Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Mana Sama στις 20/11/06, 19:37
-
I walk through the street
Just walking
I empty my thoughts
And walk faster
I have no destination
I'm looking for something
But I don't know what
Can you help me?
I walk between the pillars
I walk but come not far
I might be dreaming
I can't see much
I'm looking for something
But I can't guess
What it might be
Or where I should look for it
Please, help me!
.......................
I sit on a couch
In a tunnel, deep within your heart
I look up to the sky
A star just went supernova
I smiled because
It reminded me of you,
The way you explode...
-
Φίλε... μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες. Έτσι χύμα, χωρίς ομοιοκαταληξίες αλλά με πολύ ψυχή.
-
Φίλε... μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες. Έτσι χύμα, χωρίς ομοιοκαταληξίες αλλά με πολύ ψυχή.
Καμιά φορά το απλό και το αυθόρμητο είναι και το πιο όμορφο, έτσι δεν είναι?
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, φιλενάδα ;D...
Blessed be...
-
I smiled because
It reminded me of you,
The way you explode...
Αυτή η τελευταία σειρά,
δίνει ζωή και σώμα σε όλο το υπόλοιπο.
Ωραίο...!
-
I smiled because
It reminded me of you,
The way you explode...
Αυτή η τελευταία σειρά,
δίνει ζωή και σώμα σε όλο το υπόλοιπο.
Ωραίο...!
Σ'ευχαριστώ πολύ.
Το δεύτερο μέρος του ποιήματος (μετά απ'τα αποσιωπητικά) γενικά είναι πιο έντονο, ενώ το πρώτο πιο μελαγχολικό. Μ'αρέσει όμως... Είναι σαν δύο ποιηματάκια που τα ένωσα... Νομίζω πως είναι απ'τα καλύτερα που έχω γράψει.
(εντωμεταξύ το πρωτότυπο ήταν γραμμένο στα Γερμανικά, αυτή η μετάφραση, όμως, είναι πιο ολοκληρωμένη)
Καταλαβαίνεις που κολλάει ο τίτλος, έτσι?