Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: akarayan στις 22/09/06, 20:40

Τίτλος: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (......Κ.....)
Αποστολή από: akarayan στις 22/09/06, 20:40

Κωνσταντίνε μου… (.....k.....)
Να αγαπάς την πένα σου
όσο και την ζωή σου
γιατί απ’ την πένα σου η ζωή,
ζωή θε να γεννήσει·
κι απ’ τη ζωή η πένα σου
θα βρει να αιμορραγήσει·
να γράψει κόκκινες στιγμές,
κόκκινες οπτασίες,
που θα γινούν του σύμπαντου
αέναες εικόνες!
Του Έρωτα τα κόκκινα
φτερά, να τα κρατήσεις
σφιχτά! Δεμένος πέταξε,
μην και παραπατήσεις…
γιατί μπορεί, πουλάκι μου,
την πένα σου ν’ αφήσεις…

Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (......Κ.....)
Αποστολή από: Iroukos στις 22/09/06, 20:45

γουαου... :o

καλο! ;D
καλο κ πρωτοτυπο!  ;)

Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (......Κ.....)
Αποστολή από: (Κωνσταντίνος. Γ) στις 25/09/06, 09:16

Ανδρέα μου σ' ευχαριστώ με όλη μου την ψυχή...
να ξέρεις οτι το έχω καλά κρατημένο,
και πάντα θα το έχω...

Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (......Κ.....)
Αποστολή από: akarayan στις 14/10/06, 09:13

Νομίζω πως, μερικές φορές ξεχνάς πως εσύ και τα φτερά γίνατε πια ένα και το αυτό….και μερικές φορές ίσως, αισθάνεσαι πως…παραπατάς…

Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (......Κ.....)
Αποστολή από: συννεφάκι στις 16/10/06, 18:56

Η πένα κι' η ζωή...!
Πώς μπλέκονται έτσι αυτά τα δύο και συγχέεται η πραγματικότητα με την ονειροβασία...!
Προσωπικά, προτιμώ την ονειροβασία... Και την πένα, να δημιουργεί τον δρόμο και τα όνειρα..!

Τίτλος: Απ: ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (......Κ.....)
Αποστολή από: akarayan στις 25/10/06, 20:12

Χμ…έτσι είναι…
Ωραίο πράγμα να ονειροβατείς…μα, πόσο δύσκολο είναι στ’ αλήθεια να ζεις ταυτόχρονα στην…πραγματικότητα…