Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: akarayan στις 20/06/06, 09:52
-
Θέλει αέρα τ’όνειρο
να ‘ρθει να ξεφύγει
θέλει το φθινόπωρο
την απανεμιά.
Φιλιά που δεν ντυθήκανε
στου Έρωτα το ασήμι,
μένουν μονάχα και γυμνά
με τ’άλλα τα φιλιά.
Μη ζυγώνεις μάτια μου
μη μ’αναβοσβηνεις۰
όμορφες αστροφεγγιές
που γίνονται σκιά.
Χωρίς να τρέμει η ψυχή,
αγάπη μη μου δίνεις
δεν είμαι εγώ για μέτρια
φεγγάρια και φιλιά.
Θέλει ανάσα ο Έρωτας
να φανεί στα μάτια,
το ηλιοβασίλεμα
να στάζει ηδονή۰
κι εσύ μέσα στο χάραμα
τους όρκους σου σταμάτα
θέλει ανάσα ο Έρωτας
για ν’ απογειωθεί.
-
Πάρα πολύ όμορφο!
Ύμνος στον Έρωτα...
Υ.Γ Ίσως να κάνω λάθος αλλά μήπως χρειάζεται
διόρθωση ο τίτλος?
-
Διαβαζοντας το νόμιζα πως κάποιος μας κανει πλάκα, μετά είδα πως είσαι πράγματι ο στιχουργός αυτού του τραγουδιού....
Μπράβο σου και ειδικά για το ρεφρεν που το έχω λατρέψει απο την πρώτη στιγμή που το άκουσα.....
-
Αγαπητές Δήμητρα και Twix, σας ευχαριστώ πολύ!
Δήμητρα, ποιος τίτλος νομίζεις πως θα ταίριαζε καλύτερα;
(αν και είναι αργά, γιατί ο στίχος έχει γίνει τραγούδι δισκογραφημένο)
Ανδρέας Κ.
-
Αγαπητέ Ανδρέα,
μάλλον δεν το έθεσα σωστά.
Ο τίτλος είναι ατελείς,
του λείπει ένα Μ...Η ΖΥΓΩΝΕΙΣ...
Πολύ όμορφος τίτλος εξάλλου
γιατί να χρειάζεται αλλαγή! :)
-
Ο.Κ. Διορθώθηκε! Τα κάνω κάτι τέτοια…
Ευχαριστώ!!!