Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Βραζίλης στις 03/07/06, 13:47

Τίτλος: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: Βραζίλης στις 03/07/06, 13:47
Εσύ γυναίκα νέα, απαλή στην αφή
κορμί γεμάτο καμπύλες πνευματικότητας
πνεύμα γεμάτο από αίσθηση οντότητας
ψυχή χορτάτη από ποιητική τροφή

Περιπλανόμενος εγώ βοσκός των σκέψεων
είμαι και γυρεύω την απλοϊκή απάντηση
στου σύμπαντος την αιώνια ερώτηση
μέσα από χειμάρρους βαρέων λέξεων

Και περιέργως ο φόβος γίνεται εκλιπών
καθώς συγκρούονται οι δύο μας οι μοίρες
οι πεθυμιές μας παύουν να είναι στείρες
άκου με που σου φωνάζω "εμπρός λοιπόν"

Να καιγόμαστε σαν να'μαστε χαρτί
να χαιρόμαστε με την ατελή μας φύση
τριγυρνώντας από ανατολή σε δύση
ψάχνοντας για του πόθου τη γιορτή


29-6-2006
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: Fusalida στις 03/07/06, 14:14

...Εδώ είμαστε!!!
...Καιρός να καταθέσω κι εγώ, μικρή κι ασήμαντη, τον μεγάλο όμως μου Θαυμασμό και ενθουσιασμό!! Είναι πολύ όμορφο!! Με μια τρυφερότητα που αναβλύζει μέσα από περίεργους-αλληγορικούς και θελκτικούς συνδιασμούς λέξεων και νοημάτων!! Και βέβαια με μέτρο και ρυθμό...τρέχουν στα χείλη μου τα λόγια και οι ήχοι....οι μουσικές!!!
 
   Υπέροχο και ασιόδοξο....(όχι ότι περίμενα κάτι άλλο από'σένα...)
   Τι να πω...;;;;
   Να ανεβάζεις πιο συχνά....
                                       Ευχαριστώ....
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: Πέτροc στις 03/07/06, 14:25
 ::) ... εχμμμ ... οκ .... μμμ ... δεν είναι κακό  ::) ... αλλά δεν είναι και καλό ...  ::)

πχ ... " ... κορμί γεμάτο καμπύλες πνευματικότητας ... "
Τι πνευματικότητα (?) έχουν οι ΚΑΜΠΥΛΕΣ  ;D Βραζίλη μου ? ... έε... Καμμία !!!  ;D :P

Μπορώ σαφέστατα να το δεχτώ σαν "κραυγή" θαυμασμού ή σαν "απαύγασμα" πόθου ... αλλά σαν γραπτό σηκώνει ποοολλή βελτίωση ... (άρχισε από τα μέτρα και τη μουσικότητα ... )

Μην απογοητευόμαστε όμως ... έτσι μας αρέσει κι έτσι κάνουμε ... οπότε ΜΠΡΑΒΟ Βραζίλη !!!  ;)

/nEwBiE  8)

ΥΓ ... Καλά εγώ είμαι φύσει και θέση Γκρινιάρης (Ο Αριστερός Γέρος του Muppet Show- ο Ωραίος  ;D :P) ... αλλά... Εσύ καλή μου Fusalida ... δεν έχεις βρεί κάτι να ΜΗΝ σου αρέσει ? όλο και μόνο εγκωμιαστικά σχόλια βλέπω ...  ::)
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: Fusalida στις 03/07/06, 17:21
ΥΓ ... Καλά εγώ είμαι φύσει και θέση Γκρινιάρης (Ο Αριστερός Γέρος του Muppet Show- ο Ωραίος ;D :P) ... αλλά... Εσύ καλή μου Fusalida ... δεν έχεις βρεί κάτι να ΜΗΝ σου αρέσει ? όλο και μόνο εγκωμιαστικά σχόλια βλέπω ... ::)

...Χμμμμ....Καλησπέρα!!
  Ακόμα και αν βρω κάτι που δεν μου αρέσει, ευγενικέ και "γκρινιάρη"-όπως λες- nEwBie, προτιμώ να μην το αναφέρω γιατί απλώς δεν είμαι η κατάλληλη...Ούτε στο θέμα της "ποίησης" ούτε στο θέμα του έμμετρου στίχου-τραγουδιού. Και επείδη υστερώ πολύ ειδικά στο δεύτερο επιλέγω αν "σχολιάζω" κάτι να απευθύνομαι τις περισσότερες φορές στο περιεχόμενο. Αν κάτι με απωθεί εντελώς, κακώς ίσως άλλα το πιο πιθανό είναι να μην μπω καν στο κόπο να γράψω κάτι...
Πάντως αν ψάξεις θα δεις ότι τα λόγια μου δεν είναι μόνο επαινετικά...

  Αλλά δεν είναι ο κατάλληλος χώρος αυτός για να κάνουμε αυτή τη συζήτηση!
  Συγγνώμη Βασίλη αν ξέφυγα λιγάκι....θα με συχγωρέσεις εεεε;;; :-* :-*

Υ.Γ. Η φράση " κορμί γεμάτο καμπύλες πνευματικότητας" είναι μεταφορική-αλληγορική...Σου δίνει την ευκαιρία να αφίσεις το νου σου για λίγο να ταξιδέψει στο κόσμο της υπόθεσης, της φαντασίας.... Όπως και άλλα σημεία βέβαια....
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: Βραζίλης στις 04/07/06, 08:41
Fusalida,
Χαίρομαι που κατάφερες να καταλάβεις λίγο ή πολύ αυτό που είχα στο μυαλό μου. Ξέρεις, είναι δύσκολο να μαζέψεις ένα κοπάδι σκέψεων σε ένα μικρό ποιητικό μαντρί, και ακολούθως είναι δύσκολο για τον αναγνώστη να αποκωδικοποιήσει το ποίημα. Μπράβο που έβγαλες τις σκέψεις απ'το μαντρί :)

nEwBiE,
Αν αμβλύνεις την οξεία κριτική που έκανες σε ρεαλιστικό επίπεδο με την τετράγωνη λογική σου, και δείς το θέμα πιο σφαιρικά, ίσως κατανοήσεις οτι μεταφορικά και η πνευματικότητα μπορεί να έχει καμπύλες (και το αντίστροφο) ;)
(δεν με πείραξε η κριτική σου, απλά προσπαθώ να σου δείξω την άποψή μου σχηματικά)
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: Symeon στις 04/07/06, 09:55
αγαπητε βασίλη...καλή προσπάθεια, σε μερικα σημεια θα συμφωνήσω με τον πετρο. θέλει δουλίτσα για να σταθεί πιο σωστα. Προσωπικα με κούρασαν οι δύσκολες λέξεις ( ναι...συμβαινει και με αλλους οχι μονο με τον spilio...) σε συνδιασμο με τις πιο "αγενεις". ακόμα σε μερικά σημεια σου φεύγει ο ρυθμός. πχ Να καιγόμαστε σαν να'μαστε χαρτί,να χαιρόμαστε με την ατελή μας φύση, (η τελευταια στροφη για μενα ειναι η πιο σαφης και ομορφη) αν ελειπε το "με" θα κυλούσε πιο ομορφα.
Καλή προσπάθεια, και καλύτερη συνέχεια ευχομαι.
 ;)
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: GIORGOS KANLIS στις 04/07/06, 13:15
Ασυνήθιστος τίτλος,ωραίο τραγούδι ! Μπράβο Βραζίλη !
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: pinelopi στις 04/07/06, 17:49
Λοιπόν...ιδού και τα μαγευτικά της ποίησης...εμένα πάλι η τελευταία στροφή μου χαλάει όλο το σύνολο... :-\ (δέκα γνώμες και οι δέκα διαφορετικές ::) )
Μου αρέσει το θέμα σου και η προσέγγισή σου ιδιαίτερα στις δυο πρώτες στροφές, αυτού του είδους οι αλληγορίες εμένα με γοητεύουν και οι δικές σου είναι αρκετά πετυχημένες.
Η τέταρτη στροφή είναι πιο απλοϊκή σε σχέση με τις υπόλοιπες , είναι πιο ''πιασάρικη'' με αποκορύφωμα τη ...γιορτή του πόθου... και όχι ότι έχω κάτι με τα πιασάρικα, κάθε άλλο,  αλλά δε δένει με το υπόλοιπο ...νομίζω  :)
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: akarayan στις 07/07/06, 13:02
<<…είναι δύσκολο να μαζέψεις ένα κοπάδι σκέψεων σε ένα μικρό ποιητικό μαντρί…>>
Αυτό ακριβώς είναι η διαφορά μεταξύ του συγγραφέα με τον ποιητή / στιχουργό.
Ο πρώτος έχει την ευχέρεια, μέσα από το ταλέντο του, το…μαντρί του να είναι κάμπος ολόκληρος, λιβάδια, εκτάσεις πεντακοσίων; Χιλίων σε σελίδων;
Ο δεύτερος, στο μικρό ποιητικό μαντρί του, δημιουργεί το Έργο του, αφήνοντάς μας, με την φαντασία μας, να φτιάξουμε το δικό μας…μυθιστόρημα, μέσα από την γραφή του!
Μπράβο σου Βασίλη!
Νάξερες που με …ταξίδεψες!!!
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: kuiper στις 21/03/09, 15:21
Fusalida,
Χαίρομαι που κατάφερες να καταλάβεις λίγο ή πολύ αυτό που είχα στο μυαλό μου. Ξέρεις, είναι δύσκολο να μαζέψεις ένα κοπάδι σκέψεων σε ένα μικρό ποιητικό μαντρί, και ακολούθως είναι δύσκολο για τον αναγνώστη να αποκωδικοποιήσει το ποίημα. Μπράβο που έβγαλες τις σκέψεις απ'το μαντρί :)

Εγώ το διάβασα τώρα και μπορώ να πω πως το βρίσκω εξαιρετικό.
Το επαναφέρω όμως γιατί θεωρώ την απάντηση σου στη Γιώτα εκπληκτική.
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: armagedon στις 21/03/09, 20:01


nEwBiE,
Αν αμβλύνεις την οξεία κριτική που έκανες σε ρεαλιστικό επίπεδο με την τετράγωνη λογική σου, και δείς το θέμα πιο σφαιρικά, ίσως κατανοήσεις οτι μεταφορικά και η πνευματικότητα μπορεί να έχει καμπύλες (και το αντίστροφο) ;)
[/quote]Εγω παλι,εκτος απο το ποιημα θα θεωρησω εξ ισου ποιητικη και την παραπανω απαντηση..
Τίτλος: Απ: Η ατελής μας φύση
Αποστολή από: συννεφάκι στις 22/03/09, 13:39


nEwBiE,
Αν αμβλύνεις την οξεία κριτική που έκανες σε ρεαλιστικό επίπεδο με την τετράγωνη λογική σου, και δείς το θέμα πιο σφαιρικά, ίσως κατανοήσεις οτι μεταφορικά και η πνευματικότητα μπορεί να έχει καμπύλες (και το αντίστροφο) ;)
Εγω παλι,εκτος απο το ποιημα θα θεωρησω εξ ισου ποιητικη και την παραπανω απαντηση..
[/quote]

+1  ;D

Εντάξει, ένα ποιήμα του Βασίλη, που αντικατοπτρίζει αυτό ακριβώς: τον Βασίλη!
Σε συγχαίρω λοιπόν για την αυθεντικότητα.. :)