Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: e.t. στις 03/10/06, 14:05

Τίτλος: σαν μια κασα αδεια....
Αποστολή από: e.t. στις 03/10/06, 14:05

σαν μια κασα αδεια και σκοτεινη
που χανονται και η χαρα και η λυπη
αυτη η ζωη με προσκαλεσε στα σκοτεινα της μονοπατια
και γω
σαν αμαθο που ημουνα παιδι
ακολουθησα τις επιγραφες στο ταφο μου επανω
που ελεγαν πως απο την πρωτη μερα θα πεθανω
ταχα για να ανελθω παλι σε λιγα χρονια στους
ουρανους.

Τίτλος: Απ: σαν μια κασα αδεια....
Αποστολή από: P.D.L. στις 03/10/06, 14:14

Βαρύ, πολύ βαρύ και μαύρο...σέρνεται στα πατώματα...αλλά...μικρό....Γιατί;;;;

Τίτλος: Απ: σαν μια κασα αδεια....
Αποστολή από: e.t. στις 04/10/06, 00:16

τα πολλα λογια ειναι φτωχεια....

ασε που αν συνεχιζε παραπανω
θα τρυπωνε και κατω απο τα πατωματα...

Τίτλος: Απ: σαν μια κασα αδεια....
Αποστολή από: pinelopi στις 04/10/06, 23:50

Παράθεση από: e.t. στις 03/10/06, 14:05

ακολουθησα τις επιγραφες στο ταφο μου επανω
που ελεγαν πως απο την πρωτη μερα θα πεθανω
ταχα για να ανελθω παλι σε λιγα χρονια στους
ουρανους.

Πολύ καλή ''σύλληψη'', εξαιρετική σαν ιδέα.

Τίτλος: Απ: σαν μια κασα αδεια....
Αποστολή από: e.t. στις 05/10/06, 00:28

σε ευχαριστω παρα πολυ pinelopi...
ενα τετοιο σχολιο απο σενα πραγματικα σημαινει πολλα για μενα.

και παλι ευχαριστω...