Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: profsokin στις 07/07/06, 11:23
-
Άλλο ένα μελωποιημένο από μένα.. Αμφιταλλαντεύομαι μόνο για τον τίτλο..
Πτωση
Μ'ένα απύθμενο στα μάτια μου κενό
βγαίνω στο δρόμο με συμφοριασμένες πλάτες.
Λυπούνται να με κουτσουλήσουν τα πουλιά
και δεν τρομάζω πια τις μαύρες γάτες.
Κάποιος μου έσφιξε στο χέρι ένα ευρώ
και κάποιος μ'έπιασε το δρόμο να περάσω,
μα όταν προσπάθησα για λίγο να σε βρω
όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν να σε χάσω.
Η αγάπη σου με τάισε καπνό
μου πότισε τα μάγουλα μ'αρμύρα.
Μου έδωσε βενζίνη να πλυθώ
και μ'ένα σπίρτο μου'καψε τη μοίρα.
Για ένα κομμάτι κάρβουνο πούλησα τα όνειρά μου
κι έτσι τώρα τις νυχτες μ'εκδικείται η σκιά μου.
-
πολύ ωραίο,ειδικά το τέλος ! Μπράβο σου !