Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Fusalida στις 19/06/06, 18:11
-
Της Νυχτός ή Ύμνος στη Νύχτα
Ω νύχτα συ, πλανεύτρα
με γιασεμιά μυρωμένη,
Συ που χαρίζεις ταξίδια στις καρδιές
τ'ονείρου ερωμένη
Συ που χαιδεύεις τις πληγές
και πλάθεις παραμύθια,
Συ με τ' ολόγιομα φεγγάρια-φωτιά για
τα τσιγάρα-ποιο το χρώμα σου αλήθεια...;
Πυγολαμπίδες τ'αστέρια σου
μεσ'του νου τα σκοτάδια,
Κι εγώ αιθεροβάτης με νωπά
της πτώσης τα σημάδια.
Σβήσε νύχτα, την μεθόριο
απ'της Ζωής το χάρτη, να χαρείς
Μα μη ψάξεις τα κατακάθια της αυγής
γιατί οσάν το ρόδο θε να μαραθείς.
Φτιάξε νύχτα, εκείνον το σκοπό
σιγαλή μελωδία παλιά
Να ξεχαστεί λιγάκι
του χθες η αγυρισιά.
Τι αντίτιμο γυρεύεις
σ'ονειροδρόμια να με πας
Κι απ'του χρόνου την αψίδα
να σε βλέπω να περνάς.
Πάρε νύχτα ό,τι θες,
πρ'την λιγοστή πνοή μου,
Την άδεια σκέψη μου
και τ'αδέσποτο κορμί μου.
Μον'άστη κιθάρα μου,
να σου φτιάχνω τραγουδάκια.
Άστα χέρια μου μονάχα,
να σου γράφω παράξενα στιχάκια.
Ω νύχτα εσύ πλανεύτρα
που τους πόθους μου λογχίζεις,
ποιου πόνου τη ροπή,
που λέγεται Ζωή ορίζεις...;
Πάντα ανάλγητα γλυστράς
μισεύουν τα ενύπνια την αυγή,
Σκληρά παιχνίδια παίζουν
με της απουσίας τη σιωπή.
Πάρε με απόψε νύχτα στα παλάτια
του αιθέρα, μη τάχα βρω τη λησμονιά,
Γιατί αγάπη δε βρίσκω πια στη γη
κι είναι η πίκρα μου βαριά.
Κάτι πιο ανάλαφρο, που γράφτηκε πριν δυο χρόνια μια καλοκαιρινή νύχτα...
Για όλους τους νυχτόβιους...
-
Φυσαλιδα μοοοουυυυ.....νταξει....τι να πεις....για ακομα μια φορά με πλησιάζεις αφανταστα....με φέρνεις στο στοιχείο μου....νύχτα....ωραία πράγματα...ωραίες σκέψεις....ένα μεγάλο μπράβο...
-
Καλησπέρα.
Πάρα πολύ όμορφος ο ύμνος σου στη νύχτα Fusalida...
Τόσο αερικός και μυστικιστικός όσο της ταιριάζει!
Να 'σαι καλά.
-
Της νύχτας ταμένος και πιστός, υμνοδώ μαζί σου !!!
-
πριν δυο χρόνια η Γιώτα έγραψε αυτόν τον ύμνο στη νύχτα... ρουφώ το μεδούλι των λέξεων που χρησιμοποιείς
και εισπνέω τη νύχτα που υμνείς...
και ξημερώνομαι...
-
Ω ναι ποιητριά μου εσύ.που έμπνευση για μένα
της νύχτας ποιητή
απλώνεις στα γραπτά σου τον ήλιο με μια πένα
και απ'τα δυο σου χέρια γεννιέται κάποια αυγή.......κ......
-
Γιώτα, πάρα πολύ όμορφο.
Και ποιός τη νύχτα δεν αγάπησε κι'απ'το ποτήρι της γλυκό κρασί
δεν ήπιε!
Νύχτα μου μην αργοπορείς
χάρη σου το ζητάω
να πιώ στον ίσκιο σου όνειρα
κι'απόψε που διψάω.
Την αύρα από τη σκέψη της
να νοιώσω να αγγίξω
τα μυστικά περάσματα
σαν πρώτα να ανοίξω.
Και αν ακόμα μ'αγαπά
νύχτα μη ξημερώσεις
μού 'μεινε μόνο τ'όνειρο
ήλιε μου μη το διώξεις.
-
Να δηλώσω και εγω άλλη μια φορά στα φανερά την λατρεία μου στην μητέρα του σκότους...και την εμμονή μου στων αιθέρων τα ταξίδια που τόσο όμορφα περιγράφεις...μου θύμισε εναν στίχου που συχνά φερνω στον νού μου...ίσως σαρέσει...
οι του είδους με συγχωρειτε για την συνδεσή μου αυτή....
A soul in tension thats learning to fly
Condition grounded but determined to try
Cant keep my eyes from the circling skies
Tongue-tied and twisted just an earth-bound misfit, i
...
-
Σίμο, κύριε Γιάννη, (.....κ.....), Δήμο, Σπήλιο, Δήμητρα και master ευχαριστώ πολύ τόσο για το χρόνο που αφιερώσατε σε τούτα τα αδέξια στιχάκια όσο και για τα δυναμωτικά σας λόγια...
Είναι τιμή μου....
Ευχαριστώ...
Γιώτα.
-
καλησπέρα..
είχα άλλη άποψη για την νύχτα αλλα με έκανες να την σκεφτώ πολύ διαφορετικά...ευχαριστώ :)
πολύ όμορφοι οι στίχοι σου...