινα νερά του ποταμού
ξεδίψασαν
τα φλογερά σου μάτια

Ορίζοντας απέραντος
το βλέμμα σου
ντύθηκε γαλανός στα όνειρά σου

Γέλιο μου γάργαρο,χρυσό
κυματισμοί στη θάλασσα
η φωνή σου
κεχριμπαρένια λόγια

Τον κόσμο ολάκερο
-βότσαλο λίμνης-
στη χούφτα σου κρατάς
πως τον χωράς;

Μαβί κυκλάμινο η ελπίδα σου
ψυχή μου
σ' απάτητα φαράγγια
ξεφυτρώνει

Τ' ακράγγιγμά σου στη ζωή
είν' τρυφερό
πούπουλο μοιάζει
Μα ειν΄τ' αδράχτι
αιχμηρό
και σε τρομάζει

Πέτα, ψυχή μου,
αγνάντεψε
ρούφηξε φως κι αέρα

Βούτα, ψυχή μου,
γύρεψε
πιο μέσα και πιο πέρα

Γέλα, ψυχή μου,
χύμηξε
ρομφαία η δύναμή σου

Κλάψε, ψυχή μου,
λύγισε
ζωή η ανταμοιβή σου.

                                                                        Στην κόρη μου

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: Fusalida στις 06/06/06, 18:52

  Με'κανες να ριγήσω Πηνελόπη μου...ειδικά στο τέλος...
  Η κόρουλα σου πρέπει να αισθάνεται περίφανη...
  Κι αν επιτρέπεις άσε να νιώσουν περίφανες κι όλες οι κόρες του κόσμου, μέσα στα τρυφερά σου λόγια να κρυφτούν και να ξαναγεννηθούν....

Παράθεση από: pinelopi στις 06/06/06, 18:44

Πέτα, ψυχή μου,
αγνάντεψε
ρούφηξε φως κι αέρα

Βούτα, ψυχή μου,
γύρεψε
πιο μέσα και πιο πέρα

Γέλα, ψυχή μου,
χύμηξε
ρομφαία η δύναμή σου

Κλάψε, ψυχή μου,
λύγισε
ζωή η ανταμοιβή σου.

 


  Ταπεινά...τα θερμά μου σέβη ποιήτριά μου...
  Κι ευχαριστώ...γι'άλλη μια φορά...

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: Μαργαρίτα Π. στις 07/06/06, 12:10

Πολύ όμορφο!  :)
Να την χαίρεσαι την κορούλα σου!  :)


[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: kuiper στις 08/06/06, 07:36

  Βρήκες κλωστές χρυσές και ασημένιες να πλουμίσεις
  την άκρατη της Μάνας την αγάπη, στον Άναρχο ν' αφήσεις.
 
  Καλή σου μέρα Πινελόπη.

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: pinelopi στις 08/06/06, 16:56

Φυσαλίδα μου, στα σχόλιά σου πάντα κάτι ''ανακαλύπτω'' και είναι γεμάτο τρυφερότητα, σ' ευχαριστώ πολύ  :)

Μαργαρίτα, να είσαι καλά, σ' ευχαριστώ  :)

Kuiper, σ΄ευχαριστώ πολύ  :)

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: Ανδρεας Ν στις 09/06/06, 18:01

Με τα δικά σου μάτια , με το δικό σου μολύβι , ανάγλυφη η ευασθησία και  η μητρική αγωνία, η προστασία και η εσωτερική δύναμη. Αφοπλιστικός ο λόγος σου.

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: ariz στις 11/06/06, 02:22

Απλά, ανατρίχιασα ... (κι εγώ) Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Φανταστικό

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: Κατερινα_ στις 13/06/06, 21:45

Το ποιήμα σου αυτό μοιάζει αδούλευτο -όχι πρόχειρο όμως- κρατώντας γερά βέβαια την ιδιαιτερότητα της γραφής σου και πολλή ψυχή. Χαίρομαι να σε διαβάζω μου αρέσει ο τρόπος που ''ψηλαφείς'' γεγονότα εσωτερικά και εξωτερικά. 

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: pinelopi στις 14/06/06, 18:26

Ανδρέα, ariz, Κατερίνα χίλια ευχαριστώ για τα λόγια και για την ανάγνωσή σας, οι στίχοι αυτοί είναι πολύ ιδιαίτεροι για μένα , ευνόητος ο λόγος  :)

Κατερίνα πράγματι είναι αδούλευτο, δεν διορθώθηκε ούτε μια φράση.
Στίχοι καθαρά συναισθηματικοί, όπως οι περισσότεροι που έχω γράψει όμως, λίγες φορές εξετάζω τεχνικά την αρτιότητά τους , στις ρίμες προσέχω κάπως το μέτρο κι αυτό όχι πάντα  ;)

Τίτλος: Απ: Με τα δικά μου μάτια
Αποστολή από: old_lion στις 15/06/06, 21:21

Παράθεση από: pinelopi στις 06/06/06, 18:44

Βόστρυχοι εβένινοι
άγρια πουλιά-
στους παιδικούς σου ώμους

Στα πράσινα νερά του ποταμού
ξεδίψασαν
τα φλογερά σου μάτια

Ορίζοντας απέραντος
το βλέμμα σου
ντύθηκε γαλανός στα όνειρά σου

Γέλιο μου γάργαρο,χρυσό
κυματισμοί στη θάλασσα
η φωνή σου
κεχριμπαρένια λόγια

Τον κόσμο ολάκερο
-βότσαλο λίμνης-
στη χούφτα σου κρατάς
πως τον χωράς;

Μαβί κυκλάμινο η ελπίδα σου
ψυχή μου
σ' απάτητα φαράγγια
ξεφυτρώνει

Τ' ακράγγιγμά σου στη ζωή
είν' τρυφερό
πούπουλο μοιάζει
Μα ειν΄τ' αδράχτι
αιχμηρό
και σε τρομάζει

Πέτα , ψυχή μου,
αγνάντεψε
ρούφηξε φως κι αέρα

Βούτα, ψυχή μου,
γύρεψε
πιο μέσα και πιο πέρα

Γέλα , ψυχή μου,
χύμηξε
ρομφαία η δύναμή σου

Κλάψε ψυχή μου,
λύγισε
ζωή η ανταμοιβή σου.

Αχ , ψυχή μου , κι εγώ γιατί νομίζω πως μπερδεύεις πρόσωπα και καταστάσεις ?

Όμορφο , Κατερίνα , όμορφο .

Αγάπη από εμένα , Κατερίνα , αγάπη ...