Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: amfenster στις 04/02/07, 18:09
-
Μέρα βροχερή
κι η σημερινή
μέρα δίχως ήλιο
και δεν θα σε δω
στον πλατύ γιαλό
με το χέρι αντήλιο
Σύννεφα σωρό
στήσανε χορό
στ' ουρανού την πίστα
Μέρα σκοτεινή
φως δε θα φανεί
τα δυο μάτια κλείστα
Κλείστα να μη δεις
πως ακόμα εμείς
σ' έχουμε κοντά μας
κι ας πετάς εσύ
πέρα απ' τη ζωή
κι απ' την αγκαλιά μας
Κλείστα μην τα δω
μην τα θυμηθώ
τα γαλάζια μάτια
που σπασαν καθώς
του κυμάτου αφρός
σε μικρά κομμάτια
Κι έπεσαν στη γη
όπως η βροχή
σε μικρές σταγόνες
να ποτίσουν λες
τις πικρές καρδιές
σαν τις ανεμώνες
Και διαβάζω, δες,
λόγια που μου λες
μες από τις στάλες:
"Μάτια μου μην κλαις
μέρες βροχερές
θα γνωρίσεις κι άλλες..."
"Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία
να πλάσεις απ' τη θλίψη σου αρμονία
και να την πλάσεις μ' όλους σου τους τρόπους
για να την ξαναδώσεις στους ανθρώπους..."
Ναπολέων Λαπαθιώτης
-
πολύς κόπος, πολύς πόνος κι ακόμα πιο πολλή αγωνία...
με μόνη έγνοια μη γίνουν τα παρακάλια βροχή, κι οι βροχές παρακάλια...
Τραγούδάει amfenster το δημιούργημά σου! Εύγε!
-
Πολύ όμορφο...
..πραγματικά..!
Κλείστα μην τα δω
μην τα θυμηθώ
τα γαλάζια μάτια
που σπασαν καθώς
του κυμάτου αφρός
σε μικρά κομμάτια
.........
-
Και τραγουδάει, και κλαίει, και παρακαλάει... Σ' ευχαριστώ πολύ Monaliza...
Συννεφούλα ανεμοδαρμένη, όπου δεις κύμα εσύ ταυτίζεσαι έτσι? ;) Χαίρομαι που σου άρεσε...
-
ωραίο. λιτό, πολύ ωραίο
-
Κλείστα μην τα δω
μην τα θυμηθώ
τα γαλάζια μάτια
που σπασαν καθώς
του κυμάτου αφρός
σε μικρά κομμάτια
Η ικανότητά σου να χαράζεις συναισθήματα με τις λέξεις είναι μεγάλη. Σμιλεύεις με το λόγο σου.
Απ' ότι φαίνεται όμως επίσης μεγάλη είναι και η ικανότητά σου να τα αισθάνεσαι αυτούσια και γνήσια, όπως είναι. Ολόγυμνα. Κι ας είναι θεόπικρα όπως αυτά της απώλειας.
-
Modmor, μερικοι λιτοι στιχοι, μια λιτη καλοδεχουμενη παρατηρηση και ενα λιτο αλλα μεγαλο ευχαριστω!
Pinelopi, εσυ το λες ικανοτητα, εγω το λεω αναγκη... Γιατι αν τα συναισθηματα δεν τα γραψω, θα πρεπει να τα ουρλιαξω και η ηχω της φωνης μου δεν θα ναι παρηγορη σαν τα ομορφα σου λογια. Σ' ευχαριστω.
-
Παραμεριζουμε Ποιητρια για να περασεις...
Υποκλινομαι και σιωπω....
-
mymood, υπερβολικα ευγενικος... (ή μηπως ... ευγενικα υπερβολικος?) Οπως και να ναι, ευχαριστω! :)
-
" Μέρα βροχερή
κι η σημερινή
μέρα δίχως ήλιο
και δε θα σε δω
στον πλατύ γιαλό
με το χέρι αντήλιο..."
..........
Χωρίς άλλα σχόλια πέρα από τ' ότι γράφεις λιτά και περιεκτικά . :)
-
Και όμορφο και πονεμένο !
-
Σας ευχαριστω και τους δυο.
-
Εγω απλα θελω να πω οτι μου αρεσε πολυ.Μπορει να ειναι καπως μελανχολικο αλλα εχει εντονη εικονοπλασια και με ταξιδεψε. :)
-
Και διαβάζω, δες,
λόγια που μου λες
μες από τις στάλες:
"Μάτια μου μην κλαις
μέρες βροχερές
θα γνωρίσεις κι άλλες..."
Ειναι υπεροχο....
Ποση δυναμη ?!?!?!?!?!
Να μπορεις να μετατρεπεις την απογνωση σε δημιουργια
την κραυγη σε στιχους, μουσικη, ζωγραφικη, οτιδηποτε!
παλι φωναζει, αλλα πιο ευγενικα!
ναι ικανοτητα ειναι! :)
-
Anabel δεν πλαθω εικονες καλη μου, τις αναπολω... Ευχαριστω
Argentina επιμενω να το λεω αναγκη, οι κραυγες με τρομαζουν. Το εχω πει μα θα το ξαναπω γιατι ισχυει: η δυναμη μας κρυβεται στις αδυναμιες μας. Σε ευχαριστω θερμα.
-
Amfester με την λεξη εικονοπλασια δεν εννοουσα οτι πλαθεις εικονες,αλλα οτι το ποιημα σου ειχε εντονη παρουσια εικονων.Αυτη ειναι η σημασια της εικονοπλασιας. :)
-
Κλείστα μην τα δω
μην τα θυμηθώ
τα γαλάζια μάτια
που σπασαν καθώς
του κυμάτου αφρός
σε μικρά κομμάτια
Κι έπεσαν στη γη
όπως η βροχή
σε μικρές σταγόνες
να ποτίσουν λες
τις πικρές καρδιές
σαν τις ανεμώνες
Και διαβάζω, δες,
λόγια που μου λες
μες από τις στάλες:
"Μάτια μου μην κλαις
μέρες βροχερές
θα γνωρίσεις κι άλλες..."
"Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία
να πλάσεις απ' τη θλίψη σου αρμονία
και να την πλάσεις μ' όλους σου τους τρόπους
για να την ξαναδώσεις στους ανθρώπους..."
Ναπολέων Λαπαθιώτης
κι έχεις έναν τρόπο να "πλάθεις" αυτό που "επιστρέφεις" που καθηλώνει και αφαιρεί οτιδήποτε άλλο
-
[quote
Και διαβάζω, δες,
λόγια που μου λες
μες από τις στάλες:
"Μάτια μου μην κλαις
μέρες βροχερές
θα γνωρίσεις κι άλλες..."
Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο "χαϊδεύεις" τις λέξεις είναι πολύ τρυφερό και μου άρεσε πολύ! :)
-
Παραμεριζουμε Ποιητρια για να περασεις...
Υποκλινομαι και σιωπω....
-
"Κι έπεσαν στη γη
όπως η βροχή
σε μικρές σταγόνες
να ποτίσουν λες
τις πικρές καρδιές
σαν τις ανεμώνες..."
Παντα μου αρεσε το παντρεμα φυσης και ανθρωπου...
Ετσι για να μην ξεχναμε απο σηκωθηκαμε.
Μπραβο στην κουμπαρα...ελπιζω να δω κατι πιο ελευθερο!
-
Αλεξούδι! Που με βρήκες βρε και με... ξέθαψες? Χαίρομαι που δέχεσαι "επιστροφές"! ;) :)
x-versous Σε ευχαριστώ. Τις λέξεις τις χαϊδεύω για να τις ημερώσω γιατί αλλιώς... αλίμονό μου! :)
Γρηγόρη... υπερβολικός κι εσύ! Να σαι καλά! :)
Neikos, "κουμπάρα"? ??? Σε ευχαριστώ κι εσένα, με το "ελεύθερο" δεν τα πάω καλά... :(
-
εννοουσα που παντρεψες την φυση με τον ανθρωπο....