Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Twix στις 25/04/07, 14:24

Τίτλος: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: Twix στις 25/04/07, 14:24
   
Κι όπως βουλιάζαμε στα ίδια και τα ίδια
Τα λόγια αδειάζαμε σε κάδους, σα σκουπίδια
Τα παραχώναμε κάτω απ’ τις πολυθρόνες
Λόγια φαντάσματα, στοιχειώσαν για αιώνες

Και καρτερούσαμε την ποθητή την ώρα
Που αυτά που κρύβαμε, θα βγάζαμε στην φόρα
Πέρασαν μέρες, μήνες, χρόνια μα ακόμα
Αδημονώντας, λόγια θάβουμε στο χώμα

Λόγια παράπονα, λόγια αγανακτισμένα
Λόγια που πλέον δε θυμίζουνε κανένα
Άλλαξες κι άλλαξα και τώρα τα πετάμε
Σκουπιδολόγια που ανείπωτα πατάμε

Κάποτε θέλαμε κι οι δυο να μας λυτρώσουν
Τώρα απλά, μην ειπωθούν και μας πλακώσουν
Τόσες στιγμές μας κρεμασμένες στο ταβάνι
Αυτοκτονήσαν, κι ένας λόγος δε μας φτάνει.
Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: monalizagreen στις 25/04/07, 17:45
......
Κάποτε θέλαμε κι οι δυο να μας λυτρώσουν
Τώρα απλά, μην ειπωθούν και μας πλακώσουν
Τόσες στιγμές μας κρεμασμένες στο ταβάνι
Αυτοκτονήσαν, κι ένας λόγος δε μας φτάνει.

 Χαρά μου χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω κι ακόμα περισσότερο που διακρίνω το ''μεγάλωμα'' στα λόγια σου!
 Για τούτο το ποιήμα ένα μεγάλο μπράβο μιας και καταφέρνει να μην εγκλωβίζεται παρά να φλερτάρει με κάθε είδους σχέση,ερωτική ή μη.
 Μπράβο κορίτσι μου! :)
Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: pinelopi στις 25/04/07, 18:24
Τα λόγια...σήματα επικοινωνίας , του μίσους ή της αγάπης, της αδιαφορίας ή της έγνοιας, ο χορός των περιχαρακωμένων συναισθημάτων.
Λέξεις που αναβλύζουν κι έπειτα...τόσο συχνά...θάβονται βαθιά να μην προκαλούν μνήμες. Λες και τόσο εύκολα παίρνει ο αέρας τις μνήμες σαν τα λόγια του αέρα...

Στοιχειώνουν τα λόγια...ειδικά όταν είναι σκουπιδολόγια... (ζέχνει η μνήμη σαπίλα).


Χαρά μου, να μας επισκέπτεσαι συχνότερα  :-*

Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: Stergios Kourou στις 03/05/07, 16:22
Χαρά είναι πανέμορφο!!!!
Οτιδήποτε πανέμορφο είναι χαρά!!!
Άρα, Χαρά είσαι όνομα και πράμα!!!! ;D
Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: το Λιοντάρι στις 03/05/07, 17:45
"... Κάποτε θέλαμε κι οι δυο να μας λυτρώσουν
     Τώρα απλά, μην ειπωθούν και μας πλακώσουν
     Τόσες στιγμές μας κρεμασμένες στο ταβάνι
    Αυτοκτονήσαν, κι ένας λόγος δε μας φτάνει..."

Είχα μόλις βγει και ξαναμπήκα μόνο και μόνο
επειδή θυμήθηκα πως ξέχασα να πω κάτι  :)
πάνω στα δικά σου λόγια .
Λόγια πικρά , λόγια θυμωμένα ,
λόγια "μεγαλωμένα" όπως λέει και κάποιο άλλο μέλος πιο πάνω .

Μεγαλώνεις .

Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: holliday στις 04/05/07, 09:11
πραγματικα αυτο που προσεξα με την πρωτη ματια ειναι μια ωριμοτητα που δεν την ειχες πριν.
αυτο μπορει να οφειλεται σε πολλα πραγματα, αλλα σιγουρα ειναι προιον εμπειριας.
ελπιζω οι εμπειριες αυτου του ειδους να ξεπερνιουνται ευκολα.

ειχα τοσο καιρο να μπω, και χαρηκα που μπαινοντας διαβασα εσενα.

(προσωπικη αποψη ... ο τιτλος το αδικει)
Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: kuiper στις 04/05/07, 20:30

 Έχω την αίσθηση πως από αυτό το υπέροχο ποίημα κράτησες κάτι
για σένα. Λείπει το πρώτο τετράστιχο ή κάνω λάθος;

Χαρά μου να μας θυμάσαι συχνότερα.
Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: akarayan στις 05/05/07, 14:41
 :) :) :) :) :) :)
τέλεια βγήκε από το μυαλό σου στο χαρτί!
Έτσι απλά κι όπως το αισθάνεσαι!
Φιλιά!!!
Τίτλος: Απ: Σκουπιδολόγια
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 05/05/07, 23:28
Πάλευκα απολογητικά λόγια και κατάθεση ψυχής,και γι΄αυτό μου άρεσε !