Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Δήμητρα στις 19/06/06, 09:00
-
Υπέρβαση...
Να σε κοιτάξω δυνατά μες τη ψυχή σου
να βρω δρομάκια μέσα σου να περπατώ
κι όποτε θέλεις έλα κάνε με δική σου
εγώ δικό μου σ'έχω κάνει από καιρό.
Ρ Βγαίνω απο μέσα μου τα ρούχα μου τινάζω
βάζω τελεία στο γιατί και στο εγώ
μ'ένα τετράστιχο σκορπώ τον εαυτό μου
ταξίδεψε με,φύλαξε με σ'αγαπώ...
Βάλε το χέρι σου κι άγγιξε την καρδιά μου
να σου μιλήσει περιμένει πάντα εδώ
είμαι βιβλίο διάβασε κάθε πλευρά μου
κι αν μένει χώρος γράψε μου μ'ένα στυλό.
Ρ Βγαίνω απο μέσα μου τα ρούχα μου τινάζω
βάζω τελεία στο γιατί και στο εγώ
μ'ένα τετράστιχο σκορπώ τον εαυτό μου
ταξίδεψε με,φύλαξε με σ'αγαπώ...
-
Η γενική του όμορφη "εικόνα" κι η ρυθμική του "ακουστική", δε μετριάζεται απο μικροατέλειες...
(Κάτι χτυπητό στο μέτρο : "Βάλε το χέρι σου άγγιξε την καρδιά μου"...Με ένα ΚΙ΄ μπροστά απ το "άγγιξε"...; Τι λες ;)
-
Σπήλιο καλημέρα.
Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο και για την παρατήρηση.
Να 'σαι καλά και να γράφεις πάντα τόσο όμορφα!
-
Εγώ σωστά διαισθάνθηκα πως εδώ πρόκειται γιά μιά προικισμένη
ταλαντούχα ποιήτρια.
Νάσαι καλά και καλή συνέχεια.
ΥΓ. Δε σε ξέχασα,θα τα ξαναπούμε Δήμητρα.
-
Πανέμορφη η υπέρβαση σου Δήμητρα !
Φιλιά !