Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 30/06/06, 10:46

Τίτλος: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 30/06/06, 10:46
Τα πόδια σου κρατάν στη γη σίδερα και αλήθειες
πόσοι στα ίχνη σου τρελοί περάσανε χειμώνες
κάποτε ήσουν ποιητής ήσουνα φως κι αγάπη
μα τα μαλλιά σου μπέρδεψαν σ'αγριεμένο φράχτη

Πόσο να ψάξω πια στη γη στα σύμπαντα του χρόνου
μεγάλωσα στα γόνατα της πέννας σου σαν ποίημα
στη νύχτα που γονάτισες κοίτα με γονατίζω
και την ελπίδα πού έχασες κρατάω και ελπίζω

Κατάρες σου απόδωσαν μα τ'άστρα εσύ αξίζεις
καυτά σχοινιά εφόρεσες πικρά στο άδειο σώμα
κι’αν της αβύσσου αγάπησε το πνεύμα σου σκοτάδι
ήταν σκοτάδι φονικό…ήταν ο γιος του Άδη.

Ονειρικέ μου ποιητή πατέρα εσύ της νύχτας
έλειωσες μές'τους καιρούς σε φλογερή αρμύρα
κι'όπως το πνεύμα σου αγρυπνά στο σάπιο ετούτο πτώμα
Θ'αναστηθείς καθώς θα πιεις απ'το σκοτάδι χρώμα.


(....Κ…)
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 30/06/06, 10:51
Στον στερνό ευλογημένο ΠΟΙΗΤΗ που αγάπησα όσο κανέναν άλλο.
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 30/06/06, 12:48
Πάρα πολύ ωραίος!
Κι εσύ, και ο Καρυωτάκης...
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: GIORGOS KANLIS στις 30/06/06, 12:55
Πολύ ωραίο,ειδικά η δεύτερη στροφή ! Μπράβο σου !
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Κατερινα_ στις 30/06/06, 13:17
Είναι συνεκτικός και συμπυκνωμένος ο λόγος σου με τη δυναμική ενός δυνατού συγγραφέα.
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 30/06/06, 13:25
Απ'τα φωτεινά κομμάτια της σκοτεινής αυτής ψυχής ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ευχαριστώ ρε παιδιά που δίνεται αξία στα γραπτά μου.
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Twix στις 30/06/06, 15:30
Πολύ ωραία η αφιέρωση σου στον μεγάλο αυτόν ποιητή!!!!

Μπράβο!!!!
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Fusalida στις 30/06/06, 16:13
  Είναι πραγματικά πολή όμορφη η ωδή σου στο άδοξο-δοξασμένο ποιητή....Στο ποιητή που ύμνησε το πόνο, την ασχήμια, την αλλοτρίωση και την αποξένωση, την "δουλεία" της δουλειάς, την μονοτονία, και γνώρισε την απόλυτη απαξιώση και περιφρόνηση από τους σύγχρονούς του...
  Άλλα τι μ'αυτό;; Πέρασε για πάντα στη Αθανασία με τα...."πενιχρά του στιχάκια" κι αυτό είναι φανερό από τούτο το πανέμορφο και ουσιώδες ύμνο που του αφιερώνεις.....
  Να'σαι καλά Κωνσταντίνε.....
                                        Ευχαριστώ....
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Δήμητρα στις 30/06/06, 17:16
Αφάνταστα συγκινητικό Κωνσταντίνε...
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: FAIRY-The return! στις 30/06/06, 18:54
πάρα πολύ όμορφο...
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Spilios στις 30/06/06, 20:08
Βουλιάζοντας στη μνήμη του, απέτισες φόρο τιμής με το σεβασμό που του αξίζει. Μπράβο σου Κωνσταντίνε !
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 30/06/06, 20:22
ενας εξαιρετικος υμνος για εναν Μεγαλο Ποιητη

συγχαρητηρια!

συμφωνω..."το πνευμα σου αγρυπνα"... παντα μαζι μας
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Ανδρεας Ν στις 01/07/06, 10:17
Ωραίο ποίημα για έναν μεγάλο ποιητή μας.
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: pimami στις 01/07/06, 12:35
έχοντας περάσει προ πενταετίας την "φάση-Καρυωτάκη" διαβάζω τους στίχους  σας κύριε "κ" , διόλου αποστασιοποιημένα και αδιάφορα. μου ξαναφέρατε στο νου όσα είχα αποκομίσει απ' την τότε μελέτη του Καρυωτακικού λόγου.
Όσο για τον δικό σας λόγο, νομίζω ότι η πινελιά σας στον καμβά αυτής της σελίδας είναι ξεχωριστή και ελπιδοφόρα για το μέλλον.
 :)
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: akarayan στις 05/07/06, 18:28
Κωνσταντίνε μου… (.....k.....)
Να αγαπάς την πένα σου
όσο και την ζωή σου
γιατί απ’ την πένα σου η ζωή,
ζωή θε να γεννήσει·
κι απ’ τη ζωή η πένα σου
θα βρει να αιμορραγήσει·
να γράψει κόκκινες στιγμές,
κόκκινες οπτασίες,
που θα γινούν του σύμπαντου
αέναες εικόνες!
Του Έρωτα τα κόκκινα
φτερά να τα κρατήσεις
σφιχτά! Δεμένος πέταξε,
μην και παραπατήσεις…
γιατί μπορεί, πουλάκι μου,
την πένα σου ν’ αφήσεις…
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Bάγια στις 05/07/06, 22:39
...ο τελευταίος στίχος δε, εξαιρετικός!!!
Μπράβο σας.
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: Ektor_S στις 06/07/06, 05:37
Θαυμαστή η μορφή που απεικονίζεις, κατά πως της πρέπει και και έτσι όπως την αγαπήσαμε.
Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ...(...Κ...)
Αποστολή από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 18/07/06, 13:42
παιδιά ειλικρινά δεν ξέρω τι να πώ
ταπεινά ευχαριστώ!