Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pimami στις 09/09/06, 23:09
-
Για ένα όνειρο, για χάρη μιας ιδέας
βάζω εκούσια το κεφάλι στον τορβά…
μπλέκω πάλι το «δεξιά» με το «ζερβά»
τείχος κρύβει την εμβέλεια της κεραίας…
κι έτσι σήματα που εκπέμφθηκαν για μένα
ανεπίδοτα στο σύμπαν ταξιδεύουν
μια γωνιά στο γαλαξία σημαδεύουν
όταν πάω εκεί θα τα βρω μαζεμένα…
αφελής κι ονειροπόλος καθώς μοιάζω
να μοιράζομαι ζητώ ανάξιους στίχους
μα στο άκουσμα του ψίθυρου του πλήθους
της δειλίας μου τη γύμνια ξεμπροστιάζω!
Ναι! Δειλός είμαι και τούτο δε θ’ αλλάξει
μη γελιέστε, απ τον τορβά δεν κινδυνεύω
μία θέση στα σκουπίδια ζητιανεύω
κι έχω βρει ποιος θαρραλέος θα με πετάξει…!
Δευτεριάτικο πρωί περνάει του δήμου
το αδέκαστο το απορριμματοφόρο
ο εαυτός μου όταν μου κάνει αυτό το δώρο
θα ‘μαι ελεύθερος μες τη χωματερή μου!
Για ποιο όνειρο, για ποιας ιδέας χάρη
να παλέψω εγώ, το άθλιο σκουπίδι?
είναι αντάμα μου νεκρό το άγριο φίδι
και γεννιέμαι απ’ την αρχή στο νιο φεγγάρι…
-
αφελής κι ονειροπόλος καθώς μοιάζω
να μοιράζομαι ζητώ ανάξιους στίχους
μα στο άκουσμα του ψίθυρου του πλήθους
της δειλίας μου τη γύμνια ξεμπροστιάζω!
:) :) :) :)
κι έχω βρει ποιος θαρραλέος θα με πετάξει…!
...μου επιτρέπεις να μην το πιστεύω??
-
κι έχω βρει ποιος θαρραλέος θα με πετάξει…!
...μου επιτρέπεις να μην το πιστεύω...?
Στο επιτρέπω απόλυτα ψυχή μου .
Από εμένα έχεις όλο το ελεύθερο .
Μάκια .
-
Κόντρα στην κόντρα Δημοσθένη, μαχαίρι στο μαχαίρι κι αυτό στο κόκκαλο!
Ξέρεις να απομυθοποιείς...
-
Βάγια και Λιοντάρι κάποιο λόγο θα έχετε να μην το πιστεύετε... αλήθεια τώρα όμως... πόσο θάρρος χρειάζεται για να ξεμπροστιάσει κανείς τη δειλία του?
η πρωτοβουλία μόνο από έναν μπορεί να παρθεί.. κι εκεί ξεκινά η αναγέννηση.
Πηνελόπη, μόνο κόντρα απογειώνεται κανείς...
καλό Φθινόπωρο φίλοι!!! :)
-
Πάντα μεστός κι άκρως ποιητικός ο λόγος σου, με συνεπαίρνει !
-
Να σαι καλά Σπήλιο για τα καλά σου λόγια. ήρθε η ώρα όμως αυτός ο ποιητικός και μεστός λόγος να γίνει και πράξη!
Ή μήπως η αδυναμία μας να τον κάνουμε πράξη, τον καθιστά ποιητικό....
όρεξη για φιλοσοφία είχα σήμερα.... ::)
ευχαριστώ!!!
-
... πόσο θάρρος χρειάζεται για να ξεμπροστιάσει κανείς τη δειλία του ?..."
Πολύ - πολύ θάρρος .
Ένα θάρρος πέραν τού θανάτου .
Εάν αυτό κάνεις σού αξίζουν πολλά εύσημα .
Δεν είχα στον νου μου το ομολογουμένως όμοιρφο ποιήμα σου
όταν έγραφα .
Κάτι άλλο είχα , συγχώρεσέ με .
-
Διαβαζοντας το ποιημα σου,ενιωσα να γινομαι πιονι απο τις πολλες εικονες!Συγχαρητηρια.Μεχρι και τη μυρωδια μπορεσα κι εφερα πολυ απλα στη φαντασια μου...Συγχαρητηρια.
-
Ιπτάμενε μπορώ να είμαι άραγε υπερήφανος που σου έφερα μια τέτοια μυρωδιά? :-\
Λιοντάρι να σαι καλά! :)
-
τείχος κρύβει την εμβέλεια της κεραίας…
κι έτσι σήματα που εκπέμφθηκαν για μένα
ανεπίδοτα στο σύμπαν ταξιδεύουν
μια γωνιά στο γαλαξία σημαδεύουν
όταν πάω εκεί θα τα βρω μαζεμένα…
Αψογος μακρινε πατριωτη....Το γραψιμο σου με παει μονο του...ξεκουραστο και γεματο εικονες....
-
όχι και τόσο μακρινέ, πατριώτη, χαίρομαι που, έστω, η δικιά μου κούραση σε πάει κάπου ξεκούραστα... :)
-
Για να είμαι ειλικρινής με μπέρδεψε ο τίτλος και το περιεχόμενο.
Νομίζω πως δεν ξεκινά έτσι μια Αναγέννηση.(αν έχω καταλάβει καλά το τι θέλεις να πεις)
Συγγνώμη,μπορεί να κάνω και λάθος αλλά αυτό μου έβγαλε.
-
αυτό που σου έβγαλε, αυτό και το "σωστό" είναι... πριν από κάθε αναγέννηση γίνεται κανείς ένα με τα σκουπίδια... αν θέλουμε να μιλάμε για αναγέννηση! έχει κι αυτή το τίμημά της...
σε ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και συγνώμη για το μπέρδεμα... :-[
είναι και αυτό (το ας πούμε ποίημα) κομμάτι της "αναγέννησης"... δεν είναι απλή καταγραφή!
-
εδω δε χωρανε λογια και κριτικες.
η υπογραφη σου εγγυηση για το αποτελεσμα
και δεν επεσα εξω ουτε τωρα
οπως παντα... υπεροχο
"Για ποιο όνειρο, για ποιας ιδέας χάρη
να παλέψω εγώ, το άθλιο σκουπίδι?"
-
...Εύχομαι αυτά τα νιά φεγγάρια να σου δίνουν πάντα τέτοια έμπνευση...!!!
-
....Kαλά....συνέχισε εσύ να μοιράζεσαι τους ανάξιους στίχους σου κι ας είναι πάντα έτσι ονειροπόλε μας ποιητά....αρκεί να τους μοιράζεσαι....
Μας αρκεί!!!
Πήρα τη δόση μου... ;) ;)
Καλά συνέχεια....
-
holliday όπως και να χει, τις κριτικές και τα σχόλια τα χρειάζονται όλοι, ανεξάρτητα από υπογραφές... σε ευχαριστώ για την προσοχή σου και τα καλά λόγια.
Να μια καλή ευχή Φεγγαρόπετρα...
Γιώτα, ξέρεις να με κάνεις να κοκκινίζω... πάντως η συνταγή το λέει ξεκάθαρα... με ρέγουλο τις δόσεις... ;)
:) :) :)
-
Ξέρεις... πάντοτε αναρρωτιόμουν...
Πόσες αναγεννήσεις μπορεί ν'αντέξει ένας άνθρωπος?
Πόσες φορές μαζεύουμε κομμάτια μας και τα ενώνουμε πάλι απ'την αρχή...?
Πόσες ψυχές και πόσα σώματα αλλάζουμε?
Θυμάμαι τα λόγια ενός φίλου, που η Φυσαλίδα με έκανε πάλι να τον θυμηθώ...
"Έχασα υπομονή και διάθεση..."
Πόσες φορές αλήθεια?
-
Παρα πολυ καλο μου αρεσε.Αν επιτρεπετε απο που εισαι μιας και βλεπω τον ταυγετο στην φωτογραφια
-
συννεφάκι, δεν έχω την απάντηση... αλλά για να φτάσει κάποιος στην διαδικασία ανασύνταξης, πάει να πει πως είναι η τελευταία λύση... άρα, αντέχεις δεν αντέχεις.... :-\
-
Διαφορετική προσέγγιση για αναγέννηση. Ενδιαφέρουσα - αποκαλυπτική.
-
"...στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό..." λένε οι Στέρεο Νόβα.
Μερικές φορές όταν πιάνεις πάτο έχεις την ευκαιρία να πατήσεις και να δώσεις ένα πήδο για να ανέβεις.
Καλή αναγέννηση λοιπόν... και να μας καλέσεις στα βαφτίσια! ;)
-
Ανδρεά, δεν ξέρω αν είναι διαφορετική... ούτε ενδιαφέρουσα ξέρω αν είναι... όσο για τα βαφτίσια Βασίλη, θα προτιμήσω την ανωνυμία... μάλλον...
Ευχαριστώ για τον κόπο.... :)
-
''θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων...
Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία...
Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"...
Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει...
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες...''
μόνο αυτό...
-
Η οποιαδήποτε μορφή «ασθένειας», είναι το μέσο για να λυτρωθεί ο οργανισμός απ’ ότι του είναι ξένο και ενάντιο.
Το να καταφέρεις να είσαι εσύ και ο ασθενής, αλλά και ο γιατρός που τον θεραπεύει, ….υψίστη δύναμη εστι!
Μου μεταφέρει θυμό και αποφασιστικότητα! (αχτύπητος συνδυασμός) ;)
Δυνατό νόημα!!
Με ελαχιστότατη δουλειά στην απόδοση… πέταξε!
Καλή συνέχεια!!! :)
-
don't cry for me argentina.... :) που λέει και το άσμα...
όσο για τόν ασθενή και τον γιατρό.... αν δεν θέλει ο ασθενής να γίνει καλά, κι όλοι οι γιατροί του κόσμου καλά δεν τον κάνουν....
Να σαι καλά Αργεντινή! :)