Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 19/06/06, 00:09
-
Ποιός είσαι εσύ.
Ποιός είσαι εσύ
που τόλμησες στο φως του ήλιου να φανείς
αφού δε σε ξέρει κανείς!
Δε σε γνωρίζουν τα φεγγάρια που ζωγράφισες
ούτε τα όνειρα στην αγκαλιά τους που μεγάλωσες
δε σε γνωρίζουν τα δέντρα που μπόλιασες και κάρπισαν
ούτε τα ρόδα που με κόπο τα μεγάλωσες και άνθισαν
δε σε γνωρίζουν οι πέτρες της σφεντόνας που στο θάνατο τις έστειλες
ούτε ο πρωτοπέταχτος έρωτας που στη καρδιά σου φάρο έβαλες
δε σε γνωρίζουν οι ανάσες που ζεσταίναν παγωμένους στεναγμούς
ούτε τα δάκρυα σου που περίσσια πότισαν,χαρές πίκρες και καυμούς
δε σε γνωρίζει φίλος μα κι'εχθρός
ούτε ο ιλυώδης ο κόσμος σου ο σαθρός.
Ποιός είσαι εσύ
που τόλμησες μπροστά στον άναρχό σου να σταθείς
και να του πεις,πως είσαι εσύ
αφού δε σε γνωρίζει ούτε αυτός
ούτε κανείς!
-
Καλημέρα και καλή βδομάδα...
Έχεις γράψει κάτι πάρα πολύ δυνατό.
Μου άρεσε πάρα πολύ το όλο ύφος του
ποιήματος και ο τρόπος απόδωσης της
κεντρικής ιδέας...
Καλή σου μέρα.
-
πρωσοποποιής την απορία του κάθε ποιητή
για το τι είναι αυτή η φωτιά στα μέσα του
που λέγεται εγώ....
ειναι πολύ καλό περιμένω κι άλλα....μη ξεχαστής.....κ......
-
Με μια λεξη..... ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!!!!!! Τα σεβη μου !!!!!!!!!!!
-
Δήμητρα,(.....Κ.....), ΝΤΕΡΟΣ.
Ευχαριστώ γιά το χρόνο που διαθέσατε,μα και γιά τα καλά σας λόγια.
Φίλε Γιώργο που χάθηκες;
-
Μπράβο Γιάννη.
Την έκανες τη διαφορά!!!
Μ' αρέσει!!!
-
Βάγια Σ'ευχαριστώ πολύ.
Βρε Κορίτσι μου,πως τα καταφέρνεις και δεν έχω καταφέρει ακόμα
αυτό που συνήθως καταφέρνω..
Ποιά διαφορά έκανα;
-
Λάθος, λάθος!
Καταλήγω τελικά πως προσπαθώ να καταφέρω αυτό που μπορείς μια χαρά να καταφέρεις!
Το έχεις αποδείξει άλλωστε.
Υπάρχουν στιγμές που πράγματι, το έχεις αποδείξει μια χαρά!
Ωστόσο, περί ορέξεως, καταλαβαίνεις…έχω παραξενέψει κι όλας…μεγαλώνω μάλλον, δεν πείθομαι κι εύκολα…τι τα θες ::) !!!
:) :) :)
...α και να μην ξεχάσω!
Η διαφορά είναι το "θέμα" σου, όπως και ο τρόπος που τα "λες".
-
Είναι αυτό το περίγραμμα που χάνεται, το ξαναβρίσκεις για να ξαναχαθεί και πάλι απ' την αρχή...
Ποιός είσαι εσύ που τόλμησες τον ίσκιο ν' αψηφήσεις
και χύμηξες στου ήλιου τη φωτιά τη δυνατή
νερό και χώμα η μορφή σου και αλλάζει
απ' τη βροχή και των ανέμων τη βοή...
Ποιός είσαι εσύ;
Άνθρωπος
Πηγή έμπνευσης το θέμα σου και ο τρόπος που το ξεδιπλώνεις...
-
Βάγια εμείς θα μπορούσαμε να παίζουμε με τις λέξεις
ως το πρωϊ. Συμφωνείς;
Πηνελόπη. Είσαι ένα παιχνίδι ποιητικής ομορφιάς,σε παίζω (σε διαβάζω)
και ομορφένεις τη ζωή μου.