Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: μεσίτης ύλης και μη στις 13/11/06, 23:54

Τίτλος: τα νιάτα
Αποστολή από: μεσίτης ύλης και μη στις 13/11/06, 23:54

γελά ο χρόνος και λικνίζεται
βουτάει μέσα στο ποτό
τα μάτια κλείνει και ζαλίζεται
μιλάει όταν τον κοιτώ

μύρισε μπάτης και νυχτώσαμε
τραγούδι στην αγάπη δώσαμε
κίνα να βρεις τώρα το ταίρι σου
δε θέλει μοναξιά τ΄ αγέρι σου

βάλε τη πλώρη σου για το νησί
τα νιάτα ακόμα δε στα χάλασα
έμεινε λίγο απ΄ την οκά κρασί
μέθυσε τ΄ όνειρο με θάλασσα

και μετά νυμφεύθηκα, κάπου εκεί στα 40αντα

Τίτλος: Απ: τα νιάτα
Αποστολή από: Spartinos στις 16/11/06, 21:03

μύρισε μπάτης και νυχτώσαμε
τραγούδι στην αγάπη δώσαμε
κίνα να βρεις τώρα το ταίρι σου
δε θέλει μοναξιά τ΄ αγέρι σου

υπεροχες εικονες!!!!!!!!

Τίτλος: Απ: τα νιάτα
Αποστολή από: old_lion στις 18/11/06, 21:48

Παράθεση από: Spartinos στις 16/11/06, 21:03

"... ξεκίνα να βρεις τώρα το ταίρι σου..."
δε θέλει μοναξιά τ΄ αγέρι σου..."

Ξεκίνα να το βρεις ,
εάν ποτέ το εύρεις , εάν ποτέ ... "Σπαρτινέ"  ...   :-X

Καλή κι η Σπάρτη ,
αν όχι κάτι άλλο είχε ειλικρίνεια και καθαρότητα ...