Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ερεβος στις 31/12/06, 23:37
-
Σιγοντάρω του χαμου μου
την γαλάζια ιαχή
μ' ένα πένθιμο κάγχασμα των βρόγχων
Κι αν στέρεψε η ανάσα μου
Κι αν μ εκλεισε ο βράχος
Του θανάτου μου τις πύλες
θα διαβώ με πάθος
Κι αν ήμουνα για σενανε
μονάχα ένα λάθος
Μη ρίχνεις το δάκρυ σου στη γη
τα φύλλα κόψε απ τα λουλούδια
και ψάξε να με βρεις για μια φορά
στα γιορτινά τραγούδια
-
γιορτινος οπως παντα ο ερεβος...Αν και παντα εχεις κατι μελαγχολικο και βαθυτερο στο γραψιμο σου και συνηθως οι αναπνοες σου με βγαζουν λιγο εκτος ρυθμου, παντα καταφερνεις και με συγκινεις.. χωρις πολλα πολλα...η τελευταια στροφη ειναι κατι αλλο...κατι αλλο απο το ολο κλιμα...και ομως το ιδιο...χρησταρα...καλη σου χρονια...
-
Πολύ όμορφο, ρε Έρεβε, μπράβο.
Έμεινα.
Είναι βέβαια λίγο σκοτεινό, αλλά πραγματικά πολύ όμορφο.
Α, και, καλή χρονιά! ;)
-
Η γνωστή γραφή σου Χρήστο που μ'είχε αφοπλίσει απ'την αρχή με το φως που αναβλίζει μέσα από τούτα τα σκοτεινά στιχάκια....Μου'χε λείψει!!!
Λέξεις, συμπλέγματα λέξεων, νοήματα που αρμενίζουν μέσα τους τα χρώματα μου...Άσπρο και Μαύρο....
Να'σαι καλά....
Ευχαριστώ...
-
Αδερφέ επέστρεψες... ;)
Καλή χρονιά!
-
απορω ρε φιλαρακι..πως γινεται να γραφεις ετσι και να σε προκαλουν οι τοιχοι..εε? :P