Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: kuiper στις 08/10/06, 19:53
-
Σαλπίσματα.
Στον άγνωστο τον κόσμο μου κι' απόψε σεργιανούσα
στου αγνοουμένου έρωτά μου το σοκάκι
και το χαμόγελο του φεγγαριού ρωτούσα
που νάναι η άνοιξη λουλούδια να γεμίσω το δισάκι.
Όλη η ηχώ των αστεριών με θύμησες το νου μου πλημμυρίζει
σε μιά βουή από ιδέες που είχα ταπεινές
νοσταλγικό το νοτισμένο χώμα που μυρίζει
σε μύθους κι΄εποχές αλλοτινές.
Στο κοιμισμένο το κουράγιο ένας καημός
το δειλινό μι΄απέραντη αντάρα
σύννεφα μέθης απροσπέλαστος ο λογισμός
μέρα θλιμμένη αποφράδα.
Του γέλιου μου θρηνώ τη συντριβή
από του χρόνου την αδήριτη ρομφαία
του άδηλου μου έρωτα φωνή αλαργινή
σαλπίσματα οπισθοχώρησης μοιραία.
-
Η αύρα αυτών των στίχων είναι πως να το πω; Φθινοπωρινή...
Η βροχή που δακρύζει...
Το χώμα νοτισμένο...
Το χαμόγελο του φεγγαριού...
δε φτάνουν να ξυπνήσουν το κουράγιο;
-
Κι' εδώ μοναξιά Κατερίνα!
-
Όλη η ηχώ των αστεριών με θύμησες το νου μου πλημμυρίζει
σε μιά βουή από ιδέες που είχα ταπεινές
νοσταλγικό το νοτισμένο χώμα που μυρίζει
σε μύθους κι΄εποχές αλλοτινές.
ομορφες σκεψεις πλυμμιριζουν το μυαλο μου με αυτες τις λεξεις σου, δακρυζει το φεγγαρι, κ η βροχη εχει μια αυρα σαν τ'αγερι, εχει μια ομορφια απεριγραπτης μαγειας!!!
υπεροχο! με συγκινησε, με αγγιξε... κ αυτη η μοναξια ποσο με συντροφευει...
-
Iroukos
Καλώς όρισες για πρώτη φορά (στα δικά μου γραπτά εννοώ) και σ' ευχαριστώ
για τα καλά σου λόγια μα και για την παρέα-συντροφιά σου.
Καλό σου βράδυ και να είσαι πάντα καλά.