Απ το τζαμι μπαινει αερακι...
Απ το χαλασμενο ακουστικο ακουω μουσικη...
Τα ματια κλεινω στο θλιμμενο τραγουδακι..
Που λεει για αγαπη που μενει παντα εκει...
Μια αφορμη για μενα δεν υπαρχει..
Να αντικρυσω με χαμογελο την αυγη..
Το χειμωνα προσμενω να ξαναρθει...
Ξωπισω πηρε η μαυριλα την ψυχη...
Σε βηματα χανομαι αργα..
Στη σκια κρυβομαι ξανα..
Η σκεψη πετα σε μερη ξενα..
Εκει που η θλιψη δεν περνα...
Και να ενα προσωπο γνωστο...
Οικεια μου μοιαζει η μορφη του..
Δεν υπαρχω για κανεναν εδω..
Μια σκια θα σκεπαζει τη ζωη μου....