Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: newlifer στις 21/09/06, 02:30

Τίτλος: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 21/09/06, 02:30

Σε κοίταζα στη σκέψη μου που έφευγες
σα μια σκιά που νύχτωνε τα σπίτια
σε άκουγα στον ύπνο μου που έλεγες
“όταν γελάς δε με ξυπνά καμιά αλήθεια”

Σε έχανα στης πόλης μου τ’αδιέξοδα
στων βραδινών καρνάβαλων τις βόλτες
αυτά που σφράγιζαν τα μάτια σου, τα  έδιωξα
και προσπαθούσα να κλειδώνω όλες τις πόρτες

Σε έβρισκα σε θέατρα να πάλλεσαι
και έσπαγε η καρδιά μου σε κομμάτια
σε έφερνα στο νου μου όλο να νοιάζεσαι
για λύρες κάλπικες πανάλαφρα καράτια

Κρατιόμουν στου καιρού σου τα γυρίσματα
στου ανέμου σου μην πέσω τις ορέξεις
θεράπευα τ’αδύναμά μου πείσματα
με φράσεις που σε φόβιζαν οι λέξεις

Ταξίδευα μακριά σου και ωρίμαζα
στις χώρες μιας θεότρελλης ηπείρου
να φτάσω εκεί στις έννοιες σου δοκίμαζα
μα μ’έκλεβε η αυγή ενός κατάμαυρου ονείρου

Ν’αγγίξω τους ορίζοντές σου πρόσμενα
περνώντας  των ματιών σου τα πελάγη
στην κούνια μου κρυβόμουνα κι αρρώσταινα
κι εσένα ανίχνευα στην πιο κρυφή μου ανάγκη



απόψε γέμισε η ταράτσα μου πουλιά
και ‘γω κοιτάζω τη σελήνη απ’το μπαλκόνι
οι τυχεροί να ‘ναι αυτοί που βρίσκονται αγκαλιά
ή να ‘ν καλύτερα αυτοί που φεύγουν μόνοι ;

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: Iroukos στις 21/09/06, 09:10

Κρατιόμουν στου καιρού σου τα γυρίσματα
στου ανέμου σου μην πέσω τις ορέξεις
θεράπευα τ’αδύναμά μου πείσματα
με φράσεις που σε φόβιζαν οι λέξεις


πολυ όμορφο...! εχει πόνο μεσα του κ καπου μια αδιεξοδο... μα δε σε φοβαμαι... οι ανθρωποι που μπορουν κ γραφουν μ' αυτη τη δυναμη ξερουν να τολμουν..., ξέρουν κ να χανουν! ;)

θα χαρω να δω κι αλλα σου γραπτα! αναμενω ευχάριστα!

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 21/09/06, 18:42

πολυ όμορφο...! εχει πόνο μεσα του κ καπου μια αδιεξοδο... μα δε σε φοβαμαι... οι ανθρωποι που μπορουν κ γραφουν μ' αυτη τη δυναμη ξερουν να τολμουν..., ξέρουν κ να χανουν! ;)

θα χαρω να δω κι αλλα σου γραπτα! αναμενω ευχάριστα!

Παράθεση

σ'ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διέθεσες, να το διαβάσεις και να γράψεις τη γνώμη σου.
αυτή η αιώνια διαδρομή στην αναζήτηση του έρωτα, θα γίνεται πάντοτε
είτε είσαι μοναχός σου είτε μέσα σε μια αγκαλιά.
αυτό όμως που πραγματικά μετράει είναι το ταξίδι...

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: pinelopi στις 21/09/06, 22:21

''Γεμάτα'' νοήματα, σωστά δομημένες φράσεις, καλό μέτρο  :)

Η παράθεση πιο κάτω είναι αυτά τα στιχάκια που ξεχώρισα εγώ.

Παράθεση από: newlifer στις 21/09/06, 02:30

Ταξίδευα μακριά σου και ωρίμαζα
στις χώρες μιας θεότρελλης ηπείρου
να φτάσω εκεί στις έννοιες σου δοκίμαζα
μα μ’έκλεβε η αυγή ενός κατάμαυρου ονείρου

Ν’αγγίξω τους ορίζοντές σου πρόσμενα
περνώντας  των ματιών σου τα πελάγη
στην κούνια μου κρυβόμουνα κι αρρώσταινα
κι εσένα ανίχνευα στην πιο κρυφή μου ανάγκη

απόψε γέμισε η ταράτσα μου πουλιά
και ‘γω κοιτάζω τη σελήνη απ’το μπαλκόνι
οι τυχεροί να ‘ναι αυτοί που βρίσκονται αγκαλιά
ή να ‘ν καλύτερα αυτοί που φεύγουν μόνοι ;

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: Μένια.. στις 21/09/06, 22:36

Κάτι μου θυμίζουν οι στίχοι αυτοί.. θυμάσαι; Δεν βρήκαμε απάντηση..

απόψε γέμισε η ταράτσα μου πουλιά
και ‘γω κοιτάζω τη σελήνη απ’το μπαλκόνι
οι τυχεροί να ‘ναι αυτοί που βρίσκονται αγκαλιά
ή να ‘ν καλύτερα αυτοί που φεύγουν μόνοι ;

Είσαι εσύ, άραγε;

Απόστολε, μου έκανες την πιο γλυκιά έκπληξη απόψε. :D

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: monalizagreen στις 21/09/06, 22:39

Σε κοίταζα στη σκέψη μου που έφευγες
σα μια σκιά που νύχτωνε τα σπίτια
σε άκουγα στον ύπνο μου που έλεγες
“όταν γελάς δε με ξυπνά καμιά αλήθεια”

Σε έχανα στης πόλης μου τ’αδιέξοδα
στων βραδινών καρνάβαλων τις βόλτες
αυτά που σφράγιζαν τα μάτια σου, τα  έδιωξα
και προσπαθούσα να κλειδώνω όλες τις πόρτες...

...

Κρατιόμουν στου καιρού σου τα γυρίσματα
στου ανέμου σου μην πέσω τις ορέξεις
θεράπευα τ’αδύναμά μου πείσματα
με φράσεις που σε φόβιζαν οι λέξεις...

...

Ν’αγγίξω τους ορίζοντές σου πρόσμενα
περνώντας  των ματιών σου τα πελάγη
στην κούνια μου κρυβόμουνα κι αρρώσταινα
κι εσένα ανίχνευα στην πιο κρυφή μου ανάγκη...

απόψε γέμισε η ταράτσα μου πουλιά
και ‘γω κοιτάζω τη σελήνη απ’το μπαλκόνι
οι τυχεροί να ‘ναι αυτοί που βρίσκονται αγκαλιά
ή να ‘ν καλύτερα αυτοί που φεύγουν μόνοι ;


    newlifer...τραγούδι... απο κείνα τα τραγούδια που λένε πάντα την αλήθεια...

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 21/09/06, 23:51

Παράθεση από: pinelopi στις 21/09/06, 22:21

''Γεμάτα'' νοήματα, σωστά δομημένες φράσεις, καλό μέτρο  :)



σ'ευχαριστώ για την κριτική Πηνελόπη μου  (ωραίο όνομα)
σκέφτηκα να μπω στην παρέα, παραθέτοντας αυτούς τους στίχους για αρχή
...ένα καλοκαιρινό απόγευμα, ένα μπαλκόνι στα Χανιά...
...περνώντας των ματιών της τα πελάγη...

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: apopira στις 22/09/06, 00:04

Μου άρεσε. Μπορω να το πάρω;

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 22/09/06, 00:05

Παράθεση από: Μένια.. στις 21/09/06, 22:36

Κάτι μου θυμίζουν οι στίχοι αυτοί.. θυμάσαι; Δεν βρήκαμε απάντηση..

απόψε γέμισε η ταράτσα μου πουλιά
και ‘γω κοιτάζω τη σελήνη απ’το μπαλκόνι
οι τυχεροί να ‘ναι αυτοί που βρίσκονται αγκαλιά
ή να ‘ν καλύτερα αυτοί που φεύγουν μόνοι ;

Είσαι εσύ, άραγε;

Απόστολε, μου έκανες την πιο γλυκιά έκπληξη απόψε. :D

ρε άτομο...  δεν το πιστεύω...  με έστειλες εντελώς τώρα...

γνωρίζεις βέβαια πως έχεις την αποκλειστικότητα σ'αυτούς τους στίχους
αφού τους είχες δει πρώτη απ'όλους !

...πού χάθηκαν οι ματάρες αυτές ???

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 22/09/06, 00:09

Παράθεση από: apopira στις 22/09/06, 00:04

Μου άρεσε. Μπορω να το πάρω;

εεεεεε...     τί εννοείς ?    πού θα το πας ???????

( χαίρομαι που σου άρεσε, thanx! )

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: apopira στις 22/09/06, 00:14

τοσο καλο που ειναι θάθελα λιγο μουσική να του χαρισω.

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 22/09/06, 00:35

Παράθεση από: Monaliza (Η Γκρέτα κατεδαφίζεται...) στις 21/09/06, 22:39

Σε κοίταζα στη σκέψη μου που έφευγες
σα μια σκιά που νύχτωνε τα σπίτια
σε άκουγα στον ύπνο μου που έλεγες
“όταν γελάς δε με ξυπνά καμιά αλήθεια”

Σε έχανα στης πόλης μου τ’αδιέξοδα
στων βραδινών καρνάβαλων τις βόλτες
αυτά που σφράγιζαν τα μάτια σου, τα  έδιωξα
και προσπαθούσα να κλειδώνω όλες τις πόρτες...

...

Κρατιόμουν στου καιρού σου τα γυρίσματα
στου ανέμου σου μην πέσω τις ορέξεις
θεράπευα τ’αδύναμά μου πείσματα
με φράσεις που σε φόβιζαν οι λέξεις...

...

Ν’αγγίξω τους ορίζοντές σου πρόσμενα
περνώντας  των ματιών σου τα πελάγη
στην κούνια μου κρυβόμουνα κι αρρώσταινα
κι εσένα ανίχνευα στην πιο κρυφή μου ανάγκη...

απόψε γέμισε η ταράτσα μου πουλιά
και ‘γω κοιτάζω τη σελήνη απ’το μπαλκόνι
οι τυχεροί να ‘ναι αυτοί που βρίσκονται αγκαλιά
ή να ‘ν καλύτερα αυτοί που φεύγουν μόνοι ;


    newlifer...τραγούδι... απο κείνα τα τραγούδια που λένε πάντα την αλήθεια...

βασικά, το περίεργο είναι ότι οι φράσεις που έχεις ξεχωρίσει,
    είναι οι φράσεις τις οποίες κι εγώ ξεχωρίζω όποτε ξαναδιαβάζω αυτούς τους στίχους...!!!

  μη μαραθείς λοιπόν ποτέ...

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 22/09/06, 00:40

Παράθεση από: apopira στις 22/09/06, 00:14

τοσο καλο που ειναι θάθελα λιγο μουσική να του χαρισω.

apopira...     μπορώ να τραγουδήσω τη μουσική που θα γράψεις ?????

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: apopira στις 22/09/06, 00:45

Παράθεση από: newlifer στις 22/09/06, 00:40

Παράθεση από: apopira στις 22/09/06, 00:14

τοσο καλο που ειναι θάθελα λιγο μουσική να του χαρισω.

apopira...     μπορώ να τραγουδήσω τη μουσική που θα γράψεις ?????

Μετα χαρας

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: Iroukos στις 22/09/06, 09:08

Παράθεση από: newlifer στις 21/09/06, 18:42

αυτή η αιώνια διαδρομή στην αναζήτηση του έρωτα, θα γίνεται πάντοτε
είτε είσαι μοναχός σου είτε μέσα σε μια αγκαλιά.
αυτό όμως που πραγματικά μετράει είναι το ταξίδι...

αχ...ναι! αυτο το ταξιδι... γι αυτο το ταξιδι γινονται όλα! γι αυτο κ γραφω... γι αυτο διαβαζω... γι αυτο ζω... κ συ λοιπων μια ψυχη που ψαχνει ενα "σωστο" δρομο... ειθε μια μερα να βρεθει μπροστα μας!!!
 :)

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: Μένια.. στις 22/09/06, 12:22

Μόλις τους διάβασα, κατάλαβα πως είσαι εσύ. Από τα αγαπημένα δικά σου που έχω διαβάσει. Είσαι από τα πιο γλυκά και βαθιά αυθεντικά πλάσματα που έχω γνωρίσει. (ε, φτιάχνεις και το καλύτερο μαρτίνι) ;) Συνέχισε να γράφεις Απόστολε, να γνωρίσουν και άλλοι την ευαίσθητη ματιά της ψυχής σου. Δεν χάνομαι.. κάπου εδώ τριγύρω είμαι.. :D

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 22/09/06, 17:46

Παράθεση από: Iroukos στις 22/09/06, 09:08

Παράθεση από: newlifer στις 21/09/06, 18:42

αυτή η αιώνια διαδρομή στην αναζήτηση του έρωτα, θα γίνεται πάντοτε
είτε είσαι μοναχός σου είτε μέσα σε μια αγκαλιά.
αυτό όμως που πραγματικά μετράει είναι το ταξίδι...

αχ...ναι! αυτο το ταξιδι... γι αυτο το ταξιδι γινονται όλα! γι αυτο κ γραφω... γι αυτο διαβαζω... γι αυτο ζω... κ συ λοιπων μια ψυχη που ψαχνει ενα "σωστο" δρομο... ειθε μια μερα να βρεθει μπροστα μας!!!
 :)

       Iroukos

  μα ναι καλή μου...      αυτό θα γίνεται !     θα βρίσκεται...     θα χάνεται...      θα κερδίζεται...      θα σπαταλιέται...         ...και θα ξανακερδίζεται...
   αρκεί να σαι στη μέση του δρόμου !    ...ν'αφήνεις τον αέρα αυτόν, να σου χτυπάει το πρόσωπο !   να σου μπερδεύει τα μαλλιά...

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: newlifer στις 22/09/06, 18:17

Παράθεση από: Μένια.. στις 22/09/06, 12:22

Μόλις τους διάβασα, κατάλαβα πως είσαι εσύ. Από τα αγαπημένα δικά σου που έχω διαβάσει. Είσαι από τα πιο γλυκά και βαθιά αυθεντικά πλάσματα που έχω γνωρίσει. (ε, φτιάχνεις και το καλύτερο μαρτίνι) ;) Συνέχισε να γράφεις Απόστολε, να γνωρίσουν και άλλοι την ευαίσθητη ματιά της ψυχής σου. Δεν χάνομαι.. κάπου εδώ τριγύρω είμαι.. :D

               μικρή μου menia

...προσπερνώ γρήγορα γρήγορα τα καλά σου λόγια για τους στίχους
   ...προσπερνώ επίσης τάχειστα τα πανέμορφα λογάκια σου για την ψυχή μου και γενικότερα για το άτομό μου
   ...και στέκομαι σ'αυτό που έχει τη μεγίστη σημασία πλέον:

    όντως φτιάχνω το καλύτερο martini ?????

  μετά απ'αυτό δε μπορώ παρα να σου αφιερώσω ένα τραγούδι που πιστεύω πως γράφτηκε ειδικά για σένα !

είναι απ'το group  "η ορχήστρα του 5ου γαλαξία"   και λέγεται:    " Τα Όμορφα Μάτια Που Φοράς "

Τίτλος: Απ: απόψε
Αποστολή από: Μένια.. στις 23/09/06, 00:17

   Προσπερνάω και εγώ την τόσο γλυκιά σου αφιέρωση..

Όχι μόνο φτιάχνεις το καλύτερο μαρτίνι αλλα και την καλύτερη βότκα πορτοκάλι.. άσε δε που τελικά εκείνο το βράδυ οι πέντε βότκες αποδείχτηκαν πολύτιμες αφού δεν είχα άλλη διέξοδο από την συζήτηση που μου είχαν πιάσει δίπλα(γιατί δεν με έσωζες, ε;) Αυτά γλυκέ μου. Θα τα πούμε και από κοντά σύντομα. Συνέχιζε να γράφεις, η μόνη μου σκέψη.