Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: tasosssssssssss στις 04/05/07, 23:56
-
Χλωμά φανάρια να τρεμοπαίζουν στο πεζοδρόμιο
Κι εσύ γεννήθηκες μέσα απ’ τις στάχτες σου πρώτη φορά
Ξάγρυπνη πόλη και περιφέρεσαι, ράκος παρόμοιο
Το Άστρο φέγγει και ξημερώνει πρωτομαγιά
Μόνοι στη φτώχεια μας κι η ιστορία ήδη μας ξέγραψε
Σ’ ένα ρομάντζο χωρίς εικόνες και δίχως όρια
Ένας εργάτης με αίμα κάποτε στον τοίχο έγραψε :
Τα χελιδόνια επιστρέφουνε στα βόρεια
Τα λόγια ψεύτικα και το φιλότιμο τώρα πια χάθηκε
Μας προγραμμάτισαν και τα όνειρα μας εικονικά
Κι αφού η ψυχούλα μου τις υποσχέσεις τους σιχάθηκε
Κάνω να φύγω, μα η μοίρα γνέφει ειρωνικά
Ελλάδα πάψε μέσα στις δάφνες σου να επαναπαύεσαι
Δύσκολο έργο, δεν το κατάφερες να αντισταθείς
Ξένη βοήθεια ποτέ δεν είχες και δεν χρειάζεσαι
Κι απ’ τον ιδρώτα των Ελλήνων Σου θα αναστηθείς
Τα παραπάνω είναι απλά κάποιες σκέψεις που μπήκαν σε μια σειρα.Δεν διεκδικώ τον τίτλο του ποιητή.Σε κάθε περιπτωση αφήστε ένα σχόλιο.Ευχαριστώ.
-
Είναι από αυτές τις σκέψεις που πάντα έχουν να πουν κάτι όταν παίρνουν μορφή και δομή.
Ο τίτλος του ποιητή δε διεκδικείται έτσι κι αλλιώς...
Πως μπορείς να διεκδικήσεις την Ποίηση;
Μόνη διεκδικήτρια πάντα και μόνο Αυτή... :)
-
Τάσο υπέροχο το ποίημά σου, συγχαρητήρια, πολύ καλος συνδυασμός λέξεων, φράσεων και μέτρου...τα είπες όλα, να σαι καλά την καλησπέρα μου Χρυσάνθη.
-
Πολυ καλο!!!Βγαινουν εικονες απο τα λογια σου!Μ'αρεσουν πολυ οι λεξεις που χρησιμοποιεις!
-
*pinelopi:ασφαλώς και δεν μπορεί κάποιος να διεκδικήσει την ποίηση.απλά είναι η πρώτη μου απόπειρα για ένα ολοκληρωμένο
έργο...
*Χρυσάνθη:σ' ευχαριστώ για τα ωραία λόγια.είναι πολύ ενθαρυντικά.θα προσπαθήσω και για κάτι καλύτερο.
*Aλχημιστής:ευχαριστώ για το σχόλιο.να 'σαι καλά.