Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pimami στις 11/07/06, 15:34
-
Γ ε ν ν η τ ο ύ ρ ι α
Μυρμηγκιάζει το κορμί μου, σαν του δίνω νικοτίνη
και μια σκοτεινή τρεμούλα μία νότα μου τη δίνει
απογέματα που ο ήλιος πιο νωρίς πάει να δύσει
λέξεις άναρχα αναβλύζουν στης κουζίνας μου τη βρύση…
Μέσα στο νεκρό ποτάμι το χειμώνα ανασταίνω
και τα χέρια μου ποτίζει το νερό το παγωμένο
σ’ άγνωστο θεό υπακούνε και βαδίζουν μεθυσμένα
στην κιθάρα… ως να πέσουν από τις χορδές πνιγμένα!
Σύρματα ηλεκτροφόρα που δε στέκουν σε κολώνες
τη ματιά μου ξεκουρδίζουν και μπερδεύω τις εικόνες...
βλέμματα που άλλους κόσμους, γελασμένα θ’ αντικρίσουν
και στο σύρμα χελιδόνια δε φοβούνται να καθίσουν..
Γεννητούρια δε γιορτάζεις όταν το παιδί δεν κλαίει
τα τραγούδια ξεψυχάνε όταν ο γονιός τα λέει
‘κείνα που ακούνε οι άλλοι είναι η ανάμνησή τους,
τα ‘κλεψαν τα χελιδόνια και τα πήρανε μαζί τους…
...όταν η μουσική γράφει στίχους...
-
Τι είναι αυτό;;; Τι ανούσια γραφήματα, τι απάισια χρήση της γλώσσας!! Κι ακόμα...δίχως ρυθμό, δίχως αρμονία, δίχως ροή!!! Και καλά αυτά....αν είχαν και κάποιο νόημα τουλάχιστόν...
Τσσ...Τσσ...Τσσ...Τσσ...Με απογοητεύεις!!! :-\ :-\ :P
Tι να γράψω πάλι ρε Δημοσθένη;;;
Μπορώ....μπορώ....να γίνω θαυμάστρια σου;;; ...Χμμμμμ....σκέφτομαι να ιδρύσω και Φαν Κλαμπ...εεεε;;; ;D ;)
Ευχαριστώ....
-
ζητώ συγνώμη αγαπητή μου Γιώτα, για το στιχουργικό μου ατόπημα!!! :P
Εγώ σε ευχαριστώ, Γιώτα, για τα σχόλιά σου και την ανάγνωσή σου...
-
Τα λόγια είναι περιττά και το μπράβο απαραίτητο!!!
Λοιπόν...
Μπράβο Δημο!!! (Να σου ζήσει...)
-
Στέργιο, ευχαριστώ πολύ!!! (σε περιμένω στα βαφτίσια...)
-
Πάρα πολύ καλό!
-
εξ' ίσου λακωνικά... πολύ ευχαριστώ...!