Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: DEROS στις 16/07/06, 12:38
-
Μύρισε θάνατο ο αέρας σε σκορπάει,
σ’ έναν παράδεισο που έσβησε νωρίς,
σε βλέπω κουρασμένο να κουρνιάζεις,
και να ψελλίζεις μη δακρύζεις να χαρείς.
Δεν θα αντέξω ψιθυρίζω είμαι σπασμένη,
άκου’ στο σώμα μου χτυπούνε δύο καρδιές,
μα εσύ μαλώνεις με τη νύχτα που δε φεύγει,
να ‘ρθει ο ήλιος να μου κάψει τις πληγές.
Μύρισε θάνατος κι αέρας που σκορπάει,
έναν παράδεισο που χάσαμε νωρίς,
και εσύ μαλώνεις με τη νύχτα που δε φεύγει,
σκιά να γίνεις δίπλα μου πάντα να ζεις.
Στην κάθε λέξη η σιωπή σου μ’ αγκαλιάζει,
μέσα απ’ τα όνειρα κραυγή που σου ζητεί,
να μείνεις δίπλα μου μαζί και να παλέψεις,
μην παραιτείσαι σου φωνάζει κι η ζωή.
Μύρισε θάνατο ο αέρας σε σκορπάει,
σ’ έναν παράδεισο που έσβησε νωρίς,
κλεμμένο χάδι του ήλιου μου χαρίζεις,
σκιά μου λες θα γίνεις διπλά μου θα ζεις.
Υ.Γ Μύρισε θάνατος και αέρας που σκορπάει..σ'έναν παράδεισο που έσβησε νωρίς..
--------------------------------------------------------------------------
Σε έναν ξεχωριστό άνθρωπο που έφυγε νωρίς από τη ζωή μου αλλά πριν φύγει, φρόντισε να γίνει ουρανός για τα επόμενά μου χρόνια..
Ό,τι έγραψα ότι ένιωσα είναι μέσα από αυτό το ποίημα της Μενιας.
Ελπίζω απλά να μην το χάλασα.
-
Κι εσύ μαλλώνεις με τη νύχτα που δεν θέλει να φύγει.........Μου άρεσε πάρα πολύ Γιώργο ! Ευαίσθητο πολύ !
Την εκτίμηση μου Γιώργο.
-
Πραγματικά ωραίο ποιηματάκι με σημεία που υποδουλώνουν έντονα ότι ο συγγραφέας ένοιωσε την απώλεια
-
Γεμάτο ευαισθησία και μνήμη ουρανός. Πάρα πολύ ωραίο Κύριε
-
''Όμορφε άνθρωπε για στάσου μια στιγμή
τόση αγάπη που την βρήκες και τη δίνεις
όλου του κόσμου την κακία καταπίνεις
μα δεν χωράνε στην ψυχή σου στεναγμοί...''
Τα σέβη μου και την αγάπη μου.
-
Μύρισε διάφανα κρίνα...
-
Καλησπέρα Γιώργο,θα σου πω αυτό που είπα και στον Ηλίανθο.Ο καλός ο στίχος μυρίζει από μακριά,ό δικός σου εκτός απ' τα άλλα μυρίζει και...θάνατο.
-
Την καλησπέρα μου...
''Κι αν ο παράδεισος μας έσβυσε νωρίς
θυμάμαι ακόμα το κλειδί που μου ΄χες δώσει
ήταν το φύσημα της πρώτης σου πνοής
αγάπη τέτοια, που κανείς δεν έχει νοιώσει''
Τα σέβη μου...
-
Μπράβο φίλε μου υπέροχα μελαγχολικό το ποίημα σου πραγματικά υπέροχο.
-
μου άρεσε πάρα πολύ. υπέροχο. μπράβο!
-
Καλημέρα Γιώργο μου, αυτή η ιδιότητά σου να νιώθεις και να αισθάνεσαι τον πόνο των άλλων σαν κομμάτι απο την δική σου ζωή, είναι κατι το μοναδικό.....
Να γράφεις πάντα καλέ μου........ φιλιά :-* :-* :-* :-*
-
Γλυκέ μου, όχι μονάχα δεν το χάλασες, αλλα με συγκίνησε πολύ αυτή η κίνησή σου. Είναι πανέμορφο, του έδωσες μέτρο, έκταση και διαφορετική αίσθηση. Τιμή μου.. να'σαι καλά.. ;)
-
πάντα με το μέτρο..και την ευαίσθητη προσέγγιση, ακόμα και για το θάνατο...εύγε φίλε μου