Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Νίκος στις 16/01/07, 02:36
-
Πρόσφατα ανακάλυψα ότι οι όμορφες σκέψεις είναι σαν τις πεταλούδες.
Όταν πας να τις αγγίξεις, να τις κάνεις πράξη καταστρέφονται.
Και μένει στα χέρια σου ένα κουφάρι,
ενθύμιο του παιδιού που σκότωσες μέσα σου.
Αλλά αντί να αφήσεις ελεύθερες τις πεταλούδες να πετάξουν,
αρχίζεις τα μοιρολόγια για κάποιον άδικο χαμό. Χαμένε!
Κρατάς σφιχτά το κουφάρι και αναρωτιέσαι, γιατί!
Άσε τις πεταλούδες να πετάξουν.
Άσε τον κόσμο να γεμίσει χρώματα.
Άσε τον Ήλιο να τραγουδήσει στο όνομά σου!
Άσε τον άνεμο να σφυρίξει στα αυτιά σου ‘σ’αγαπώ’!
-
Οι σκέψεις πεταλούδες και τα δευτερόλεπτα ελέφαντες (από το άλλο που επίσης μόλις δημοσίευσες)...
Πολύ όμορφα...
Ήταν η αντίθεση πεταλούδες / ελέφαντες ηθελημένη, ή προέκυψε στην τύχη;
-
Σε ευχαριστώ Κιθαρωδέ!
Η αντίθεση ήταν στην τύχη.
Πάντως σε ευχαριστώ που την τόνισες γιατί δεν της είχα δώσει σημασία και ίσως εκεί να είναι η ουσία του πρόβληματος ή των προβλημάτων. Ίσως θα ήταν πιο ωραίο να φαντάζομαι τις όμορφες σκέψεις και στιγμές σαν υπερκινητικούς πολύχρωμους ελέφαντες με ταλέντο στον χορό και τα ακροβατικά, και τις άσχημες σκέψεις-στιγμές σαν τρομοκρατημένες αργόσυρτες κατσαριδούλες που παλεύουν να κρυφτούν για να μην τις πατήσουμε.
-
Πολυ ομορφο!
Ειθε οι πολυχρωμες πεταλουδες να μας γεμιζουν δυναμη να παλευουμε τους ελεφαντες!
-
Nίκο δεν έχεις άδικο, θα συμφωνήσω μαζί σου...πολύ ωραία απόδοση της σκέψης σου και όμορφη έκφραση!!!